ΜΑΤΩΜΕΝΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ
(Βαθμολογία Armageddon: 4/5 - Πρόταση Ημέρας)
STAR 22.00
Περιπέτεια, 2006 (Έγχρ.), 144'
BLOOD DIAMOND. Αμερικανική ταινία του Έντουαρντ Ζούικ, με τους Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, Τζένιφερ Κόνελι, Ντζίμον Χούνσου.
Στην εμφυλιακή Σιέρα Λεόνε του ’90, ένας λευκός Νοτιοαφρικανός προσπαθεί να αποσπάσει με τη βοήθεια μιας ιδεαλίστριας Αμερικανίδας δημοσιογράφου ένα σπάνιο ροζ διαμάντι από έναν ψαρά.
Στην εμφυλιακή Σιέρα Λεόνε του ’90, ένας λευκός Νοτιοαφρικανός προσπαθεί να αποσπάσει με τη βοήθεια μιας ιδεαλίστριας Αμερικανίδας δημοσιογράφου ένα σπάνιο ροζ διαμάντι από έναν ψαρά.
Μέσα από την απεικόνιση των σκληροτράχηλων ανταρτών, την ελαφρώς διδακτική προσέγγιση απέναντι στη λεηλασία, αλλά και την απροκάλυπτη διάθεση για μια καθαρά ψυχαγωγική ταινία, ο Ζούικ καθιστά εύληπτο το μέγεθος της τραγωδίας που μαστίζει τις «τριτοκοσμικές» χώρες με πλούσια φυσικά αγαθά. Θεαματικός ο ΝτιΚάπριο.
ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΕΩΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ
ΕΤ1 22.00
Δραματική, 1998 (Έγχρ.), 103'
LULU ON THE BRIDGE. Αμερικανική ταινία του Πολ Όστερ, με τους Χάρβεϊ Καϊτέλ, Μίρα Σορβίνο, Γουίλεμ Νταφόε.
Ένας μουσικός της τζαζ ανακαλύπτει μια μυστηριώδη πέτρα που γίνεται αιτία να ερωτευτεί τρελά μια νέα ηθοποιό, αλλά και να γνωρίσει τη «συνείδηση» με τη μορφή ενός αινιγματικού δόκτορα, ο οποίος τον ανακρίνει.
Η πρώτη «σόλο» σκηνοθεσία του συγγραφέα Πολ Όστερ (είχε συνυπογράψει με τον Γουέιν Γουανγκ τις ταινίες «Καπνός» και «Λίγος Καπνός Ακόμα») βασίζεται σε δικό του πρωτότυπο σενάριο, που γράφτηκε όμως αρχικά για τον Βιμ Βέντερς. Παραδόξως, ωστόσο, αν θέλαμε να βρούμε κάποιες αναλογίες με άλλους σκηνοθέτες, το μυαλό μας πηγαίνει περισσότερο προς τον Κισλόφσκι και τον Μπέργκμαν, παρά προς τον δημιουργό του «Παρίσι, Τέξας». Ο Όστερ προσπαθεί να κάνει ένα «σινεμά της ψυχής», που να κινείται ανάμεσα σε μύθο και πραγματικότητα, λυρισμό και ρεαλισμό, συναίσθημα και αλληγορία. Η ταινία έχει υπέροχες στιγμές (το φινάλε), αλλά αφήνει την αίσθηση ενός ανολοκλήρωτου έργου, που κάνει το λάθος να ανοιχτεί σε πολλά επίπεδα αναφοράς. Το μόνο πραγματικά επιτυχημένο στοιχείο είναι η τζαζ ατμόσφαιρα και η φοβερή μουσική, που μας μεταδίδει κάτι από τη μαγεία την οποία όφειλαν να έχουν οι εικόνες.
Ένας μουσικός της τζαζ ανακαλύπτει μια μυστηριώδη πέτρα που γίνεται αιτία να ερωτευτεί τρελά μια νέα ηθοποιό, αλλά και να γνωρίσει τη «συνείδηση» με τη μορφή ενός αινιγματικού δόκτορα, ο οποίος τον ανακρίνει.
Η πρώτη «σόλο» σκηνοθεσία του συγγραφέα Πολ Όστερ (είχε συνυπογράψει με τον Γουέιν Γουανγκ τις ταινίες «Καπνός» και «Λίγος Καπνός Ακόμα») βασίζεται σε δικό του πρωτότυπο σενάριο, που γράφτηκε όμως αρχικά για τον Βιμ Βέντερς. Παραδόξως, ωστόσο, αν θέλαμε να βρούμε κάποιες αναλογίες με άλλους σκηνοθέτες, το μυαλό μας πηγαίνει περισσότερο προς τον Κισλόφσκι και τον Μπέργκμαν, παρά προς τον δημιουργό του «Παρίσι, Τέξας». Ο Όστερ προσπαθεί να κάνει ένα «σινεμά της ψυχής», που να κινείται ανάμεσα σε μύθο και πραγματικότητα, λυρισμό και ρεαλισμό, συναίσθημα και αλληγορία. Η ταινία έχει υπέροχες στιγμές (το φινάλε), αλλά αφήνει την αίσθηση ενός ανολοκλήρωτου έργου, που κάνει το λάθος να ανοιχτεί σε πολλά επίπεδα αναφοράς. Το μόνο πραγματικά επιτυχημένο στοιχείο είναι η τζαζ ατμόσφαιρα και η φοβερή μουσική, που μας μεταδίδει κάτι από τη μαγεία την οποία όφειλαν να έχουν οι εικόνες.
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ
ALPHA 22.00
Κωμωδία, 2010 (Έγχρ.), 87'
THE CON ARTIST. Καναδική ταινία της Ρίζα Μπράμον Γκαρσία, με τους Ροσίφ Σάδερλαντ, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Ρεμπέκα Ρόμιν.
Αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, ένας νεαρός κακοποιός με καλλιτεχνικές ανησυχίες υποχρεώνεται από το πρώην αφεντικό του να επιστρέψει στην παρανομία για να ξεπληρώσει το χρέος του.
Πατέρας και υιός Σάδερλαντ σε μια ανάλαφρη γκανγκστερική κωμωδία που την ξεχνάς αμέσως.
Αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, ένας νεαρός κακοποιός με καλλιτεχνικές ανησυχίες υποχρεώνεται από το πρώην αφεντικό του να επιστρέψει στην παρανομία για να ξεπληρώσει το χρέος του.
Πατέρας και υιός Σάδερλαντ σε μια ανάλαφρη γκανγκστερική κωμωδία που την ξεχνάς αμέσως.
ΠΑΝΔΗΜΙΑ
ΝΕΤ 00.30
Θρίλερ, 2009 (Έγχρ.), 84'
CARRIERS. Αμερικανική ταινία των Άλεξ & Ντέιβιντ Πάστορ, με τους Κρις Πάιν, Λου Τέιλορ Πούτσι, Πάιπερ Περάμπο.
Εμπνεόμενοι από τη… νόσο των πουλερικών, οι Ισπανοί αδερφοί Πάστορ υπογράφουν ένα θρίλερ στο οποίο η ταχεία εξάπλωση ενός θανατηφόρου ιού έχει βυθίσει την Αμερική στο χάος. Ο αγώνας για επιβίωση έχει καταλύσει νόμο και τάξη και η προσπάθεια τεσσάρων νεαρών φίλων να διασχίσουν την ενδοχώρα δεν είναι καθόλου εύκολη. Το σιωπηλό, ερημωμένο σκηνικό, οι άδειοι χώροι και ο φόβος της μόλυνσης δημιουργούν μια διαρκή αίσθηση απειλής και οι Καταλανοί σκηνοθέτες την εκμεταλλεύονται χωρίς πολλά τρικ κι εξόφθαλμες αφέλειες.
Πάνω σε χαρακτήρες-σχήματα και μοτίβα που συναντάμε από το «28 Μέρες Μετά» μέχρι τον «Δρόμο» του Τζον Χίλκοουτ και όλες τις ταινίες με ζόμπι, στήνουν ένα αναμενόμενο, μα ενδιαφέρον παιχνίδι αγωνίας, το οποίο προσπαθεί διακριτικά να διαφοροποιηθεί από την exploitation λογική του είδους. Ένα θρίλερ που δουλεύει τις σχέσεις μεταξύ των ηρώων, διαθέτει κάποιες ψυχολογικά σκληρές σκηνές και κάνει μερικές σκληρές, αλλά καίριες διαπιστώσεις για την ηθική καθαρότητα της σύγχρονης Αμερικής. Δεν εκπλήσσει η ευρωπαϊκή καταγωγή των δημιουργών του, όμως δίνει ένα ελαφρύ κι ευχάριστο βάθος.
Εμπνεόμενοι από τη… νόσο των πουλερικών, οι Ισπανοί αδερφοί Πάστορ υπογράφουν ένα θρίλερ στο οποίο η ταχεία εξάπλωση ενός θανατηφόρου ιού έχει βυθίσει την Αμερική στο χάος. Ο αγώνας για επιβίωση έχει καταλύσει νόμο και τάξη και η προσπάθεια τεσσάρων νεαρών φίλων να διασχίσουν την ενδοχώρα δεν είναι καθόλου εύκολη. Το σιωπηλό, ερημωμένο σκηνικό, οι άδειοι χώροι και ο φόβος της μόλυνσης δημιουργούν μια διαρκή αίσθηση απειλής και οι Καταλανοί σκηνοθέτες την εκμεταλλεύονται χωρίς πολλά τρικ κι εξόφθαλμες αφέλειες.
Πάνω σε χαρακτήρες-σχήματα και μοτίβα που συναντάμε από το «28 Μέρες Μετά» μέχρι τον «Δρόμο» του Τζον Χίλκοουτ και όλες τις ταινίες με ζόμπι, στήνουν ένα αναμενόμενο, μα ενδιαφέρον παιχνίδι αγωνίας, το οποίο προσπαθεί διακριτικά να διαφοροποιηθεί από την exploitation λογική του είδους. Ένα θρίλερ που δουλεύει τις σχέσεις μεταξύ των ηρώων, διαθέτει κάποιες ψυχολογικά σκληρές σκηνές και κάνει μερικές σκληρές, αλλά καίριες διαπιστώσεις για την ηθική καθαρότητα της σύγχρονης Αμερικής. Δεν εκπλήσσει η ευρωπαϊκή καταγωγή των δημιουργών του, όμως δίνει ένα ελαφρύ κι ευχάριστο βάθος.
(athinorama)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου