Το άρθρο αναφέρεται στα κατάμεστα μπαράκια της πλατείας Καρύτση (τονίζει όμως πως οι πελάτες προτιμούν πλέον τις φτηνές μπύρες από μοχίτο) αλλά και στην έντονη νυχτερινή ζωή της πόλης και εξηγεί πως το πρωί το σκηνικό αλλάζει. Όπως γράφει το άρθρο στην Σοφοκλέους όπου κάποτε στεγάζονταν το χρηματιστήριο, πλέον ο Δήμος κάνει συσσίτια για άστεγους, πως στην λεωφόρο Κηφισίας τα μαγαζιά βάζουν λουκέτο το ένα μετά το άλλο και στην θέση τους ανοίγουν ενεχυροδανειστήρια χρυσού και sex shops. Αναφέρεται ακόμα και στην πρόσφατη κλοπή του πίνακα του Πικάσο τονίζοντας πως στην Εθνική Πινακοθήκη υπήρχε μόνο ένας φύλακας και γενικά εξηγεί πως η ζωή των Ελλήνων σταδιακά γίνεται χειρότερη με εξαίρεση την επαρχία που δεν έχει ακόμα δεχτεί το πλήγμα των μαζικών διαμαρτυριών και επεισοδίων.
Το άρθρο συνεχίζει με το να κάνει και μια πολιτική ανάλυση όπου εξηγεί πως ο Λουκάς Παπαδήμος επειδή δεν υπήρξε πολιτικό πρόσωπο κατάφερε να ηρεμήσει κάπως τα πράγματα και πως χαίρει υψηλών ποσοστών αποδοχής και το άρθρο κλείνει με το να λέει πως για 30 χρόνια στην χώρα εισέρρεαν απλόχερα κεφάλαια από την ΕΕ και οι Έλληνες συστηματικά «ξεγελούσαν» το σύστημα.
Τώρα όμως μπροστά στο φάσμα μιας άναρχης χρεοκοπίας οι προσεχείς εκλογές θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, ενώ το άρθρο κλείνει με την φράση «Οι Έλληνες μέχρι τώρα έχουν επιδείξει μεγάλη στωικότητα- αλλά αυτό μπορεί να μην κρατήσει για πάντα»
Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο του Economist εδώ
(iefimerida)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου