Καταρχάς, δεν δέχομαι ως νίκη των αντιμνημονιακών δυνάμεων το να είναι οριακά πρώτο ένα κόμμα που κορόιδεψε ξεδιάντροπα τον λαό, που έφερε με τρόπο απολύτως τεχνητό τη χώρα σε κατάσταση δήθεν «χρεωκοπίας», ένα κόμμα που έχει αποκτήσει το δικαίωμα να θεωρεί όλους τους άλλους ηλίθιους.
Εκτός από εμάς τους ίδιους ως λαό, εξευτελίστηκε όμως και το σύστημα εξουσίας, που συντηρεί το ΠΑΣΟΚ. Η αλαζονική τους αυτοπεποίθηση συνετρίβη σχεδόν παντού! Από τον Τατούλη και το Σγουρό, μέχρι την αποτυχία απόκτησης προβαδίσματος στη Θράκη, παρά το σχεδόν εθνοπροδοτικό προσεταιρισμό της μειονότητας, το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ υπέστη ουσιαστικότατη πολιτική ήττα.
Η πολιτική στρατηγική δεν διαμορφώνεται βέβαια μέσα σε πέντε ημέρες προεκλογικού αγώνα, όταν, μάλιστα, το σύστημα ΠΑΣΟΚ-ΔΝΤ έχει διαμορφώσει δυσμενές επικοινωνιακό περιβάλλον για τη ΝΔ, ακόμη και σε αυτό το επίπεδο.
Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικές πτυχές που, αν προσεχθούν ακόμη και αυτές τις ημέρες, θα δώσουν σημαντικούς πόντους στις υποψηφιότητες της ΝΔ στον δεύτερο γύρο.
Είναι καταρχάς αναμφισβήτητο ότι το αποτέλεσμα του α΄ γύρου αποτελεί στρατηγικό θρίαμβο της πολιτικής επιλογής Σαμαρά να «περάσει» τη ΝΔ σε ένα χώρο πολιτικά «άγνωστο» για το συμβατικότατο αυτό κόμμα, αντιτασσόμενος στο Μνημόνιο. Η ΝΔ διατήρησε και αύξησε σε πολλές περιπτώσεις τη δύναμή της (μην ξεχνούμε και τη φθορά λόγω Ντόρας), αποκτώντας παράλληλα τη δυνατότητα να αναπτυχθεί πολιτικά σε ζωτικούς λαϊκούς χώρους, τους οποίους φαινόταν να έχει απωλέσει οριστικά από το 1981 και μετά.
Το ΠΑΣΟΚ, το αντιλήφθηκε αυτό πολύ καλύτερα από την ίδια τη ΝΔ. Και για τον λόγο ακριβώς αυτόν επιχείρησε από την πρώτη στιγμή να συκοφαντήσει έντεχνα την αντιμνημονιακή ειλικρίνεια του Σαμαρά.
Η τακτική αυτή θα αποτελέσει και στο β΄ γύρο την αιχμή του δόρατος στην άμυνά του στο προνομιακό για τη ΝΔ αντιμνημονιακό γήπεδο.
Η τακτική αυτή ενισχύεται και από τη ρητορική των ηγεσιών των κομμάτων της αριστεράς, που είτε δεν πιστεύουν είτε δεν θέλουν να πιστέψουν την αντιμνημονιακή ειλικρίνεια της ΝΔ.
Ο Σαμαράς δεν έχει, πάντως, να φοβηθεί απολύτως τίποτε στο συγκεκριμένο ζήτημα: Γνωρίζουμε ότι η αντιμνημονιακή του ειλικρίνεια είναι δεδομένη.
Θα πρέπει, ωστόσο, να καταστήσει σαφές στους ψηφοφόρους της αριστεράς τις διαφορές της αστικού χαρακτήρα και της σοσιαλιστικού-μαρξιστογενή χαρακτήρα αντίθεσης στο Μνημόνιο.
Ένα αστικό κόμμα όπως η ΝΔ δεν μπορεί, ας πούμε, να αρνηθεί να πληρώσει το δημόσιο χρέος. Κάτι τέτοιο θα ήταν κάθετα αντίθετο σε αυτό που ο σκληρός πυρήνας των οπαδών της αντιλαμβάνεται ως αστική εντιμότητα. Με τον όρο «αστική εντιμότητα» δεν εννοούμε, φυσικά, ότι οι αριστερής παιδείας πολίτες είναι «ανέντιμοι» καθ’ οιονδήποτε τρόπο, αλλά απλώς ότι δεν τους διακρίνει δογματική αφοσίωσή στην τυπικότητα αστικών υποχρεώσεων, όπως η αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Υπερτερούν, αντιθέτως, σε πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικού χαρακτήρα εκτιμήσεις.
Μια τέτοια ανατροπή του κατεστημένου δεξιού τρόπου σκέψης, που εκκινεί δογματικά από το σεβασμό στην ατομική ιδιοκτησία, δεν είναι καν επιθυμητή από τους αστικής νοοτροπίας πολίτες. Είναι περίπου αδιανόητη.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ούτε ότι δεν υπάρχει περιθώριο αστικής, καθαρά, αντίθεσης στο Μνημόνιο, ούτε ότι η ΝΔ δεν είναι ειλικρινής στην αντιμνημονιακή της επιλογή. Υπάρχουν ένα σωρό αστικότατοι λόγοι αντίθεσης, με πρώτο τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας.
Η ΝΔ πρέπει λοιπόν να κάνει σαφές ότι μπορεί και συναντάται με την Αριστερά στην απόλυτη αντίθεσή τους στο Μνημόνιο, όμως μπορεί να μην συναντάται σε επί μέρους ζητήματα αντιμετώπισης της κατάστασης, πράγμα λογικό άλλωστε για κόμματα που εκκινούν από αντίθετες κοσμοθεωρίες.
Αυτό όμως καθόλου δεν σημαίνει ότι η ΝΔ είναι «φιλομνημονιακή δύναμη».
Αν εξηγηθούν αυτά τα πράγματα με απλότητα, σαφήνεια και στοιχειωδώς κατανοητή από τους αριστερούς φρασεολογία, τότε είναι βέβαιο ότι η αλήθεια, που είναι η ειλικρίνεια της αντιμνημονιακής στάσης της ΝΔ θα λάμψει και θα επιτρέψει τον δημιουργικό απεγκλωβισμό από κλισέ, αντιδεξιά στερεότυπα και φιλομνημονιακή προπαγάνδα.
Δεν είναι όλοι ίδιοι!
Η ΝΔ έχει παραμελήσει την αποδόμηση της προπαγάνδας «όλοι ίδιοι είναι».
Όχι! Δεν είναι όλοι ίδιοι!
Ακόμη και αν δεχθούμε ότι «ο Καραμανλής κατέστρεψε την οικονομία» (προπαγάνδα που, πάντως, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα), η ουσία είναι ότι ποτέ η ΝΔ, ούτε ο Καραμανλής, δεν έφεραν «Μνημόνιο» στη χώρα!
Ούτε θα έφερναν, όσο δύσκολη και αν ήταν η κατάσταση. Θα έπαιρναν βέβαι μέτρα, αλλά ποτέ τέτοιας σκληρότητας, ούτε θα υποδούλωναν συνειδητά και σκόπιμα τη χώρα στον ξένο παράγοντα και στο διεθνές τραπεζικό καρτέλ!
Εδώ δεν έφερε Μνημόνιο ούτε και αυτός ο επαίσχυντος υπηρέτης των ξένων, ο Μητσοτάκης, που παρέλαβε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και την Οικουμενική πολύ χειρότερη οικονομική κατάσταση από ό,τι παρέλαβε ο ΓΑΠ!
Το ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται το πιο νεοφιλελεύθερο και ξεπουλημένο σε ξένα συμφέροντα κόμμα που πέρασε από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα!
Θέλει η αριστερά να συμπράξει έστω και δια της μη συμμετοχής της στο διενεργούμενο έγκλημα κατά της χώρας;
Ακόμη και ο Λένιν πολέμησε με τον Κερένσκι κατά του Κορνίλωφ.
Το ζητούμενο είναι, το αύριο να είναι καλύτερο για την Ελλάδα.
Και θα είναι, με νίκη των αντιμνημονιακών δυνάμεων και συντριβή του ΠΑΣΟΚ στο δεύτερο γύρο των εκλογών.
Η νίκη αυτή θα είναι νίκη λαϊκή, κοινωνική και εθνική ταυτόχρονα.
Δεν έχει δικαίωμα να πει ο κόσμος της αριστεράς «όχι» σε μια τέτοια νίκη.
Η ευθύνη για τις «ακόμη χειρότερες μέρες» που θα φέρει ο ΓΑΠ θα είναι και όσων έχουν, σήμερα, τη δυνατότητα να κάνουν κάτι και δεν θα το κάνουν.
Επώνυμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου