Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Σχετικά με τα παραμύθια περί χαμηλής φορολογίας

Του Γιώργου Καισάριου

Ένα μεγάλο θέμα των ημερών στην Ελλάδα είναι το κατά πόσο πληρώνουμε ή όχι φόρους. Σε γενικές γραμμές, οι πολιτικοί αυτής της χώρας έχουν πείσει τους πάντες ότι όλοι οι Έλληνες είναι φοροφυγάδες και δεν πληρώνουν φόρους και θα πρέπει η φορολογική επιβάρυνση να αυξηθεί.

Με το συμπάθιο, αλλά αν κοιτάξουμε την συνολική φορολογική επιβάρυνση της Ελλάδος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ (Total Tax Burdon), η φορολογία στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο μικρή.

Πριν όμως αναλύσουμε ορισμένα νούμερα, σύμφωνα με το τελευταίο report του ΟΟΣΑ, η συνολική φορολογική  επιβάρυνση στα κράτη - μέλη του οργανισμού ήταν πτωτική για το 2008 και το 2009. Μάλιστα σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το 2009 η συνολική φορολογική επιβάρυνση έπεσε στα επίπεδα της δεκαετίας του 1990. Επιπλέον, μόνο 3 χώρες κατάφεραν να έχουν αύξηση των φόρων σε απόλυτους αριθμούς το 2009, η Τουρκία, η Ελβετία και το Λουξεμβούργο... όλοι οι άλλοι είχαν μείωση. Σαν πρώτη παρατήρηση λοιπόν βλέπουμε ότι η κρίση του 2008 έχει επηρεάσει τα φορολογικά έσοδα από 1-3% ως ποσοστό του ΑΕΠ σε πολλές χώρες.

Πολλοί επικαλούνται την φορολογική επιβάρυνση των σκανδιναβικών χωρών, λέγοντας ότι αν και στην Ελλάδα το κράτος είχε φορολογικά έσοδα το 50% του ΑΕΠ, τότε όλα θα ήταν μια χαρά.

Όχι δεν θα ήταν μια χαρά. Θα ήταν μια χαρά μόνο για το σύστημα και για αυτούς που ζουν εις βάρος των υπολοίπων. Θα ήταν μια χαρά για αυτούς που παίρνουν τις μεγάλες συντάξεις, θα ήταν καλά για το σύνολο του δημοσίου τομέα, θα ήταν καλά για τα κόμματα (θα μπορούσαν να ξοδεύουν τα τριπλάσια από ό,τι σπαταλούν σήμερα), θα ήταν καλά για το βαθύ κράτος (δεν θα έπρεπε να γίνει καμία προσαρμογή) και θα ήταν μια χαρά για τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.

Το δεύτερο θέμα είναι ότι κανείς δεν αναρωτιέται για ποιο λόγο η συνολική φορολογία είναι χαμηλότερη. Το βασικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι δεν είμαστε μια added value οικονομία. Με λίγα λόγια, δεν πουλάμε (ειδικά στο εξωτερικό) προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας που έχουν μεγάλο περιθώριο κέρδους. Για να σας δώσω να καταλάβατε, η Apple βγάζει 22% καθαρό κέρδος επί των πωλήσεων, ενώ η ΠΛΑΘ περίπου 2-3%. Θα μου πείτε ότι δεν είναι μια δίκαιη σύγκριση. Σωστά, αλλά η Ελλάδα έχει μόνο μια ΙΝΤΚΑ, ενώ η Αμερική έχει εκατοντάδες εταιρείες τύπου Apple. Είναι άλλο θέμα αν είχαμε μια οικονομία καινοτομίας και άλλο όταν έχεις μια οικονομία που παράγει κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα. Τα περιθώρια κέρδους του ενός και του άλλου είναι μέρα με νύχτα. Επίσης μην ξεχνάμε ότι και οι υπάλληλοι των δυο εταιρειών έχουν πολύ διαφορετικές μισθολογικές αποδοχές. Άλλο φόρο εισοδήματος πληρώνουν οι υπάλληλοι της ΠΛΑΘ και άλλο της Apple. Δεν μπορούν δηλαδή ορισμένοι να έχουν την απαίτηση οι ελληνικές εταιρείες να έχουν τα ίδια κέρδη με αυτά ορισμένων άλλων χωρών.

Όλοι ξαφνικά επικαλούνται τους υδραυλικούς που κλέβουν την εφορία και δεν πληρώνουν ΦΠΑ κτλ. Σαν πρώτη παρατήρηση, οι υδραυλικοί δεν δηλώνουν έτσι και αλλιώς ό,τι βγάζουν στις περισσότερες δυτικές χώρες του κόσμου. Δεν είναι η Ελλάδα η εξαίρεση. Επίσης, και με το συμπάθιο, αλλά πόσες φορές έχετε καλέσει τον υδραυλικό στο σπίτι σας και πόσα τέλος πάντων είναι τα ποσά που ξοδεύουμε κατά μέσο όρο σε υδραυλικές υπηρεσίες κάθε χρόνο; Εγώ τουλάχιστον δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που μίλησα (όχι αν πλήρωσε) έναν υδραυλικό. Δηλαδή, αν πούμε ότι το 100% των υδραυλικών πλήρωναν όλους τους φόρους τους, θα μας έλυνε το πρόβλημα; Ναι μεν οι γιατροί του Κολωνακίου και ένα μεγάλο ποσοστό των ελεύθερων επαγγελματιών δεν πληρώνουν αυτό που τους αναλογεί, αλλά δεν θα μας έλυνε αυτό το πρόβλημα.

Επίσης, αν συνυπολογίσουμε τις παροχές στη Δανία σε σχέση με τις παροχές που λαμβάνουμε εμείς, πλέον αυτά που πληρώνουμε από την τσέπη μας (για τις παροχές που έχουν οι Δανοί χωρίς να πληρώνουν), τότε ίσως πληρώνουμε και περισσότερα φόρο από τους Δανούς.  Στη Δανία δεν πληρώνουν φροντιστήρια, έχουν άριστο εκπαιδευτικό σύστημα, έχουν πολύ καλύτερες υποδομές, έχουν ένα πραγματικό κοινωνικό κράτος, έχουν άριστες ιατρικές υπηρεσίες και πάνω από όλα δεν έχουν μισθούς πείνας. Και το ερώτημα είναι, ακόμα και αν φτάσουμε στο σημείο να πληρώνουμε το 50% του ΑΕΠ σε φόρους, θα γίνουμε Δανία;

Επίσης, για ποιο λογο να κοιτάζουμε τη Δανία σαν υπόδειγμα και όχι ορισμένες άλλες χώρες. Στην Ελβετία η συνολική φορολογική επιβάρυνση ήταν 30,3% το 2009, ενώ στην Ελλάδα ήταν 29,4%. Στην Αμερική 24%, στην Ιαπωνία 28,1 (2008), στην Αυστραλία 27,1 (2008), στην Ιρλανδία 27,8% και στην Ισπανία (που έχει ακόμα ίσως το χαμηλότερο χρέος στην ΕΕ) 30,7%. Για ποιο λόγο θα πρέπει να παίρνουν σαν υπόδειγμα τη Γαλλία (42%) και όχι την Ελβετία; Οι Γάλλοι δηλαδή είναι καλύτεροι από τους Ελβετούς; Ακόμα και το Βέλγιο, που έχει επίσης πολύ υψηλό δημόσιο χρέος, η συνολική φορολογική επιβάρυνση είναι στο 43,2%. Δεν συνεπάγεται χαμηλό δημόσιο χρέος αν έχεις υψηλούς φόρους.

Η παπαγαλία και πλύση εγκέφαλου από τους πολιτικούς αυτής της χώρας, δυστυχώς όμως έχει πιάσει τόπο. Έχουν κάνει τον μέσο πολίτη να νομίζει ότι δεν πληρώνει φόρους και ότι θα πρέπει να πληρώσει ό,τι έχει και δεν έχει στο κράτος για να μπορεί το κράτος να ξοδεύει χωρίς να δίνει κανέναν λογαριασμό.

Η αγορά όμως δεν μασάει κουτόχορτο. Είναι αδύνατον να προσελκύσεις επενδύσεις όταν δεν έχεις ένα λειτουργικό δικαστικό σύστημα. Όταν δεν έχεις νόμους και όταν δεν μπορεί μια εταιρεία να βρει το δίκιο της, δεν θα κάνει βάση της την Ελλάδα. Είναι αδιανόητο να πιστεύει κανείς ότι αν η Ελλάδα έχει περισσότερους φόρους θα τα έκανε όλα αυτά, όταν η Αμερική με συνολική επιβάρυνση 24% έχει ίσως το καλύτερο δικαστικό σύστημα του κόσμου.

Η κατάληξη είναι ότι στην Ελλάδα οι συνολικοί φόροι δεν είναι λίγοι. Μπορεί να γίνει συζήτηση για ποιος πληρώνει τι, αλλά όσον αναφορά τα συνολικά φορολογικά  έσοδα ως ποσοστό του ΑΕΠ, η φορολογία δεν είναι και μικρή. Επίσης, σε σχέση με τις παροχές που απολαμβάνουμε,  ίσως πληρώνουμε περισσότερο και από άλλες χώρες που πληρώνουν πολλά πιο πολλά από εμάς.

Καλό είναι όλοι αυτοί που νομίζουν ότι η φορολογία στην Ελλάδα είναι μικρή να αναθεωρήσουν αυτές τις απόψεις, διότι το μόνο που θα καταφέρουν είναι να τινάξουν την οικονομία και το κράτος στον αέρα, στο όνομα του ότι δεν πληρώνουν φόρο οι υδραυλικοί. Όταν έχεις την ακριβότερη βενζίνη στην Ε.Ε. με χαμηλότερους μισθούς, τότε στο δικό μου βιβλίο δεν έχεις χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, αλλά τους μεγαλύτερους στον κόσμο.


http://www.capital.gr/News.asp?id=1124531


Πηγή:www.capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου