Eρευνα υποστηρίζει ότι οι γοργόνες ήταν ο πρόγονος του ανθρώπου!

Κουρασμένοι ναυτικοί, ταλαιπωρημένοι από την πολύωρη έκθεση στον ήλιο έχουν πολλές φορές στο μακρινό παρελθόν καταθέσει ότι είδαν γοργόνες να κολυμπούν στους ωκεανούς. Η μαρτυρία τους, όμως, ήταν χρήσιμη μόνο στους παραμυθάδες και τους λάτρεις των θρύλων. Κακώς, λένε οι επιστήμονες.

Οι ερευνητές είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα περίεργα πλάσματα που έβλεπαν οι ναυτικοί ήταν μεγάλοι τριχεχίδες, υδρόβια θηλαστικά που ανήκουν στην οικογένεια των σειρηνοειδών και είναι ευρέως γνωστοί ως... θαλάσσιες αγελάδες. Είχαν άδικο, όμως.

Νέα επιστημονική έρευνα αποκαλύπτει ότι πίσω από τους θρύλους των ναυτικών υπάρχει αλήθεια. «Είναι σίγουρα μια πολύ ριζοσπαστική θεωρία για την ανθρώπινη εξέλιξη αλλά έχουμε προσεγγίσει τον πανάρχαιο μύθο με μια τεράστια έρευνα και πραγματικά πιστεύουμε ότι έχει βάση», δηλώνει ο Τσάρλι Φόλεϊ του Animal Planet, στο δελτίο ειδήσεων του δικτύου Fox.

Σύμφωνα με τη νέα θεωρία, λοιπόν, υπήρξε κάποτε στη γη ένα είδος προϊστορικού υδρόβιου πιθήκου που ζούσε στη θάλασσα και έμοιαζε πάρα πολύ με αυτό που έχουμε σήμερα στο μυαλό μας ως «γοργόνες».

«Είναι πολύ περίπλοκη θεωρία από την άποψη πως σε κάποιους ακούγεται παρανοϊκό ότι μπορεί πράγματι να υπήρχαν τα μυθικά αυτά πλάσματα. Ας σκεφτούμε, όμως, ότι η εξέλιξη του ανθρώπου μπορεί να έχει άμεση σχέση με τη θάλασσα. Είναι σίγουρο ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι ζούσαν κυρίως σε παράλιες περιοχές. 

Πανομοιότυπα εργαλεία του Νεάντερταλ, τα οποία χρονολογούνται έως και 100.000 χρόνια πριν, βρέθηκαν στα ελληνικά νησιά, στην Λευκάδα, την Κεφαλλονιά και τη Ζάκυνθο, γεγονός που σημαίνει ότι από τότε ταξίδευαν με πλωτά», εξηγεί ο Φόλεϊ και αφήνει να εννοηθεί πως οι γοργόνες είναι ένα είδος προγόνου του ανθρώπου.

Η ερευνητική του ομάδα γνωρίζει πως η άποψη θα προκαλέσει τριγμούς και αντιδράσεις διότι ουσιαστικά παρουσιάζει με νέα πτυχή στις επιστημονικές θεωρίες για την εξέλιξη των ειδών.

«Υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα σε εμάς και άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά, όμως πολλά χαρακτηριστικά μας τα μοιραζόμαστε με τα θαλάσσια θηλαστικά, όπως για παράδειγμα το πλέγμα μεταξύ των δακτύλων μας -το οποίο σε άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά δεν υπάρχει- ή το στρώμα του υποδόριου λίπους και την απώλεια των τριχών του σώματος», εξηγεί ο Φόλεϊ και επισημαίνει το εξής -ιδιαίτερο εντυπωσιακό- στοιχείο: «Δεν σας κάνει εντύπωση ότι οι άνθρωποι έχουμε την ενστικτώδη ικανότητα να κολυμπούμε αλλά και να ελέγχουμε την αναπνοή μας μέσα στη θάλασσα. Οι άνθρωποι μπορούν να κρατήσουν την αναπνοή έως 20 λεπτά, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χερσαία ζώα»!

(iefimerida)