Μπάμπης Κούτρας
Συγκρατήστε τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού, του αντιπροέδρου ή του κυβερνητικού εκπροσώπου πώς η Ελλάδα δεν προτίθεται να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους.
Κυρίως να θυμάστε τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση, έτσι όπως τους διατύπωσε ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου σε συνέντευξη του στα μέσα Μαρτίου. Αν γινόταν αναδιάρθρωση είπε: «θα ήταν εις βάρος της αξιοπιστίας της χώρας, θα οδηγούσε στον αφανισμό του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, θα ζημίωνε τα ασφαλιστικά ταμεία και θα προκαλούσε μια χιονοστιβάδα κερδοσκοπικών επιθέσεων σε κράτη της ευρωζώνης».
Επικαλούμαι την συλλογική μνήμη όχι για να τεστάρουμε στο μέλλον την αξιοπιστία της κυβέρνησης, αυτή έχει χαθεί οριστικά όπως και του πολιτικού συστήματος συνολικά, αλλά να μην τολμήσουν μερικοί να παρουσιάσουν στο μέλλον την αναδιάρθρωση του χρέους ως επιτυχία!
Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα όλα είναι πιθανά. Άλλωστε η ιστορία αυτής της κυβέρνησης είναι γραμμένη από «επιτυχίες» που στο τέλος τις πληρώσαμε όλοι μαζί. «Επιτυχία» ήταν το πιστόλι στα τραπέζι γιατί θα τρόμαζαν οι αγορές, «επιτυχία» το μνημόνιο γιατί σωθήκαμε από την χρεωκοπία, «επιτυχία» και οι αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής μέχρι που ήρθε η νέα υποτίμηση για να καταλάβουμε πώς τα πράγματα μάλλον προς το χειρότερο βαδίζουν παρά προς το καλύτερο.
Σ’ αυτό το πινγκ –πονγκ, ανάμεσα στο «θα γίνει αναδιάρθρωση» που προβλέπει ο ξένος τύπος, η αντιπολίτευση, και ορισμένοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και στο «δεν θα γίνει η αναδιάρθρωση» που υποστηρίζει η κυβέρνηση πολύ φοβάμαι πώς νικητές θα βγουν οι πρώτοι. Και αυτό γιατί διαπιστώνεται για μια ακόμη φορά πώς ο «λογαριασμός δεν βγαίνει».
Αντίθετα ο κλοιός όλο και σφίγγει γύρω μας καθώς η αποτυχία επαρκούς μείωσης του ελλείμματος το 2010 και η αστοχία του προϋπολογισμού του 2011 φέρνουν νέα μέτρα. Και στα νέα μέτρα έρχεται να προστεθεί η αύξηση των επιτοκίων και ο εφιάλτης με τις (σταθερά) υψηλές τιμές των καυσίμων εξανεμίζοντας κάθε ελπίδα ανάπτυξης.
Αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης σημαίνει ύφεση και ύφεση σημαίνει μικρότερο ΑΕΠ και μικρότερο ΑΕΠ σημαίνει μεγαλύτερο εξωτερικό χρέος (που υπολογίζεται πώς θα πλησιάσει το 160% του ΑΕΠ) και μεγαλύτερο χρέος σημαίνει αδυναμία να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας στους πιστωτές.
Βρισκόμαστε δηλαδή σ’ έναν φαύλο κύκλο, «καθοδικό σπιράλ» το ονομάζουν οι ξένοι οικονομολόγοι που οδηγεί στην χρεωκοπία. Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν θα γίνει αναδιάρθρωση αλλά το πότε και το πώς. Δεν γνωρίζω αν ο κ. Παπανδρέου θα θελήσει να διαχειρισθεί μόνος του το θέμα ή θα αξιοποιήσει την ευκαιρία ψήφισης του «μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2012-2015» από 180 βουλευτές για να πάει σε εκλογές και να μεταφέρει τις αποφάσεις στην επόμενη κυβέρνηση.
Μέχρι τότε όμως ας προσέξει την διαχείριση του προβλήματος. Οι καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις από την μία ή οι ακραίες απειλές από την άλλη μπορεί θα χειροτερέψουν τα πράγματα.
PROTO THEMA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου