Όσοι ισχυρίζονται ότι η κρίση μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ έχει εκτονωθεί, πλανώνται πλάνην οικτράν.
Πρώτα η κρίση στο Davos, έπειτα η ρήξη σχέσεων Τουρκίας- Ισραήλ με τα βίαια επεισόδια από την τηλεοπτική σειρά Κοιλάδα των Λύκων, έπειτα η κρίση με τους διπλωμάτες, έπειτα η πειρατική – τρομοκρατική επίθεση στο στολίσκο με ανθρωπιστική βοήθεια, έπειτα αντίδραση σε ενέργειες των ΗΠΑ, έπειτα υποστήριξη της Συρίας και του Ιράν απέναντι στον άξονα ΗΠΑ – Ισραήλ…
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Υπάρχει πράγματι κρίση στις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκία – Ισραήλ ή μήπως όλα είναι ένα παιχνίδι για τα μάτια του κόσμου;
Μήπως η Τουρκία στρέφεται παρά την αντίδραση της Δύσης στην Μ. Ανατολή και Ασία; Αληθεύουν όλες οι βλακείες που υποστηρίζουν μερικοί πολιτικοί αναλυτές και καθηγητές διεθνών σχέσεων;
Ας δούμε κάποιες χρονολογίες και γεγονότα που συνέβησαν και επηρέασαν τις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκία – Ισραήλ και έπειτα θα καταλάβουμε καλύτερα αν όλα αυτά που βλέπουμε είναι στημένο παιχνιδάκι για τα μάτια του κόσμου ή αν πράγματι υπάρχει ρήξη των σχέσεων και αυτόνομη πολιτική της Άγκυρας στην ευρύτερη περιοχή μας…
1947 – Δύο χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, είσοδος της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και λειτουργία της ως ασπίδα απέναντι στο Κουμμουνιστικό κίνδυνο. Στα αμέσως επόμενα χρόνια ενίσχυση της Τουρκίας στα πλαίσια του Σχεδίου Marshall και χρήση αυτής της βοήθειας και στην βαριά βιομηχανία από την Τουρκία.
1958 – Συμφωνία / Συμμαχία της Βαγδάτης από τον Adnan Menderes πρωθυπουργό της Τουρκίας
1959 – Συμφωνία Καραμανλή – Menderes για την δημιουργία ομόσπονδου κράτους στην Κύπρο.
1959 – Πτώση του αεροπλάνου του Adnan Menderes κοντά στο Λονδίνο.
1960-1961 – Πραξικόπημα στη Τουρκία επειδή ο Adnan Menderes στράφηκε προς την ΕΣΣΔ για να πάρει δάνειο με σκοπό την ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας της Τουρκίας. Το τέλος του Menderes ήταν η θανατική ποινή από τους πραξικοπηματίες.
1964 – Αλληλογραφία μεταξύ Johnson και Τουρκίας και επέμβαση Αμερικανών στο θέμα της Κύπρου.
1971 – Πραξικόπημα. Αν δεν γινόταν αυτό η Τουρκία θα έμπαινε στην Ε.Ε.
1974 – Εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Αμερικανικό εμπάργκο όπλων.
1974 – 1980 – δολοφονίες, συλλήψεις, βομβιστικές επιθέσεις, τρομοκρατία στη Τουρκία
1977 – Γεγονότα Πρωτομαγιάς στην Κωνσταντινούπολη. Αναφορές του Bulent Ecevit για την Τουρκική Gladio
1977 – Μετά από τις αναφορές αυτές περί της Τούρκικης Gladio απόπειρα δολοφονίας του Bulent Ecevit. Παράλληλα έχουμε αίτημα Αμερικάνων για δημιουργία 9 επιπλέον στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ στη Τουρκία και απόρριψη αυτού του αιτήματος από τον Bulent Ecevit.
1980 – πραξικόπημα από τον Κενάν Εβρέν και την παρέα του.. Φυλάκιση όλων των πολιτικών της εποχής (Bulent Ecevit, Suleyman Demirel κτλπ) Ως έκπληξη όλες οι δολοφονίες, οι τρομοκρατικές επιθέσεις και βιαιότητες σταμάτησαν μετά το πραξικόπημα!!
1993 – Δολοφονία του προέδρου της Τουρκίας, του Turgut Ozal μετά την επιστροφή του από την Κεντρική Ασία. Όραμα του Turgut Ozal ήταν να δημιουργήσει μια συμμαχία από Τουρκόφωνα κράτη του κόσμου και να γίνει η Τουρκία η 5η μεγάλη δύναμη του κόσμου. Έως τότε ο Turgut Ozal ήταν υπηρέτης των Αμερικανικών οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων στην περιοχή.
1997 και έπειτα – πραξικόπημα και οικονομικά προβλήματα ως ακόλουθο.
2003 – Veto της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης στο αίτημα των Αμερικανών για αποστολή στρατιωτών στο Ιράκ μέσω της Τουρκίας.
2003 – 2007 – Τον ίδιο χρόνο και μέχρι το 2007 βομβιστικές επιθέσεις σε διάφορα σημαντικά (οικονομικά – θρησκευτικά) σημεία στη Τουρκία, δολοφονίες δημοσιογράφων και πολιτικών όπως ο Χραντ Δίνκ
Το δικό μου συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι όταν η Τουρκία έκανε έστω και ένα βήμα προς την αυτονομία και ανεξαρτησία της από ΗΠΑ – Ισραήλ είτε έγιναν πραξικοπήματα είτε βομβιστικές επιθέσεις, οικονομικά προβλήματα και δολοφονίες πολιτικών, θρησκευτικών ηγετών και δημοσιογράφων.
Πως είναι τώρα δυνατόν η Τουρκία να θέλει να επιστρέψει στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, με την ανασύσταση της και να μην έχουμε Αμερικανική επέμβαση;
Πως είναι δυνατόν η Άγκυρα να ακολουθεί ανεξάρτητη πολιτική στα Βαλκάνια που έγιναν εργαστήριο πειράματος επί δεκαετίας από τις ΗΠΑ, στη Μ.Ανατολή – Αφρική που για ΗΠΑ – Ισραήλ είναι ζωτικού συμφέροντος και στην Κεντρική Ασία έχοντας παράλληλα καλές σχέσεις με Ρωσία;
Και πως είναι δυνατόν πάλι να μην έχουμε Αμερικανική επέμβαση;
Πως είναι δυνατόν ΗΠΑ και Ισραήλ που δολοφονούν ακόμα και πολιτικούς για να φέρουν στην θέση τους άλλους που θα υπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα να αφήνουν τον Erdogan και την παρέα του να κάνουν ότι θέλουν στην ευρύτερη περιοχή;
Πως είναι δυνατόν κάποιος που σέβεται την Ελλάδα να βγαίνει να λέει ότι υπάρχει ρήγμα στις σχέσεις ΗΠΑ – Ισραήλ και Τουρκίας; Πως είναι δυνατόν να λέει τέτοιες ανοησίες;
Αν πράγματι η Άγκυρα ακολουθούσε δικιά της πολιτική στην ευρύτερη περιοχή σαν να ήταν το τσιφλίκι της η ευρύτερη περιοχή, σήμερα ΗΠΑ και Ισραήλ θα είχαν σβήσει την Τουρκία από τον χάρτη!!!
Τι κρύβεται πίσω από αυτές τις τεχνητές κρίσεις όμως;
Μήπως κάποιοι Εβραίοι και κάποια Αμερικανάκια προσπαθούν να κρύψουν τον εαυτό τους πίσω από την Νέο-Οθωμανική μαντίλα για να πετύχουν τον σκοπό τους στην ευρύτερη περιοχή;
Αλλιώς θα ήταν πολύ δύσκολο έως και αδύνατο Αμερικανοί και Εβραίοι να πετύχουν τους σκοπούς τους σε μια περίοδο στην οποία Αντι-Αμερικανισμός και Αντι-σημιτισμός είναι σε ρεκόρ επίπεδα…
Η Τουρκία όπως και πάντα ήταν καλός υπηρέτης των αφεντικών της (ΗΠΑ – Ισραήλ) και τώρα αυτό ακριβώς κάνει.. Και όπως πάντα θα πάρει και ανταλλάγματα… Είναι τυχαίο η συνάντηση του προδότη Γιωργάκη και Νετανιάχου που έγινε κρυφά (αφού δεν υπήρχαν άλλοι διπλωμάτες μαζί τους) να συνέπεσαν με τις Τουρκικές έρευνες σε Αίγιο και στα ανοιχτά της Κύπρου; Θυμάμαι ότι τα εβραιοκρατούμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Αμερική είχαν εξευτελίσει τον Ανδρέα Παπανδρέου ακόμα και με αιχμές για την προσωπική του ζωή, όταν ο τότε πρωθυπουργός έστειλε ελληνικά πλοία για να σώσουν τον Γιασέρ Αραφάτ και τους μαχητές του. Ήταν μία εκ των μεγαλύτερων εξυπηρετήσεων του Ισραήλ στην Τουρκία. Το Ισραήλ π.χ. αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσει τον Ελληνικό εναέριο χώρο επειδή δεν θέλει να χαλάσει την κωμωδία που έχει σκηνοθετήσει και να εμφανίσει την Τουρκία ως υπηρέτρια των σιωνιστών. Είναι τυχαίο που την ίδια περίοδο μιλάμε για αυτόνομο Κουρδιστάν μέσα στη Τουρκία; Είναι τυχαίο να έχουμε προσεγγίσεις Άγκυρας με τους Μουσουλμάνους των Βαλκανίων; Είναι τυχαίο η Άγκυρα με την στροφή της προς τον Αραβικό κόσμο να δίνει προσχήματα εκμετάλλευσης αυτής από την Εβραϊκή προπαγάνδα και ταυτόχρονα να διατηρεί όλες τις στρατηγικές – αμυντικές συμφωνίες με τους Εβραίους;
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ….
Αλλά ας μην ξεχάσουμε ότι τα σχέδια συνήθως οδηγούν στο πουθένα, γιατί οι μεγάλοι συνήθως παραλείπουν τις τυχαίες κινήσεις των μικρών….
Αυτά τα ολίγα… Αφήνω στην φαντασία σας τώρα να απαντήσετε στα ερωτήματα γιατί, ποιος, πως και πότε…
Πηγή: Olympia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου