Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Το θηρίο είναι ήδη εδώ… από καιρό

Πάρα πολλή φασαρία γίνεται με αφορμή τη πρόταση της κυβέρνησης για καθιέρωση ηλεκτρονικής κάρτας που θα αντικαταστήσει τις αποδείξεις αγοράς κλπ. Πιο παλιά, η ίδια αντίδραση είχε προκύψει για τις νέες ταυτότητες. Ο κόσμος φοβάται τον αριθμό του θηρίου, τη χάραξη του, τον μεγάλο αδελφό, και άλλα παρόμοια. Καμία αντίρρηση. Ας κάνω όμως τον συνήγορο του διαβόλου για λίγο.
Έζησα στην Αμερική, και γνωρίζω πως εδώ και πολλές δεκαετίες, ο μέσος Αμερικανός κουβαλάει επάνω του (κυριολεκτικά) δεκάδες πιστωτικές και άλλου είδους κάρτες. Το κάθε πολυκατάστημα, το κάθε βενζινάδικο, κλπ. εκδίδει τη δική του κάρτα. Οι Αμερικάνοι, μέχρι και τα τσιγάρα τους τα αγοράζουν με κάρτα, ή ακόμη και με επιταγή. Όταν το πρωτοείδα… κουφάθηκα. Όπως κουφάθηκα όταν είδα «πεταλούδες» της νύχτας να δέχονται πιστωτική κάρτα… στα όρθια. Απίστευτο; Αληθινότατο.
Στην Ελλάδα, το συγκεκριμένο αυτό φρούτο είναι σχετικά καινούργιο. Τη πρώτη μου πιστωτική (και κάρτα ανάληψης) την έβγαλα το 1988. Ελάχιστα ήταν  τότε τα καταστήματα που την δέχονταν. Έκτοτε, κατάφερα(!) να συγκεντρώσω τέσσερις από αυτές, τις οποίες και βρίσκω πολύ βολικές. Δεν έχω στηθεί ποτέ σε ουρές τραπέζης, κάνω διαδικτυακές αγορές άφοβα και αποτελεσματικά, και σπάνια πληρώνω με μετρητά. Βέβαια έχω φροντίσει ο λογαριασμός της κάθε κάρτας να πληρώνεται ολόκληρος κάθε μήνα. Τις χρησιμοποιώ δηλαδή ως μορφή εξυπηρέτησης. Ο μισθός μου, καθώς και της συζύγου μου μπαίνει απ ευθείας στη τράπεζα, και πάει λέγοντας. Αν είχα εμπιστοσύνη και στο γενικότερο ελληνικό σύστημα, θα είχα κανονίσει να πληρώνονται μέσω τραπεζικού λογαριασμού και οι ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΝΟVΑ, κινητή τηλεφωνία, κλπ. Τις ΔΕΚΟ μας δεν εμπιστεύομαι, όχι τις τράπεζες. Εν ολίγοις είμαι φάν της απλοποίησης των πραγμάτων που μου προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία.
Πηγαίνοντας τον παραπάνω συλλογισμό ένα βήμα παρά πέρα, αναρωτιέμαι γιατί να μην καταργηθούν εξ ολοκλήρου και οι χρηματικές συναλλαγές; Δεν θα ήταν όλα πολύ πιο καλά και πιο απλά αν ο καθένας μας είχε από μια κάρτα η οποία θα περιλάμβανε στο τσιπάκι της τα πάντα; Από το ΑΜΚΑ και το ΑΦΜ, έως τις τραπεζικές καταθέσεις και τα φορολογικά μας στοιχεία; Ακόμη και το ιατρικό μας ιστορικό. Γιατί όχι; Να πηγαίνω δηλαδή στο περίπτερο, να αγοράζω τσιγάρα, να χρεώνεται η κάρτα, και το αντίστοιχο ποσό να αφαιρείται από τον λογαριασμό μου. Και να λαμβάνει γνώση η εφορία για τη συναλλαγή. Τι πιο απλό; Τι πιο convenient;
Και αν θέλουμε να το πάμε ακόμη πιο πέρα, γιατί να υπάρχει η κάρτα με κίνδυνο να χαθεί ή και να κλαπεί; Γιατί να μην έχουμε ένα εμφυτευμένο τσιπάκι στο δάχτυλό μας και όλες οι συναλλαγές να γίνονται δια της αφής; Δεν θα ήταν όλα, μα όλα, πολύ πιο βολικά; Άϋλες συναλλαγές σε έναν (ήδη) ψηφιακό κόσμο. Η τεχνολογία υπάρχει.
Γνωρίζω τον αντίλογο. Γνωρίζω αυτά που έγραψε ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Αντιλαμβάνομαι τον συνειρμό με τον αριθμό του θηρίου. Το 1984 το διάβασα όταν ήμουν 16 χρονώ. Την ίδια εποχή διάβασα και τον Χάξλεϊ, με τον Brave New World του, καθώς και άλλα πολλά παρόμοια. Κάτι ήξερε ο Ιωάννης, και κάτι υποψιάστηκαν ο Όργουελ και οι άλλοι. Αναμφισβήτητα. Ε, και; Και πόλεμοι γίνονταν και γίνονται, αλλά δεν πάψαμε να διατηρούμε στρατούς. Τουλάχιστον η κάρτα θα απλοποιήσει κάπως τη ζωή μας. Και μήπως τώρα, δεν ξέρουν αυτοί που παρακολουθούν, πόσα λεφτά έχω, τι και σε ποιους χρωστάω, τι καπνό φουμάρω, και ποιος είναι στη πραγματικότητα ο τύπος με το περίεργο nickname που γράφει τις αρλούμπες του στο αντινιούζ;  Μη τρελαθούμε.
Ο μεγάλος αδελφός υπάρχει προ πολλού, και μας παρακολουθεί συστηματικά. Και εμείς τον ταίζουμε καθημερινά, μέσω του διαδικτύου, των τηλεφωνικών μας κλήσεων, και των στοιχείων που υποβάλλουμε αρμοδίως κάθε τόσο είτε στην εφορία, είτε στις απογραφές, είτε, είτε, είτε. Ας τον βοηθήσουμε τουλάχιστον να είναι πιο αποτελεσματικός στη δουλειά του. Και στη πορεία ας βοηθηθούμε και εμείς. So what? Δεκτός κάθε αντίλογος, αλλά με επιχειρήματα παρακαλώ, και όχι με άναρθρες κραυγές αρρωστημένης θρησκοληψίας.
Strange Attractor(antinews.gr)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου