Ακολουθούν φωτογραφίες, από την γιορτή που έγινε εκεί, 28 Οκτωβρίου ΦΕΤΟΣ! Λίγο παλιές αλλά επίκαιρες… Γιατί θα καταλάβετε παρακάτω.
Αυτά, σαν απάντηση σε δημοσίευμα, που αφορούσε τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ σχολεία στην Πόλη. Ναι κλείνουν ή κλείσαν, αλλά ΟΣΟΙ ΜΕΝΟΥΝ ΕΚΕΙ … είναι ΔΥΝΑΤΟΙ!!!
Κρατούνε ψηλά τη σημαία στην ψυχή τους ! Δεν έχουν ξεχάσει ποιοι είναι.
Αν τύχει και βρεθείτε στην Πόλη, βρείτε τους, μιλήστε μαζί τους. Εμείς βρεθήκαμε πριν λίγο καιρό και η εμπειρία ήταν μοναδική!!!
Πόσοι τούρκοι μαθαίνουν Ελληνικά ξέρετε; Σιγά μη σας το πούνε…
Μερικές πληροφορίες για το Σισμανόγλειο Μέγαρο από την σελίδα του …
Στο μέσο της Μεγάλης Οδού του Πέρα, στην σημερινή İstiklal caddesi, βρίσκεται το Σισμανόγλειο Μέγαρο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη. Στεγάζει την προξενική κατοικία και πολλαπλές πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Η ιστορία του συνοψίζει την ιστορία του Ελληνισμού της Ανατολής, της Πόλης, της οικογένειας των ευεργετών Σισμάνογλου, της Ελλάδας και της Τουρκίας της ίδιας. Ας δούμε πώς.
Το 1939, και ενώ τα σύννεφα του πολέμου πύκνωναν πάνω από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ο Κωνσταντίνος Σισμάνογλου πήρε την απόφαση να δωρίσει το μέγαρο της οικογένειάς του στο Ελληνικό κράτος, για να στεγάσει «Οίκο Ελλάδος». Άλλωστε, είχε μάθει από τον πατέρα του πως «Όσο έχει η κάσα σου πρέπει να δίνεις. Έχεις καθήκον, τα χρήματα δεν έχουν καμία αξία αν τα κλειδώσεις, τα ‘χεις δεν τα ‘χεις το ίδιο είναι και στο κάτω – κάτω της γραφής μήπως είναι δικά μας; Από την κοινωνία τα κάναμε και στην κοινωνία οφείλουμε να τα αποδώσουμε» Το μεγαλοπρεπές κτήριο του 19ου αιώνα, θα αποτελούσε τον Πολίτικο κρίκο των δωρεών της οικογένειας των σπουδαίων Καππαδοκών ευεργετών, των οποίων οι δωρεές περιλαμβάνουν, επίσης, τα Σισμανόγλεια Νοσοκομεία Αθήνας και Κομοτηνής.
Τα χρόνια που ακολούθησαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα εργάσθηκε για να επουλώσει τις πληγές που ο πόλεμος είχε ανοίξει. Αποδέκτης οικονομικής βοήθειας – όπως και η Τουρκία – στο πλαίσιο του σχεδίου Μάρσαλ, η Ελλάδα αδυνατούσε να ανταποκριθεί στις υπέρογκες δαπάνες που απαιτούσε η αποκατάσταση και συντήρηση του Σισμανογλείου Μεγάρου, για να στεγάσει σε αυτό τις προξενικές της υπηρεσίες. Ταυτόχρονα, όλο και συχνότερα, οι πιέσεις που υφίστατο η ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη – αλλά και στα νησιά, στην Ίμβρο και στην Τένεδο – απορροφούσαν όλη την δραστηριότητα του Γενικού Προξενείου. Κατόπιν τούτων, προκρίθηκε η λύση της ενοικίασης του κτηρίου στην αμερικανική προξενική αντιπροσωπεία για την στέγαση της υπηρεσίας πληροφόρησης United States Information Services (USIS). Από το 1952 έως το 1968, στο Σισμανόγλειο Μέγαρο στεγάσθηκαν, μεταξύ άλλων, η βιβλιοθήκη της USIS, ένα εργαστήριο ξυλουργικής (carpentry workshop) και στούντιο ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, τα οποία ακόμη θυμούνται Τούρκοι που επωφελήθηκαν από τις υποδομές αυτές. Ταυτόχρονα με την USIS, στο ισόγειο του Σισμανογλείου Μεγάρου στεγάζονταν 3 μαγαζιά. Ας μην ξεχνούμε, η οδός Ιστικλάλ ήταν – και παραμένει – ο πλέον πολυσύχναστος εμπορικός δρόμος της Πόλης.
Με την αποχώρηση της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφόρησης από το Σισμανόγλειο Μέγαρο, το καλοκαίρι του 1968, ετέθη εκ νέου το ζήτημα της χρήσης του κτηρίου. Η Τουρκία, ωστόσο, έμπαινε σε περίοδο βαθειάς πολιτικής κρίσης, οπότε εγκαταλείφθηκε και πάλι η ιδέα της αξιοποίησης του κτηρίου. Μοναδική, ίσως, θετική εξέλιξη της περιόδου υπήρξε ο χαρακτηρισμός του μεγάρου, το 1973, ως διατηρητέου. Διατηρητέο μεν, αλλά, ουσιαστικά, στοιχειωμένο.
Μέχρι το 2000, οπότε οι εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία και η βελτίωση του κλίματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις επέτρεψαν την αποκατάσταση του μεγάρου. Έκτοτε, στεγάζει την προξενική κατοικία και δράσεις, πολιτιστικές και εκπαιδευτικές. Ιδιαίτερα, από το 2009, το Σισμανόγλειο Μέγαρο παρουσιάζει πρωτοφανή εξωστρέφεια υποδεχόμενο καθημερινά δεκάδες Τούρκους που αγαπούν την Ελλάδα και θέλουν να μάθουν την γλώσσα της και χιλιάδες κόσμου στις εκθέσεις του. ypotheto
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου