«Το ημερολόγιο μιας καμαριέρας» ήταν η πρώτη από τις γαλλικές ταινίες του Ισπανού σκηνοθέτη Λουί Μπουνιουέλ. Το σενάριο βασιζόταν σε ομώνυμο μυθιστόρημα του Οκτάβιου Μιρμπό και ο Μπουνιουέλ, ευφυώς διασκεύασε, εκσυγχρονίζοντας την πλοκή που μετέφερε από τον 19ο αιώνα στον Μεσοπόλεμο. Η ταινία είναι στο βάθος της πολιτική και...
αποτελεί ένα σχόλιο για την κοινωνική τάξη των επαρχιωτών μεγαλοκτημόνων της Γαλλίας. Δείχνει την παρακμή μίας κοινωνικής τάξης, που οι εκπρόσωποί της γκρεμίζουν με την καθημερινή πρακτική τους, καθώς διαλύουν τις αξίες που υποκριτικά προβάλλουν και οι οποίες στηρίζουν τον μικρόκοσμό τους.
Πόσο μοιάζει αυτό με τα σημερινά γεγονότα; Σήμερα, «το ημερολόγιο μιας καμαριέρας», είναι επίσης ένα πολιτικό σχόλιο και μία πολιτική ιστορία πίσω από το αστείο και ταυτόχρονα «ροζ» φόντο της, για έναν φιλόδοξο κακομαθημένο και με αλαζονικό ύφος γόνο, «καλής οικογένειας» (με λεφτά) και φαβορί του συστήματος, ο οποίος είναι φανερό ότι δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει, πως αυτός αξίζει «μια άλλη τύχη», από αυτή των κοινών ανθρώπων.
Ο Ντομινίκ Στρος Καν, επικεφαλής του ΔΝΤ και φαβορί των προγνωστικών για πρόεδρος της Γαλλίας ένας «σοσιαλιστής» (και στην αρχή της πολιτικής καριέρας του και «αριστερός»), έμαθε από μικρός, να απολαμβάνει τα προνόμια της τάξης του και να έχει ιδιαίτερη μεταχείριση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι απέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις του στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης στην οποία αργότερα θα γινόταν καθηγητής… Αφού συγκέντρωσε άφθονα πτυχία, μία και τουλάχιστον λόγω χρήματος και γνωριμιών, είχε τον χρόνο να τα αποκτήσει.
Στην πλάτη του κουβαλάει οικονομικά αλλά και αρκετά ροζ σκάνδαλα. Στην Γαλλία ήταν γνωστά και τα «έπνιγαν». Διεθνώς έβγαλε φήμη ερωτύλου, λόγω και προηγούμενου επεισοδίου στο ΔΝΤ με παντρεμένη διπλωμάτισσα του Ταμείου και ενώ και ο ίδιος είναι παντρεμένος για τρίτη φορά. Το επεισόδιο τον υποχρέωσε να απολογηθεί σε επιτροπή του ΔΝΤ για να διατηρήσει τη θέση του.
Ο κατά τα άλλα «σοσιαλιστής» έχωσε το Ταμείο στις υποθέσεις της Ευρώπης και της Ελλάδας, πούλησε συμμαχία και εκδούλευση στον Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τον τύλιξε στο ΔΝΤ καταστρέφοντας ίσως την προοπτική άλλων λύσεων που μπορεί να είχε η Ελλάδα στα τέλη του 2009 και στις αρχές του 2010. Τελικά άδειασε τον Έλληνα πρωθυπουργό με την γνωστή συνέντευξη, αποδεικνύοντας το ποιόν του. Δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να κάνει οτιδήποτε τον εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμα.
Οι Γάλλοι είναι τυχεροί. Αν δεν αντέχουν τώρα ότι ο Ντομινίκ είναι στης φυλακής τα σίδερα (μία και κρατείται αφού κρίθηκε ως ύποπτος φυγής από τις ΗΠΑ), πρέπει να σκεφτούν ότι ίσως αργότερα να υπέφεραν χειρότερα, αν πετύχαινε τον στόχο του και γινόταν πρόεδρος της Γαλλίας για να καταρρεύσει μετά από την τιμητικότερη θέση. Ο άνθρωπος με το αλαζονικό ύφος και το παρατσούκλι «Μέτερνιχ με Blackberry».
Παρατσούκλι που απέκτησε στις ΗΠΑ, εκεί όπου έθρεψε νέο «προφίλ», στο αμερικανοκρατούμενο ΔΝΤ, μετά τα σκάνδαλα και την αποτυχία του να ξεπεράσει τη Σεγκολέν ως υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος για την προεδρία της χώρας.
Ένας «σοσιαλιστής» που στα 60 φεύγα του, οδηγούσε Porsche, κυνηγούσε περισσότερο από πιεστικά τον ποδόγυρο σύμφωνα με τους ίδιους τους Γάλλους, είχε μεγάλο χρήμα που δεν κρυβόταν και ατελείωτα ελαττώματα, για να είναι ευάλωτος σε πιέσεις. Ένας πολύ «χρήσιμος άνθρωπος» τελικά…
Τώρα η «φούσκα» Ντομινίκ έσκασε και ανεξάρτητα από το αν εκμεταλλεύτηκαν τα ελαττώματά του για να «του την στήσουν» ώστε να τον καταστρέψουν πολιτικά, μαζί με όσους ίδρωσαν για λίγο, είναι και οι παλαιοί μας δανειστές, κάτοχοι ομολόγων που ήλπισαν σε αυτόν για ένα νέο δάνειο ώστε να αποφύγουν επιμήκυνση. Τώρα περνούν αγωνίες μαζί με εμάς και με το «ντοπαρισμένο» πολιτικό τους άλογο που αποδείχθηκε «Αστραχάν».
Αλλά καθώς εμείς χάνουμε «μονά –ζυγά» ανεξάρτητα από το ποιος επωφελείται από αυτή την πολιτική βουτιά, μπορούμε τουλάχιστον να γελάμε.
Υ.Γ. Δεν ξεχνάμε: Οι γαλλικές τράπεζες με (ακόμα), 60 δις ευρώ ελληνικών ομολόγων, είναι οι πλέον εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος έτσι;
sofokleous10.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου