Μπορεί η κεντρική πολιτική γραμμή που πρεσβεύει η κυρίαρχη του πολιτικού παιχνιδιού στη Γερμανία, Άνγκελα Μέρκελ, να είναι αυτή της συνεχούς λιτότητας και να έχει επηρεάσει πολλούς τομείς, αυτό, όμως, δεν φαίνεται να αγγίζει μια από τις πιο προσοδοφόρες «βιομηχανίες»: αυτή του πληρωμένου έρωτα.
Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Bild με αφορμή την περίπτωση του χωριού Σααρμπρούκεν στο οποίο λειτουργούν περισσότεροι από 1.000(!) οίκοι ανοχής.
Ο τίτλος του άρθρου είναι αποκαλυπτικός: «Όχι μόνο στο Σααρμπρούκεν. Η αγορά του πληρωμένου έρωτα έχει «εκραγεί». Γι' αυτό και η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος οίκος ανοχής στην Ευρώπη».
Σύμφωνα με το άρθρο, κάθε μέρα περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια άντρες αναζητούν τον πληρωμένο έρωτα με αποτέλεσμα οι «ροζ» επιχειρήσεις να τζιράρουν ένα ποσό της τάξης των 14,5 δισεκατομμυρίων ευρώ το χρόνο!
Το γεγονός αυτό αναδεικνύει την Γερμανία σε μία ιδιότυπη Disneyland του αγοραίου έρωτα, γεγονός που κατά πως φαίνεται καθόλου δεν ενοχλεί τους Γερμανούς πολιτικούς. Άλλωστε, όπως είχε γράψει και ο βρετανικός Guardian, ο σεξοτουρισμός στη Γερμανία βρίσκεται σε άνθιση από τότε που απελευθερώθηκε η πορνεία το 2002.
Συνολικά στη Γερμανία 400 χιλιάδες είναι οι γυναίκες που εργάζονται σε οίκους ανοχής με τα δύο τρίτα αυτών να είναι μετανάστες από το εξωτερικό.
Επειδή όμως οι φόροι παραμένουν φόροι, υπάρχουν αρκετές περιοχές στη Γερμανία όπου - με την επίκληση των ελλειματικών δημοτικών ταμείων - οι τοπικές αρχές δεν διστάζουν να θεσπίσουν φόρο «ευχαρίστησης» στις εκδιδόμενες γυναίκες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πόλη του Ντόρτμουντ στην οποία πριν από περίπου δέκα χρόνια σε κάθε εκδιδόμενη επιβλήθηκε η αγορά «εισιτηρίου», ύψους 6 ευρώ, προκειμένου να συνεχίσει να ασκεί το επάγγελμά της με στόχο να καλυφθεί η «τρύπα» ύψους 750.000 ευρώ που είχε τότε εντοπιστεί στα ταμεία του δήμου.
(protothema)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου