ΤΟ ΤΡΕΛΟΚΟΡΙΤΣΟ
ΕΤ3 20.00
Κομεντί, 1958 (Α/Μ), 67'
Ελληνική ταινία του Ντίμη Δαδήρα, με τους Τζένη Καρέζη, Λάμπρο Κωνσταντάρα, Ανδρέα Μπάρκουλη.
Η ηθοποιός που τη... «λάτρευαν» οι κομεντί υποδύεται μια ελαφρόμυαλη κοπέλα που λέει διαρκώς ψέματα.
Στην πρώτη του σεναριακή δουλειά, ο Γιάννης Δαλιανίδης στήνει ψέμα-στο-ψέμα μια σειρά εύκολων παρεξηγήσεων, με την Καρέζη να κλέβει όλη την ταινία με τα νάζια της.
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΤΕΡΙ
ALPHA 21.00
Κοινωνική, 2004 (Έγχρ.), 103'
RAISE YOUR VOICE. Αμερικανική ταινία του Σον ΜακΝαμάρα, με τους Χίλαρι Νταφ, Όλιβερ Τζέιμς, Ντέιβιντ Κιθ.
Μια νεαρή κοπέλα πείθει τον υπερπροστατευτικό πατέρα της να της επιτρέψει να φοιτήσει σε μια περίφημη σχολή φωνητικής. Όταν φτάνει εκεί, αγωνίζεται να κερδίσει την πολυπόθητη υποτροφία.
Αφού αναμασά μερικά κλισέ περί φιλοδοξιών και οικογενειακών συγκρούσεων, η ταινία καταλήγει –αναμενόμενα– σε μια αποθέωση του μηνύματος «κυνήγα-τα-όνειρά-σου».
ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ
(Βαθμολογία Armageddon: 3.5/5 - Πρόταση Ημέρας)
STAR 22.00
Περιπέτεια, 2004 (Έγχρ.), 108'
THE BOURNE SUPREMACY. Αμερικανική ταινία του Πολ Γκρίνγκρας, με τους Ματ Ντέιμον, Τζόαν Άλεν, Μπράιαν Κοξ.
Ο Τζέισον Μπορν, ο κατάσκοπος χωρίς μνήμη του «Χωρίς Ταυτότητα», βρίσκεται ινκόγκνιτο στην Ινδία, όπου κάποιοι αποπειρούνται να τον σκοτώσουν και να του φορτώσουν ένα φόνο. Έρχεται στην Ευρώπη, κι ενώ τον καταζητούν οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, προσπαθεί να βρει ποιος τον παγίδεψε και γιατί.
Στη δεύτερη κινηματογραφική περιπέτεια του αμνησιακού Τζέισον Μπορν (βασισμένη πάντα σε βιβλίο του Ρόμπερτ Λάντλαμ), η αναζήτηση της ταυτότητας κατέχει μια δευτερεύουσα (όχι όμως και ασήμαντη) θέση, για να δοθεί έμφαση εξαρχής στη δράση, και κυρίως στο παιχνίδι ποντικού-γάτας που παίζει ο Τζέισον με τις μυστικές υπηρεσίες. Ο σκηνοθέτης των «Ματωμένη Κυριακή» και «Πτήση 93» φιλμάρει τα περισσότερα πλάνα με την κάμερα στον ώμο, κάτι που δίνει την ψευδαίσθηση στον θεατή ότι βρίσκεται μαζί με τον ήρωα στον κλοιό που τον περιστοιχίζει.
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ
ΕΤ1 22.45
Δραματική, 2009 (Έγχρ.), 110'
LE PERE DES MES ENFANTS. Γαλλική ταινία της Μία Χάνσεν-Λέβε, με τους Λουί-Ντο ντε Λενκενσέν, Κιάρα Κασέλι, Ερίκ Ελμοσνινό.
Ο Γκρεγκουάρ Κανβέλ είναι ένας κινηματογραφικός παραγωγός με όραμα και μεγάλα οικονομικά προβλήματα, τα οποία προσπαθεί να κρατήσει μακριά από την ευτυχισμένη οικογενειακή του ζωή. Εκείνα όμως θα αποδειχτούν αδυσώπητα… Βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Ουμπέρ Μπαλσάν, ενός από τους διορατικότερους ανθρώπους του γαλλικού σινεμά, ο οποίος αυτοκτόνησε λόγω χρεών σε ηλικία 51 ετών, η ηθοποιός, κριτικός, σεναριογράφος και σκηνοθέτιδα Μία Χάνσεν-Λέβε σκιαγραφεί ένα σπαρακτικό ψυχολογικό πορτρέτο, αναζητώντας ταυτόχρονα τα όρια που χωρίζουν το πάθος για ζωή από την αυτοκαταστροφή, την ευτυχία από την απελπισία και το καλλιτεχνικό όραμα από τις εμπορικές υποχρεώσεις του.
Η 29χρονη δημιουργός δουλεύει ύπουλα: με νωχελικούς ρυθμούς περιγράφει μια μάλλον μπανάλ, στατική καθημερινότητα, η οποία απομυθοποιεί έναν κόσμο γεμάτο αστραφτερά φαντάσματα. Ο κινηματογράφος είναι μια βρόμικη τέχνη ή, αν προτιμάτε, μια βιομηχανία γεμάτη καλλιτέχνες. Κερδίζοντας σιγά σιγά έδαφος σε ζεστασιά και τρυφερή διάθεση, αλλά πάντα με μια αποστασιοποίηση που του προσδίδει ειλικρίνεια, ο «Πατέρας των Παιδιών μου» περιγράφει την αντιφατική ψυχοσύνθεση των «εργατών» του σινεμά φέρνοντάς τους αντιμέτωπους με τα όνειρα και τα αδιέξοδά τους. Και γίνεται πραγματικά συγκινητικός όταν απομακρύνεται από αυτούς, για να εστιάσει στους ανθρώπους που τους περιβάλλουν θυμίζοντάς μας πως η ζωή συνεχίζεται και έξω από το κινηματογραφικό κάδρο.
ΤΟΥΡΝΕ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ
ΝΕΤ 00.30
Δραματική, 2010 (Έγχρ.), 111'
TOURNEE. Γαλλική ταινία του Ματιέ Αμαλρίκ, με τον ίδιο και τις Σούζαν Ράμσεϊ, Μιράντα Κολκλασούρ, Ντέρτι Μαρτίνι.
Ένα διήγημα της Κολέτ, ένα άρθρο της «Liberation» για τα παριζιάνικα καμπαρέ και οι Dirty Martini, Kitten on the Keys, Mimi le Meaux, Julie Atlas Muz, Roky Roulette… Για τρίτη φορά πίσω από την κάμερα, ο Γάλλος ηθοποιός Ματιέ Αμαλρίκ ντύνεται τη φανταχτερή, αμφίθυμη και κατά βάθος μοναχική περσόνα του καταφερτζή Ζοακίμ και σκηνοθετεί ένα νοσταλγικό φόρο τιμής στους ανθρώπους τού –όχι πάντα φανταχτερού– θεάματος. Το μπουλούκι του αποτελούν μια απολαυστική ομάδα από επαγγελματίες show women του νεο-μπουρλέσκ, χυμώδεις στριπτιζέζ με μουσικό ταλέντο, χιούμορ κι εξωτικά ονόματα. Οι επί σκηνής παραστάσεις τους, τις οποίες η ταινία αποτυπώνει σε πραγματική τουρνέ με ζωντανό κοινό, είναι ένα αυτόνομο, συναρπαστικό κινηματογραφικό ταξίδι μακριά από προκάτ αισθησιακά στερεότυπα και καλλιτεχνικές σοβαροφάνειες.
Όπως η Κολέτ εξυμνεί την απελευθερωτική δύναμη του γυμνού, έτσι και ο Αμαλρίκ αποσπά με βίαιο πάθος από το σώμα και το βλέμμα των ηρωίδων του μια καυτή, πικρή, μα λυτρωτική αλήθεια ζωής, ένα ουράνιο τόξο αισθήσεων και συναισθημάτων. Στα παρασκήνια η κάμερα δεν ξεστρατίζει από τα μονοπάτια ενός συγκρατημένου υπαρξιακού δράματος (οι γλυκόπικρες στιγμές της αναγκαστικής συμβίωσης, τα προσωπικά προβλήματα και τα βουβά αδιέξοδα του καλλιτέχνη), αλλά κάθε φορά που τα φώτα ανάβουν ξανά μοιάζει να παίρνει και πάλι φωτιά. Το θέαμα ήταν πάντα υπόθεση των ανθρώπων του κι ένας από αυτούς είναι εδώ για να μας το θυμίσει με τον πιο –παλιομοδίτικα– επίκαιρο τρόπο.
ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
STAR 03.00
Περιπέτεια, 1988 (Έγχρ.), 95'
ABOVE THE LAW. Αμερικανική ταινία του Άντριου Ντέιβις, με τους Στίβεν Σίγκαλ, Σάρον Στόουν, Παμ Γκριρ.
Στα 36 του, ο άσος στις πολεμικές τέχνες και μύστης του βουδισμού Στίβεν Σίγκαλ επιλέγεται να γίνει action star υποδυόμενος έναν πρώην βετεράνο του Βιετνάμ και νυν σκληροτράχηλο αστυνομικό που ανακαλύπτει ότι στελέχη της CIA είναι αναμεμειγμένα σε λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Σημειώστε επίσης ότι εκτός από τις γροθιές, ο Σίγκαλ στη συγκεκριμένη ταινία, όπως και σε επόμενες, χρησιμοποιεί τα χέρια του και για να βοηθήσει στη συγγραφή του σεναρίου.
Το πολύπλευρο αυτό ντεμπούτο του δεν μας λέει (και δεν μας δείχνει) κάτι πρωτόγνωρο, ωστόσο η σκηνοθετική υπογραφή του Άντριου Ντέιβις («Φυγάς») εξασφαλίζει ότι οι σκηνές δράσης είναι ρεαλιστικές. Αν την ίδια χρονιά δεν έβγαινε το «Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει», τότε ο Σίγκαλ ίσως να μην ακολουθούσε αυτή την καταγέλαστη πορεία που όλοι όσοι έχουμε δει το «Άγγελος-Τιμωρός» γνωρίζουμε.
(athinorama)
ΕΤ3 20.00
Κομεντί, 1958 (Α/Μ), 67'
Ελληνική ταινία του Ντίμη Δαδήρα, με τους Τζένη Καρέζη, Λάμπρο Κωνσταντάρα, Ανδρέα Μπάρκουλη.
Η ηθοποιός που τη... «λάτρευαν» οι κομεντί υποδύεται μια ελαφρόμυαλη κοπέλα που λέει διαρκώς ψέματα.
Στην πρώτη του σεναριακή δουλειά, ο Γιάννης Δαλιανίδης στήνει ψέμα-στο-ψέμα μια σειρά εύκολων παρεξηγήσεων, με την Καρέζη να κλέβει όλη την ταινία με τα νάζια της.
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΤΕΡΙ
ALPHA 21.00
Κοινωνική, 2004 (Έγχρ.), 103'
RAISE YOUR VOICE. Αμερικανική ταινία του Σον ΜακΝαμάρα, με τους Χίλαρι Νταφ, Όλιβερ Τζέιμς, Ντέιβιντ Κιθ.
Μια νεαρή κοπέλα πείθει τον υπερπροστατευτικό πατέρα της να της επιτρέψει να φοιτήσει σε μια περίφημη σχολή φωνητικής. Όταν φτάνει εκεί, αγωνίζεται να κερδίσει την πολυπόθητη υποτροφία.
Αφού αναμασά μερικά κλισέ περί φιλοδοξιών και οικογενειακών συγκρούσεων, η ταινία καταλήγει –αναμενόμενα– σε μια αποθέωση του μηνύματος «κυνήγα-τα-όνειρά-σου».
ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ
(Βαθμολογία Armageddon: 3.5/5 - Πρόταση Ημέρας)
STAR 22.00
Περιπέτεια, 2004 (Έγχρ.), 108'
THE BOURNE SUPREMACY. Αμερικανική ταινία του Πολ Γκρίνγκρας, με τους Ματ Ντέιμον, Τζόαν Άλεν, Μπράιαν Κοξ.
Ο Τζέισον Μπορν, ο κατάσκοπος χωρίς μνήμη του «Χωρίς Ταυτότητα», βρίσκεται ινκόγκνιτο στην Ινδία, όπου κάποιοι αποπειρούνται να τον σκοτώσουν και να του φορτώσουν ένα φόνο. Έρχεται στην Ευρώπη, κι ενώ τον καταζητούν οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, προσπαθεί να βρει ποιος τον παγίδεψε και γιατί.
Στη δεύτερη κινηματογραφική περιπέτεια του αμνησιακού Τζέισον Μπορν (βασισμένη πάντα σε βιβλίο του Ρόμπερτ Λάντλαμ), η αναζήτηση της ταυτότητας κατέχει μια δευτερεύουσα (όχι όμως και ασήμαντη) θέση, για να δοθεί έμφαση εξαρχής στη δράση, και κυρίως στο παιχνίδι ποντικού-γάτας που παίζει ο Τζέισον με τις μυστικές υπηρεσίες. Ο σκηνοθέτης των «Ματωμένη Κυριακή» και «Πτήση 93» φιλμάρει τα περισσότερα πλάνα με την κάμερα στον ώμο, κάτι που δίνει την ψευδαίσθηση στον θεατή ότι βρίσκεται μαζί με τον ήρωα στον κλοιό που τον περιστοιχίζει.
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ
ΕΤ1 22.45
Δραματική, 2009 (Έγχρ.), 110'
LE PERE DES MES ENFANTS. Γαλλική ταινία της Μία Χάνσεν-Λέβε, με τους Λουί-Ντο ντε Λενκενσέν, Κιάρα Κασέλι, Ερίκ Ελμοσνινό.
Ο Γκρεγκουάρ Κανβέλ είναι ένας κινηματογραφικός παραγωγός με όραμα και μεγάλα οικονομικά προβλήματα, τα οποία προσπαθεί να κρατήσει μακριά από την ευτυχισμένη οικογενειακή του ζωή. Εκείνα όμως θα αποδειχτούν αδυσώπητα… Βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Ουμπέρ Μπαλσάν, ενός από τους διορατικότερους ανθρώπους του γαλλικού σινεμά, ο οποίος αυτοκτόνησε λόγω χρεών σε ηλικία 51 ετών, η ηθοποιός, κριτικός, σεναριογράφος και σκηνοθέτιδα Μία Χάνσεν-Λέβε σκιαγραφεί ένα σπαρακτικό ψυχολογικό πορτρέτο, αναζητώντας ταυτόχρονα τα όρια που χωρίζουν το πάθος για ζωή από την αυτοκαταστροφή, την ευτυχία από την απελπισία και το καλλιτεχνικό όραμα από τις εμπορικές υποχρεώσεις του.
Η 29χρονη δημιουργός δουλεύει ύπουλα: με νωχελικούς ρυθμούς περιγράφει μια μάλλον μπανάλ, στατική καθημερινότητα, η οποία απομυθοποιεί έναν κόσμο γεμάτο αστραφτερά φαντάσματα. Ο κινηματογράφος είναι μια βρόμικη τέχνη ή, αν προτιμάτε, μια βιομηχανία γεμάτη καλλιτέχνες. Κερδίζοντας σιγά σιγά έδαφος σε ζεστασιά και τρυφερή διάθεση, αλλά πάντα με μια αποστασιοποίηση που του προσδίδει ειλικρίνεια, ο «Πατέρας των Παιδιών μου» περιγράφει την αντιφατική ψυχοσύνθεση των «εργατών» του σινεμά φέρνοντάς τους αντιμέτωπους με τα όνειρα και τα αδιέξοδά τους. Και γίνεται πραγματικά συγκινητικός όταν απομακρύνεται από αυτούς, για να εστιάσει στους ανθρώπους που τους περιβάλλουν θυμίζοντάς μας πως η ζωή συνεχίζεται και έξω από το κινηματογραφικό κάδρο.
ΤΟΥΡΝΕ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ
ΝΕΤ 00.30
Δραματική, 2010 (Έγχρ.), 111'
TOURNEE. Γαλλική ταινία του Ματιέ Αμαλρίκ, με τον ίδιο και τις Σούζαν Ράμσεϊ, Μιράντα Κολκλασούρ, Ντέρτι Μαρτίνι.
Ένα διήγημα της Κολέτ, ένα άρθρο της «Liberation» για τα παριζιάνικα καμπαρέ και οι Dirty Martini, Kitten on the Keys, Mimi le Meaux, Julie Atlas Muz, Roky Roulette… Για τρίτη φορά πίσω από την κάμερα, ο Γάλλος ηθοποιός Ματιέ Αμαλρίκ ντύνεται τη φανταχτερή, αμφίθυμη και κατά βάθος μοναχική περσόνα του καταφερτζή Ζοακίμ και σκηνοθετεί ένα νοσταλγικό φόρο τιμής στους ανθρώπους τού –όχι πάντα φανταχτερού– θεάματος. Το μπουλούκι του αποτελούν μια απολαυστική ομάδα από επαγγελματίες show women του νεο-μπουρλέσκ, χυμώδεις στριπτιζέζ με μουσικό ταλέντο, χιούμορ κι εξωτικά ονόματα. Οι επί σκηνής παραστάσεις τους, τις οποίες η ταινία αποτυπώνει σε πραγματική τουρνέ με ζωντανό κοινό, είναι ένα αυτόνομο, συναρπαστικό κινηματογραφικό ταξίδι μακριά από προκάτ αισθησιακά στερεότυπα και καλλιτεχνικές σοβαροφάνειες.
Όπως η Κολέτ εξυμνεί την απελευθερωτική δύναμη του γυμνού, έτσι και ο Αμαλρίκ αποσπά με βίαιο πάθος από το σώμα και το βλέμμα των ηρωίδων του μια καυτή, πικρή, μα λυτρωτική αλήθεια ζωής, ένα ουράνιο τόξο αισθήσεων και συναισθημάτων. Στα παρασκήνια η κάμερα δεν ξεστρατίζει από τα μονοπάτια ενός συγκρατημένου υπαρξιακού δράματος (οι γλυκόπικρες στιγμές της αναγκαστικής συμβίωσης, τα προσωπικά προβλήματα και τα βουβά αδιέξοδα του καλλιτέχνη), αλλά κάθε φορά που τα φώτα ανάβουν ξανά μοιάζει να παίρνει και πάλι φωτιά. Το θέαμα ήταν πάντα υπόθεση των ανθρώπων του κι ένας από αυτούς είναι εδώ για να μας το θυμίσει με τον πιο –παλιομοδίτικα– επίκαιρο τρόπο.
ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
STAR 03.00
Περιπέτεια, 1988 (Έγχρ.), 95'
ABOVE THE LAW. Αμερικανική ταινία του Άντριου Ντέιβις, με τους Στίβεν Σίγκαλ, Σάρον Στόουν, Παμ Γκριρ.
Στα 36 του, ο άσος στις πολεμικές τέχνες και μύστης του βουδισμού Στίβεν Σίγκαλ επιλέγεται να γίνει action star υποδυόμενος έναν πρώην βετεράνο του Βιετνάμ και νυν σκληροτράχηλο αστυνομικό που ανακαλύπτει ότι στελέχη της CIA είναι αναμεμειγμένα σε λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Σημειώστε επίσης ότι εκτός από τις γροθιές, ο Σίγκαλ στη συγκεκριμένη ταινία, όπως και σε επόμενες, χρησιμοποιεί τα χέρια του και για να βοηθήσει στη συγγραφή του σεναρίου.
Το πολύπλευρο αυτό ντεμπούτο του δεν μας λέει (και δεν μας δείχνει) κάτι πρωτόγνωρο, ωστόσο η σκηνοθετική υπογραφή του Άντριου Ντέιβις («Φυγάς») εξασφαλίζει ότι οι σκηνές δράσης είναι ρεαλιστικές. Αν την ίδια χρονιά δεν έβγαινε το «Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει», τότε ο Σίγκαλ ίσως να μην ακολουθούσε αυτή την καταγέλαστη πορεία που όλοι όσοι έχουμε δει το «Άγγελος-Τιμωρός» γνωρίζουμε.
(athinorama)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου