Οι αντιδράσεις των κομμάτων στην πρόταση της ΟΛΜΕ

ΔΗΜΑΡ

Η πρόταση της ηγεσίας της ΟΛΜΕ για απεργιακές κινητοποιήσεις τις ημέρες των πανελλαδικών εξετάσεων είναι μία επιλογή που πλήττει κατάφορα τους μαθητές και τις οικογένειές τους αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Αριστερά.


Σύμφωνα με τη ΔΗΜΑΡ, η διεκδίκηση αιτημάτων ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με ακραίες και εκβιαστικές ενέργειες που βάζουν την κοινωνία απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα και δεν συμβάλλουν στις προσπάθειες που πρέπει να γίνουν για την ουσιαστική αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης.

"Αυτές τις κρίσιμες ώρες, καλούμε την ηγεσία της ΟΛΜΕ να επανεξετάσει τη στάση της και να μην προβεί σε ενέργειες που προσβάλλουν την ίδια την κοινή λογική. Καλούμε και τις δυο πλευρές να εξαντλήσουν τα περιθώρια διαλόγου, προκειμένου να βρεθεί συναινετική λύση στα ζητήματα που έχουν ανακύψει" καταλήγει η Αγίου Κωνσταντίνου.

ΠΑΣΟΚ

Από την μεριά του το ΠΑΣΟΚ σχετικά με την απόφαση της ΟΛΜΕ να προκηρύξει απεργία κατά την περίοδο των Πανελλαδικών εξετάσεων, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Η αδιανόητη απόφαση της ΟΛΜΕ να προκηρύξει απεργία την περίοδο διεξαγωγής των Πανελλαδικών εξετάσεων θίγει ευθέως τους μαθητές στην πιο κρίσιμη στιγμή της πορείας τους.
Το ΠΑΣΟΚ εκφράζει την απόλυτη αντίθεσή του στην απόφαση αυτή και καλεί την ΟΛΜΕ να την ανακαλέσει. Οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα των καθηγητών μπορούν και επιβάλλεται να τεθούν με άλλους τρόπους ή σε άλλο χρονικό διάστημα. Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας καταδικάζει τις πρακτικές αυτές που δεν είναι δυνατόν να γίνουν ανεκτές από την συντεταγμένη πολιτεία.  Σε κάθε περίπτωση οι εξετάσεις πρέπει να πραγματοποιηθούν».

Οικολόγοι Πράσινοι

Ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, δήλωσε:
«Η αύξηση των διδακτικών ωρών, είναι δεδομένο ότι δεν οδηγεί σε βελτίωση της παραγωγικότητας του εκπαιδευτικού έργου, αλλά μόνο σε μείωση του ανθρώπινου δυναμικού ανά σχολική μονάδα και συνακόλουθα στην ανεργία χιλιάδων ωρομίσθιων και αναπληρωτών.

Ωστόσο, η εκ του πονηρού επιλογή του υπουργείου να εξαγγείλει την αύξηση των εβδομαδιαίων ωρών στο τέλος της σχολικής χρονιάς, δε μπορεί να απαντηθεί με την ομηρία δεκάδων χιλιάδων παιδιών την περίοδο των εξετάσεων. Μία απεργία τις μέρες αυτές, απομονώνει τους εκπαιδευτικούς, από τους φυσικούς συμμάχους τους, που δεν είναι άλλοι από τους γονείς και τους μαθητές.

Για άλλη μια φορά, τα ζητήματα που αναδεικνύονται σχετικά με την εκπαίδευση δεν έχουν να κάνουν με το περιεχόμενο και την ποιότητα του παραγόμενου έργου. Υπόλογη γι’ αυτό είναι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, από πρωτοβουλίες της οποίας ανακύπτουν τα κατά καιρούς θέματα.

Ο τωρινός υπουργός καταπιάστηκε με τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση: όχι φυσικά με το περιεχόμενό της, το «εξετασιοκρατικό» σύστημα, το ...παπαγαλίζειν, την εμφανή έλλειψη διαδραστικότητας ανάμεσα σε γνωστικά αντικείμενα, το μαθητή παθητικό καταναλωτή «ατάκτως ερριμμένων» πληροφοριών, την πανάκριβη -κατά τ' άλλα “δωρεάν”- εκπαίδευση, αλλά με το πως θα εξοικονομηθούν δημόσιοι πόροι, ανεξαρτήτως συνεπειών στην όλη λειτουργία της.»

(skai)