(Βαθμολογία Armageddon: 3/5)
STAR 22.00
Φαντασίας, 2010 (Έγχρ.), 146'
HARRY POTTER AND THE DEATHLY HALLOWS, PART 1. Αγγλο-αμερικανική ταινία του Ντέιβιντ Γέιτς, με τους Ντάνιελ Ράντκλιφ, Ρούπερτ Γκριντ, Έμα Γουάτσον.
Για ευνόητους λόγους, το τελευταίο βιβλίο της Τζέι Κέι Ρόουλινγκ χωρίστηκε επί της οθόνης σε δύο μέρη, τη σκηνοθετική επιμέλεια των οποίων έχει αναλάβει ο Βρετανός τηλεοπτικός σκηνοθέτης Ντέιβιντ Γέιτς. Τι προβλέπει, λοιπόν, το έβδομο ευαγγέλιο; Οι τρεις φίλοι, με την κάμερα διαρκώς στο κατόπι τους, αναγκάζονται να κινηθούν μόνοι τους μακριά από το Χόγκουαρτς, καταδιωκόμενοι από τις δυνάμεις του Βόλντεμορτ. Η εισβολή τους στο υπουργείο διαθέτει περισσότερο χιούμορ παρά σασπένς, οι μεταξύ τους παρεξηγήσεις δεν υποστηρίζονται ερμηνευτικά, αλλά η σκοτεινή ατμόσφαιρα που κυριαρχεί δίνει έναν πειστικά απειλητικό τόνο, ενώ η σεκάνς του μύθου των Κλήρων του Θανάτου είναι ένα animation κομψοτέχνημα-έκπληξη.
Αυτήν τη φορά είναι το ενήλικο πλέον πρωταγωνιστικό τρίο το οποίο παίρνει την ταινία στις πλάτες του και με το θεαματικό art direction στο πλευρό του εκτελεί στην εντέλεια την αποστολή του: στο τελευταίο ραντεβού θα είναι όλοι (πάνω και κάτω από την οθόνη) εκεί.
ΠΙΚΡΗ ΝΙΚΗ
MEGA 23.40
Πολεμική, 1957 (Α/Μ), 102'
BITTER VICTORY. Αμερικανο-γαλλική ταινία του Νίκολας Ρέι, με τους Ρίτσαρντ Μπάρτον, Κουρτ Γιούργκενς, Κρίστοφερ Λι.
Mια ομάδα κομάντο των Συμμάχων ξεκινούν για μια επικίνδυνη αποστολή στην έρημο της Βεγγάζης, ενώ οι δύο επικεφαλής τους έχουν προσωπικές διαφορές.
Παραγνωρισμένη ταινία του Νίκολας Ρέι, που εκτυλίσσεται στην άκρη του πολεμικού πλαισίου αποδομώντας τον ηρωισμό και την έννοια της αρρενωπότητας. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία και η μουσική ενισχύουν την αίσθηση της σταδιακής ψυχολογικής αποσύνθεσης.
ΘΕΑΤΡΙΝΕΣ
ΒΟΥΛΗ 23.40
Κοινωνική, 2007 (Έγχρ.), 107'
ACTRICES. Γαλλική ταινία της Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι, με την ίδια και τους Ματιέ Αλμαρίκ, Νοεμί Λβοβσκί, Λουί Γκαρέλ.
Ο χαμός του πατέρα, ο αυταρχισμός της μητέρας, ένας δύσκολος θεατρικός ρόλος και η συνειδητοποίηση της χαμένης ευκαιρίας για μητρότητα αρκούν ώστε η 40χρονη ηθοποιός Μαρσελίν να νιώσει ότι η ζωή της γίνεται χίλια κομμάτια.
Η Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι σκηνοθετεί, αυτοαναλυόμενη, τους φόβους, τις επιθυμίες και τα όνειρα μιας γυναίκας. Η ταινία έχει ενδιαφέροντα σχήματα, όπως τη ζηλιάρα βοηθό που λειτουργεί σαν αντανάκλαση των επιθυμιών της Μαρσελίν και δηλώνει τρελά ερωτευμένη με τον νάρκισσο σκηνοθέτη, τα κατάλοιπα μιας μεγαλοαστικής καταγωγής που αποδεικνύονται τροχοπέδη στην εκφραστικότητα της κεντρικής ηρωίδας, την έννοια της ερμηνείας μέσα στην ερμηνεία (ο ρόλος της Ναταλία Πέτροβνα, από το θεατρικό «Ένας μήνας στην εξοχή» του Τουργκένιεφ που ανεβάζει η Μαρσελίν τη στοιχειώνει). Ενώ, όμως, οι προβληματισμοί και οι ιδέες πίσω από την ταινία έχουν ενδιαφέρον, η εκτέλεσή τους ακυρώνεται από μια ελιτίστικη αυτοαναφορικότητα κι ένα επίπλαστο ενδιαφέρον για τη νεύρωση. Το δε κλισέ μοτίβο του φαντάσματος της θεατρικής ηρωίδας που ζωντανεύει είναι πέρα για πέρα ντεμοντέ.
(Βαθμολογία Armageddon: 4.5/5 - Πρόταση Ημέρας)
ΝΕΤ 24.00
GRUZ 200. Θρίλερ, 2007 (Έγχρ.), 89'
Ρωσική ταινία του Αλεξέι Μπαλαμπάνοφ, με τους Άνια Κουζνέτσοβα, Αλεξέι Πολιάν, Λεονίντ Γκρομόφ.
Δύο αδέρφια, ένας συνταγματάρχης του σοβιετικού στρατού κι ένας καθηγητής... επιστημονικού αθεϊσμού συζητούν για τα παιδιά τους, τους νέους και τις αλλαγές των καιρών. Αμέσως μετά θα μάθουμε για το «Φορτίο 200», την κωδική ονομασία των πεσόντων στη μάχη φαντάρων που καταφθάνουν διαρκώς από το μακρινό Αφγανιστάν. Κι όλα αυτά πριν ξεσπάσει η βία και αρχίσουν οι πραγματικές αγριότητες...
Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης είναι πανταχού παρούσα στο απίστευτα ωμό αυτό φιλμ, ποτίζοντάς το με μια αίσθηση φθοράς, ματαιότητας και ανηθικότητας τόσο βαριάς που ώρες ώρες νομίζεις ότι μπορείς να τη μυρίσεις, σχεδόν να την αγγίξεις. Ο ρεαλισμός του έμπειρου (11 ταινίες μεγάλου μήκους), αλλά ελάχιστα γνωστού Αλεξέι Μπαλαμπάνοφ δεν θεαματοποιεί τη βία, ούτε υποχωρεί σε μελοδραματικές ευκολίες. Στέκεται απέναντί της ως παρατηρητής –ένας σλάβικου στιλ Χάνεκε– και την αποτυπώνει καθώς αυτή εξαπλώνεται από την αυταρχική εξουσία ως την αδιαφορία των βολεμένων διανοούμενων και από τις διεστραμμένες ερωτικές σχέσεις στα παραδόπιστα όνειρα της νέας γενιάς. Και φυσικά στο διαρκές, καθημερινό φλερτ όλων με το παράλογο και το θάνατο. Ό,τι όμως δίνει στον 50χρονο Ρώσο σκηνοθέτη την απίστευτη κινηματογραφική του δύναμη, το ίδιο μοιάζει να τον κρατάει πίσω, παρασύροντάς τον συχνά στην εύκολη καταγγελία και τη δραματουργική αφέλεια. Αλλά πάλι, όταν στο τέλος συνειδητοποιείς ότι όλα όσα διαδραματίστηκαν στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα, επανεκτιμάς τη στυγνότητα των εικόνων του Μπαλαμπάνοφ και ομολογείς πως η πραγματικότητα είναι μερικές φορές πιο ακατανόητη και από την τολμηρή φαντασία.
P2
STAR 03.00
Τρόμου, 2007 (Έγχρ.), 98'
Αμερικανική ταινία του Φρανκ Καλφούν, με τους Ρέιτσελ Νίκολς, Γουές Μπέντλι, Σάιμον Ρέινολντς.
Μια γυναίκα παγιδεύεται από ένα φρουρό στο γκαράζ της εταιρείας της την παραμονή των Χριστουγέννων.
Αν ο σκοπός μιας καλής ταινίας τρόμου είναι να φοβόμαστε να βρεθούμε στο σκηνικό της στην πραγματική ζωή, τότε αυτή εδώ, σε σενάριο του Αλεξάντρ Αζά («Πιράνχας») δεν είναι μια καλή ταινία τρόμου.
(athinorama)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου