Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

48 χρόνια από τη δολοφονία Κένεντυ

Στις 11.30 το πρωί της Παρασκευής 22 Νοεμβρίου 1963 το προεδρικό αεροσκάφος Air Force one προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Love Field του Dallas. 
Ο λόγος της επίσκεψης ήταν πολιτικός, για την ακρίβεια προεκλογικός. Στις εκλογές του΄60 ο J.F.K. είχε επικρατήσει του αντιπάλου του R. M. Nixon με την μικρότερη διαφορά που παρατηρήθηκε σε προεδρικές εκλογές στις Η.Π.Α.





Ο συντηρητικός Νότος δεν συμπαθούσε τον Kennedy, έτσι με τις εκλογές του '64 να πλησιάζουν ήταν επιτακτική η ανάγκη να κλείσει η ψαλίδα με τους Ρεπουμπλικάνους στη δύσκολη αυτή περιοχή. Με όπλο τη χαρισματική προσωπικότητα του, ο πρόεδρος πίστευε θα κέρδιζε τους πολίτες. Το επιτελείο του σχεδίαζε την επίσκεψη από την άνοιξη. Τέσσερις μέρες πριν φθάσει, είχε δημοσιευτεί στον τοπικό τύπο η ακριβής πορεία που θα ακολουθούσε η προεδρική λιμουζίνα και η υπόλοιπη πομπή των αυτοκινήτων που την συνόδευαν προς το κέντρο της πόλης όπου θα εκφωνούσε λόγο.



Φεύγοντας από το αεροδρόμιο μέσα στην ανοικτή Lincoln Continental του '61 κάθισε το προεδρικό ζεύγος, ο κυβερνήτης John Connally και η σύζυγός του Nellie. Ο πρόεδρος λέγεται πως αρνήθηκε την πρόταση των ανδρών της ασφαλείας του, να τοποθετηθεί στο ανοικτό όχημα μια αλεξίσφαιρη διάφανη προστατευτική προσθήκη. Με το πρόσχημα του καλού καιρού που επικρατούσε ήθελε να δείξει και ένα πιο προσιτό πρόσωπο. Ένα μεγάλο πλήθος κατά μήκος των δρόμων τον καλωσόριζε θερμά Σχεδόν στις 12.30 η Nellie Connelly στρέφεται προς τον J.F.K. και του λέει: «κύριε Πρόεδρε δεν μπορείτε να πείτε ότι το Dallas δεν σας αγαπά».



Περνούν μερικά δευτερόλεπτα και ενώ η πομπή βρίσκεται στην οδό Elm ακούγονται τρεις πυροβολισμοί. Τα υπόλοιπα αποτυπώνονται στο ερασιτεχνικό φιλμ του Abraham Zapruder που τυχαία βρέθηκε στο σημείο.



Ολόκληρο τμήμα του κρανίου του J.F.K. έχει αποκολληθεί, και ο 35ος πρόεδρος των Η.Π.Α. ήταν ήδη νεκρός. Βλήματα έχουν χτυπήσει και τον κυβερνήτη ο οποίος θα τραυματισθεί σοβαρά.



Μυστήριος και μονήρης πρώην πεζοναύτης

Ένοχος της δολοφονίας θεωρείται ο Lee Harvey Oswald. Ένας μυστήριος, μονήρης, πρώην πεζοναύτης, που δήλωνε Μαρξιστής αλλά όχι κομμουνιστής, που είχε ταξιδέψει στην Ε.Σ.Σ.Δ.



Συλλαμβάνεται λίγη ώρα μετά το μακελειό σε κινηματογραφική αίθουσα, όπου είχε καταφύγει, αφού μάλιστα έχει κατηγορηθεί και για την δολοφονία του αστυνομικού J.D. Tippit. Το μεσημέρι της Κυριακής 24 Νοεμβρίου σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση ο φερόμενος ως δολοφόνος οδηγείται φρουρούμενος από το αρχηγείο της αστυνομίας του Dallas στις φυλακές.


Φανερά κακοποιημένος από την ανάκριση είναι δεμένος με χειροπέδες με τον μεγαλόσωμο ντεντέκτιβ James Leavalle, όταν μέσα από το πλήθος που παρακολουθεί πετάγεται ο Jack Ruby και τον πυροβολεί στην κοιλιακή χώρα. Δυο ώρες αργότερα ο L.H. Oswald θα πεθάνει στο νοσοκομείο Parkland Memorial, στο ίδιο κτίριο όπου 48 ώρες νωρίτερα είχε ανακοινωθεί ο θάνατος του προέδρου. Ο J. Ruby, ένας επιχειρηματίας της νύκτας, θα δηλώσει ότι προέβη στην πράξη του, αναστατωμένος από την δολοφονία του προέδρου. Θα πεθάνει μετά από τρία χρόνια στη φυλακή από καρκίνο, παίρνοντας μαζί του στο τάφο ό,τι ήξερε.



Η επιτροπή η οποία συστάθηκε υπό τον Earl Warren, εξέτασε εκατοντάδες μάρτυρες, χιλιάδες στοιχεία και μετά από 10 μήνες κατέληξε στο συμπέρασμα της θεωρίας του μοναδικού εκτελεστή, που ήταν ο Oswald. Το πως κατάφερε ο δράστης μέσα σε ένα χρονικό διάστημα λίγων δευτερολέπτων να οπλίσει, να στοχεύσει και να πυροβολήσει τρεις φορές, βρίσκοντας στόχο από τόσο μακριά μέσα από τη διόπτρα του Ιταλικού τυφεκίου Carcano είναι ένα ερώτημα.



Θεωρίες συνωμοσίας



Έτσι, από την πρώτη στιγμή, αναπτύχθηκαν διάφορες θεωρίες για τη δολοφονία. Οι πιο διακεκριμένες είναι:

  • Δουλειά της Μαφίας που είχε ενοχληθεί από τις ενέργειες του Προέδρου να κτυπήσει το οργανωμένο έγκλημα. Ο τρόπος εκτέλεσης του Oswald, ισχυρίζονται, συναινεί με μαφιόζικη μεθοδολογία.
  • Η CIA οργάνωσε την εκτέλεση επειδή ο J.F.K. ήταν περισσότερο ήπιος απ' ότι θα έπρεπε απέναντι στην κομμουνιστική απειλή.
  • Ήταν δουλειά της KGB που ήθελε να ξεπλύνει την ντροπή από την Κουβανική κρίση.
  • Οι Κουβανοί τη σχεδίασαν. Είτε οι Καστρικοί για να τιμωρήσουν την Αμερικανική αλαζονεία για την επίθεση στον κόλπο των χοίρων, είτε οι αντι-Καστρικοί για να εκδικηθούν τον Kennedy που απέτυχε και δεν ξαναπροσπάθησε.

Όπως όλα τα πράγματα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού έγιναν και λίγο show, έτσι και το κάθισμα που καθόταν ο Oswald όταν συνελήφθη στον κινηματογράφο, ντυμένο με ροζ ύφασμα επιδεικνύεται ως αξιοθέατο, με το όνομα του τυπωμένο πάνω του.

Ροζ ήταν και το χρώμα του ταγέρ που φορούσε η πρώτη κυρία. Με αυτό έφτασε στο Dallas και με αυτό η Jacqueline Lee Bouvier Kennedy στάθηκε όρθια δίπλα στον αντιπρόεδρο Lyndon Baines Johnson την ώρα που ορκιζόταν 36ος πρόεδρος των Η.Π.Α. στο ταξίδι επιστροφής από το Dallas πίσω στην Washington μέσα στο Air Force one. Μόνο που την δεύτερη φορά που μπήκε την ίδια μέρα μέσα στο προεδρικό αεροσκάφος, το ροζ ταγέρ της ήταν κατάστικτο από τους λεκέδες αίματος του συζύγου της. Είχε κατέβει στο Νότο πρώτη κυρία και γύριζε χήρα με το άψυχο κορμί του συζύγους της JFK, σε φέρετρο.



Σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Johnson κλιμάκωσε τον πόλεμο στη χερσόνησο της Ινδοκίνας. Πέντε χρόνια αργότερα η Jacqueline προσέθετε και ένα ακόμα επώνυμο στο ήδη μακρύ όνομά της. Παντρευόταν στον Σκορπιό σε μια μάλλον μελαγχολική τελετή, κάτω από τον βροχερό ουρανό του Ιονίου πελάγους, τον Αριστοτέλη Ωνάση.



Είχαν περάσει 15 χρόνια από το γάμο της με το το γερουσιαστή J.F.K. Ελάχιστες μέρες από αυτά ήταν ευτυχισμένες αλλά και ο γάμος με τον Έλληνα μεγιστάνα πέρα από ένα ισχυρό προγαμιαίο συμβόλαιο δεν προσέφερε κάτι καλύτερο.



Το κατηγορώ της Τζάκι



Μέσα στο καλοκαίρι του 2011, η Jackie, δεκαεπτά χρόνια μετά το θάνατο της «διατύπωσε» σε δημοσίευμα της εφημερίδας Daily Mail, ένα φοβερό κατηγορητήριο, σύμφωνα με το οποίο ο Τεξανός αντιπρόεδρος Lyndon Baines Johnson, μαζί με μια ομάδα συντοπιτών του επιχειρηματιών, ήταν οι οργανωτές της δολοφονίας του συζύγου της. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Jackie προέβη στις αποκαλύψεις λίγο μετά τη δολοφονία, κατά τη διάρκεια συνομιλίας που είχε με τον ιστορικό Arthur Meier Schlesinger, jr.

Με δική της απαίτηση όμως, το υλικό «σφραγίστηκε» και θα μπορούσε να δημοσιοποιηθεί αφού περνούσαν 50 χρόνια μετά τον θάνατό της, καθώς φοβόταν ότι η υπόθεση αυτή, θα μετέτρεπαν τους απογόνους της σε στόχο. Στο ερώτημα γιατί δεν τηρήθηκε το χρονικό διάστημα της πεντηκονταετίας για τη δημοσίευση, η απάντηση δίνεται από τις συνθήκες. Με τον γιο της J. Kennedy jr. νεκρό μόλις πέντε χρόνια μετά το δικό της θάνατο, με τον Ted Kennedy να έχει αποχωρήσει από τα εγκόσμια τον Αύγουστο του 2009, η θυγατέρα της Jackie, Caroline αποφάσισε ότι δεν είχε λόγους να παραμείνει σιωπηλή.



Οι μαγνητοταινίες με τη συζήτηση της πρώην πρώτης κυρίας με τον ιστορικό απεσύρθησαν από την ασφαλή θέση τους στην βιβλιοθήκη J.F.K. της Βοστώνης και θα μεταδοθούν από το δίκτυο ABC. Ανάμεσα στους λόγους που ώθησαν την απόγονο του J.F.K. σε αυτή την κίνηση είναι και η συμφωνία με το δίκτυο να παραιτηθεί από την προβολή μιας σειράς με τίτλο «The Kennedy's» και θέμα την ιστορία της οικογένειας σε πολιτικό αλλά και ιδιωτικό επίπεδο. Αυτό το τελευταίο, ήταν πάντα ένα αιχμηρό στοιχείο στη ζωή του 35ου πρόεδρου. Τα πάντα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού είναι διαπραγματεύσιμα...



Αν η Jackie, μετά το θάνατό της κομίζει ισχυρές αποδείξεις για την εμπλοκή του Johnson στην εξόντωση του συζύγου της, τότε, η εικόνα όπου στέκεται δίπλα του, την ώρα που εκείνος ορκίζεται πρόεδρος μέσα στο Air Force One, εν πτήσει από το Dallas στην Washington, αποκτά την πραγματική ιστορική της διάσταση.



Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε την εξαιρετικά ασταθή σχέση της με τον πρόεδρο, αν προσθέσουμε την κακή κατάσταση της υγείας του Jack, όπως τουλάχιστον έχει καταθέσει εγγράφως, επισήμως και ο νευρολόγος David Owen (στο πόνημα του: Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία), τότε η λαμπερή εικόνα του χαρισματικού Προέδρου μετατρέπεται σε ένα δράμα.



Ο Kennedy ήταν ο τέταρτος πρόεδρος των Η.Π.Α. που δολοφονήθηκε. Είχαν προηγηθεί ο Abraham Lincoln στις 14 Απριλίου του 1865, ο James A. Galfield στις 2 Ιουλίου 1881 και ο William McKinlay στις 6 Σεπτεμβρίου 1901.



Ψάχνουν ακόμη τα στοιχεία



Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, ερευνητές, αναλυτές, συγκεντρώνουν ακόμα στοιχεία από τουλάχιστον 10 ερασιτέχνες φωτογράφους και κινηματογραφιστές πολίτες, που ήταν παρόντες στο σημείο των πυροβολισμών και αποτύπωσαν το συμβάν σε φιλμ.

Με τις σύγχρονες μεθόδους επεξεργασίας, επιχειρείται η συλλογή νέων δεδομένων που θα οδηγήσουν σε πιο ασφαλή συμπεράσματα. Εκτός αν μας κατευθύνουν σε ακόμα πιο δαιδαλώδεις θεωρίες συνωμοσίας.



Όπως και να έχει, η υπόθεση εξακολουθεί να απασχολεί, αλλά και να ταράζει την Αμερική, όχι μόνον διότι έχασε έναν πρόεδρο, αλλά κυρίως διότι στην συνείδηση του μέσου Αμερικανού το έγκλημα δεν έχει διελευκανθεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου