Ιστορικά η συμφωνία στα δημοσιονομικά παρουσιάζει μεγάλη δυστοκία και είναι προϊόν δύσκολων και σκληρών διαπραγματεύσεων ανάμεσα στα κράτη-μέλη. Εύλογο είναι, σε τούτη τη συγκυρία της κρίσης, που έχει υπαγορεύσει την ανάγκη αυστηρών προγραμμάτων λιτότητας, οι διαπραγματεύσεις για μια δημοσιονομική συμφωνία να εξελιχθούν σε μια επίπονη περιπέτεια.
Ήδη, η πρόταση της Επιτροπής για μιαν αύξηση κατά 5% του κοινοτικού προϋπολογισμού -έτσι ώστε το 1,11% του μέσου ευρωπαϊκού ΑΕΠ να καλύψει δαπάνες 1,083 τρισ. ευρώ- προκάλεσε βαθύ διχασμό στους κόλπους των εταίρων. Η Γαλλία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Βρετανία, η Ολλανδία, η Φινλανδία και η Σουηδία ζητούν «δραστική μείωση» του προϋπολογισμού, ενώ οι Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Πορτογαλία ζητούν να επαυξηθεί το πλαίσιο των κοινοτικών δαπανών.
Και από τις δύο πλευρές αναγνωρίζεται, ωστόσο, ότι η επιζητούμενη συμφωνία θα πρέπει να είναι συμβατή με τις εθνικές προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης, αλλά θα πρέπει επίσης να προσδίδει μιαν ιδιαίτερη έμφαση στην τόνωση της ανάπτυξης και την ενίσχυση της συνοχής, μέσω της χρηματοδότησης των αντίστοιχων πολιτικών.
Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι ακανθώδες θέμα της διαπραγμάτευσης, παραδοσιακά, είναι το ζήτημα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής η οποία εξακολουθεί να απορροφά το 40% του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού. Η Γαλλία, που επωφελείται κατά κύριο λόγο από την ΚΑΠ βρίσκεται επί του θέματος σε οξεία αντιπαράθεση με τη Βρετανία.
(ΑΠΕ-ΜΠE)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου