Με περικοπές μισθών-θέσεων εργασίας στις ΔΕΚΟ συνεχίζεται το μπαράζ μέτρων για μείωση του ελλείμματος και αποτροπή του κινδύνου χρεοκοπίας της χώρας. Ακολουθεί κύμα ιδιωτικοποιήσεων και από τον Μάρτιο έρχεται νέο «ψαλίδισμα» αμοιβών των δημοσίων υπαλλήλων, με την υιοθέτηση του ενιαίου μισθολογίου. Μεγάλη μείωση αμοιβών αναμένεται και στον ιδιωτικό τομέα, με τη σύναψη επιχειρησιακών συμβάσεων και τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης. Αποφασισμένη να προχωρήσει δηλώνει η κυβέρνηση, παρά τις έντονες αντιδράσεις. Ομως, ενώ προς την πλευρά των εργαζομένων επιδεικνύει αδιαλλαξία, εμφανίζεται διαλλακτική απέναντι στα ισχυρά διαπλεκόμενα συμφέροντα, ενδίδοντας στις πιέσεις των βαρόνων των media.
Πρόσφατο και πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δύο τροπολογίες που κατατέθηκαν από τους αρμόδιους υπουργούς Εργασίας και Οικονομικών κατά τη συζήτηση στη Βουλή του πολυνομοσχεδίου για τις εργασιακές σχέσεις και τις ΔΕΚΟ
- Με την πρώτη επιδεινώνεται η θέση των εργαζομένων που θα απασχολούνται με επιχειρησιακές συμβάσεις και θα παίρνουν λιγότερα απ’ ότι προβλέπουν οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
- Με τη δεύτερη τροπολογία ακυρώνεται ο έκτακτος φόρος που είχε επιβληθεί επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων και έθιγε τα μεγάλα συγκροτήματα Τύπου (Μπόμπολας, ΔΟΛ, Αλαφούζος, Βαρδινογιάννης, Κουρής κλπ), τα οποία ελέγχουν και τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς.
Με την τροπολογία της υπουργού Εργασίας Λ. Κατσέλη αφαιρέθηκε την τελευταία στιγμή από το πολυνομοσχέδιο η διάταξη που προέβλεπε ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις δεν μπορεί να έχουν διάρκεια μεγαλύτερη του ενός έτους. Ο περιορισμός αυτός δεν θα ισχύσει τελικά και οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα είναι αορίστου χρόνου, ή θα μπορούν να ανανεώνονται.
Ετσι το «ψαλίδισμα» των αμοιβών από «προσωρινό» γίνεται μονιμότερου χαρακτήρα, οι εργαζόμενοι θα αμείβονται επ’ αόριστον με μισθούς κατώτερους των συλλογικών συμβάσεων, ενώ η διαπραγματευτική τους θέση αποδυναμώνεται περαιτέρω.
Επισημαίνεται ότι για τη θεσμοθέτηση των επιχειρησιακών συμβάσεων είχαν πρωτοστατήσει ισχυρά συγκροτήματα των media, ασκώντας πιέσεις προς την κυβέρνηση, ενώ παράλληλα πραγματοποιούσαν άτυπα διαβήματα προς την πλευρά την τρόικας και με τις εφημερίδες και τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς τους προσπαθούσαν να δημιουργήσουν πρόσφορο κλίμα.
Παρά τις αντιστάσεις που προέβαλε αρχικά η κυβέρνηση –και ειδικά η υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη, τελικά οι επιδιώξεις των βαρόνων έγιναν νόμος κατ’ επιταγήν της τρόικας.
Η κυβέρνηση ενέδωσε τελικά και στην άλλη απαίτηση των «βαρόνων», που ήθελαν να απαλλαγούν από το φόρο στις τηλεοπτικές διαφημίσεις (20% επί του τιμολογίου διαφήμισης). Ο φόρος αυτός ήταν ένα είδος έκτακτης εισφοράς. Δεν θα πληρωνόταν απ’ ευθείας από τα κανάλια, αλλά από τους διαφημιζόμενους. Θα αύξανε όμως το κόστος των διαφημίσεων και αυτό μπορεί να προκαλούσε μείωση τζίρου στα κανάλια.
Με τροπολογία της τελευταίας στιγμής, που κατετέθη από τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, ανεβλήθη για ένα χρόνο η επιβολή αυτού του φόρου κι έτσι οι μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί θα γλιτώσουν περί τα 70-80 εκ. ευρώ.
Στο αρχικό κείμενο της τροπολογίας προβλεπόταν μάλιστα αναβολή για δύο χρόνια, μέχρι το 2013. Με την ελπίδα ενδεχομένως ότι μέχρι τότε το δημοσιονομικό πρόβλημα θα έχει αμβλυνθεί και δεν θα υπάρχει λόγος επιβολής έκτακτων μέτρων. Η διάταξη άλλαξε λόγω των έντονων αντιδράσεων της αντιπολίτευσης.
Free Money
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου