Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Τροχάδην επί τόπου

Και μετά μας φταίνε οι αγορές. Ο “απερίγραπτος” κ. Παπανδρέου παρουσίασε ένα ασαφές έως και φαιδρό σε κάποια σημεία του μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 2012-2015. Αρκεί να ρίξετε μια ματιά στην πρόχειρη και χαμηλής αισθητικής έκδοση που διανεμήθηκε στους βουλευτές με την έναρξη της συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής ομάδας του Πασοκ.

Ο πρωθυπουργός μάλιστα παρότρυνε τους βουλευτές να το μελετήσουν. Φαίνεται οτι το πόνημα της ιέρειας του Μαξίμου κ. Μπαλαμάτση τον έχει εντυπωσιάσει.




Έχει και ο Γιώργος τις αδυναμίες του. Ανθρώπινα τα πάθη. Επι της ουσίας το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 2012-2015 είναι ένα γενικόλογο κείμενο-ευχολόγιο για το δέον γενέσθαι.

 Εμφανής είναι η απουσία μελέτης των στόχων και η αδυναμία διατύπωσης των αναγκαίων τακτικών για την υλοποίηση τους. Η εξειδίκευση των μέτρων απουσιάζει και αυτό δεν οφείλεται μόνο στις διαφορετικές γνώμες και τις ισχυρές διαφωνίες υπουργών, αλλά αποτελεί και κυβερνητική επιλογή επικοινωνιακού χαρακτήρα.


Εν όψει του Πάσχα η κυβέρνηση επιθυμεί να αποφύγει δυσάρεστες ανακοινώσεις που θα ενεθάρρυναν αντικυβερνητικές εκδηλώσεις και θα ενίσχυαν το κλίμα δυσαρέσκειας των πολιτών. Ταυτόχρονα, επιχειρείται η αποφυγή της ομολογίας για την αποτυχία του Μνημονίου, η κυβερνητική ανικανότητα να διαχειρισθεί αποτελεσματικά τα επώδυνα μέτρα και η ανάγκη λήψης πρόσθετων μέτρων αξίας 3 δισ ευρώ για το 2011.


Θυμίζουμε ότι με βάση το Μνημόνιο τα πρόσθετα μέτρα για το 2011 άξιζαν 9 δις ευρώ, στον προϋπολογισμό του 2011 ενεγράφησαν 14 δις και τελικά απαιτούνται-επί του παρόντος- επιπλέον 3δις.Η υπέρβαση ανέρχεται στα 8 δις και αποτελεί ισχυρή ένδειξη της κυβερνητικής πολιτικής.

 Η απουσία πολιτικής πνοής στη κυβέρνηση είναι ανάλογη της λαϊκής δυσαρέσκειας και η σημερινή εικόνα του κ. Παπανδρέου ενδεικτική της αδυναμίας να αποφασίσει ,να συντονίσει και κυρίως να υλοποιήσει. Μαζί με τα νέα μεταπασχαλινά μέτρα αναζητείται και η αναγκαία πολιτική ορμή που ενδεχομένως θα ευνοήσει πολιτικές εξελίξεις.


Ο συντηρητισμός της συντριπτικής πλειοψηφίας του απερχόμενου πολιτικού συστήματος θα δοκιμάσει ισχυρούς κραδασμούς, παρ΄ότι η πολιτική εξαφάνιση των φυσικών εκπροσώπων του, δεν οδηγεί απαραίτητα και στον δικό του μαρασμό. Πρός τούτο χρειάζεται πολιτική βούληση και πολιτικά υποκείμενα. Επί του παρόντος αμφότερα σπανίζουν.

 http://yperpasok.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου