ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΡΙΦΙΦΙ
ET1 22.00
Αστυνομική, 2000 (Έγχρ.), 89'
WHERE THE MONEY IS. Αμερικανική ταινία του Μάρεκ Κανιέφσκα, με τους Πολ Νιούμαν, Λίντα Φιορεντίνο, Ντέρμοτ Μαλρόνι.
Ένας παλαίμαχος διαρρήκτης εισάγεται με εγκεφαλικό σε κλινική, αλλά μια νοσοκόμα είναι πεισμένη ότι προσποιείται. Όταν επαληθεύονται οι υποψίες της, καταστρώνει μαζί του ένα σχέδιο ληστείας.
Υποτονική δράση σε μια ταινία χαρακτήρων, που διστάζει ανάμεσα στην κομεντί και την περιπέτεια. Νοσταλγικό κλίμα αναφορών στο παλιότερο σινεμά, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η ανάλογη γοητεία.
Ένας παλαίμαχος διαρρήκτης εισάγεται με εγκεφαλικό σε κλινική, αλλά μια νοσοκόμα είναι πεισμένη ότι προσποιείται. Όταν επαληθεύονται οι υποψίες της, καταστρώνει μαζί του ένα σχέδιο ληστείας.
Υποτονική δράση σε μια ταινία χαρακτήρων, που διστάζει ανάμεσα στην κομεντί και την περιπέτεια. Νοσταλγικό κλίμα αναφορών στο παλιότερο σινεμά, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η ανάλογη γοητεία.
Η ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ
STAR 22.00
Περιπέτεια, 2010 (Έγχρ.), 107'
CLASH OF THE TITANS. Αμερικανική ταινία του Λουί Λετεριέ, με τους Σαμ Γουόρθινγκτον, Τζέμα Άρτερτον, Λίαμ Νίσον.
Ριμέικ μιας μάλλον μέτριας, ξεπερασμένης «χλαμύδας» του 1981, η οποία αξίζει αναφοράς μόνο για τα ευφάνταστα ειδικά εφέ του Ρέι Χαριχάουζεν, η «Τιτανομαχία» του Λουί Λετεριέ («Transporter 2», «Ο Απίθανος Hulk») είναι φτιαγμένη με την πλέον απλή συνταγή και σερβίρεται αποκλειστικά για fast view κατανάλωση. Ακόμη και σε αυτό το πλαίσιο, όμως, το ταξίδι του Περσέα μέχρι την άκρη του κόσμου, η αναμέτρησή του με τη Μέδουσα, το ανίκητο τέρας Κράκεν και τον ίδιο το θεό Άδη δεν είναι υποφερτά ούτε από τον πιο απελπισμένο, διψασμένο για action 15άχρονο multiplex fan.
Ότι το Άργος έγινε λιμάνι και η Ανδρομέδα πριγκίπισσά του ή ότι η κατοικία των θεών στον Όλυμπο μοιάζει με πίστα νυχτερινού κέντρου έτοιμη να υποδεχτεί τον Φλωρινιώτη αποτελούν τα μικρότερα (σχετικώς) κακά. Η σκηνογραφία είναι ψηφιακά ψυχρή και ανέμπνευστη, ξύλινες ατάκες ανταλλάσσονται με πομπώδες ύφος, η αποσπασματική πλοκή καταντά από ένα σημείο και μετά εντελώς ασυνάρτητη. Ένα dolby πανδαιμόνιο κι ένας καταιγισμός πλάνων προσπαθούν να κρατήσουν εν ζωή το στοιχειώδες ενδιαφέρον, ωστόσο ο Λετεριέ δεν ξέρει πού πρέπει να τονώσει τη δράση, πώς να εκμεταλλευτεί τις δραματικές ανάσες και με ποιον τρόπο να αναδείξει τα στοιχεία παρωδίας. Όσο για τη διεύθυνση των ηθοποιών, καλύτερα να μην πούμε κουβέντα…
Ριμέικ μιας μάλλον μέτριας, ξεπερασμένης «χλαμύδας» του 1981, η οποία αξίζει αναφοράς μόνο για τα ευφάνταστα ειδικά εφέ του Ρέι Χαριχάουζεν, η «Τιτανομαχία» του Λουί Λετεριέ («Transporter 2», «Ο Απίθανος Hulk») είναι φτιαγμένη με την πλέον απλή συνταγή και σερβίρεται αποκλειστικά για fast view κατανάλωση. Ακόμη και σε αυτό το πλαίσιο, όμως, το ταξίδι του Περσέα μέχρι την άκρη του κόσμου, η αναμέτρησή του με τη Μέδουσα, το ανίκητο τέρας Κράκεν και τον ίδιο το θεό Άδη δεν είναι υποφερτά ούτε από τον πιο απελπισμένο, διψασμένο για action 15άχρονο multiplex fan.
Ότι το Άργος έγινε λιμάνι και η Ανδρομέδα πριγκίπισσά του ή ότι η κατοικία των θεών στον Όλυμπο μοιάζει με πίστα νυχτερινού κέντρου έτοιμη να υποδεχτεί τον Φλωρινιώτη αποτελούν τα μικρότερα (σχετικώς) κακά. Η σκηνογραφία είναι ψηφιακά ψυχρή και ανέμπνευστη, ξύλινες ατάκες ανταλλάσσονται με πομπώδες ύφος, η αποσπασματική πλοκή καταντά από ένα σημείο και μετά εντελώς ασυνάρτητη. Ένα dolby πανδαιμόνιο κι ένας καταιγισμός πλάνων προσπαθούν να κρατήσουν εν ζωή το στοιχειώδες ενδιαφέρον, ωστόσο ο Λετεριέ δεν ξέρει πού πρέπει να τονώσει τη δράση, πώς να εκμεταλλευτεί τις δραματικές ανάσες και με ποιον τρόπο να αναδείξει τα στοιχεία παρωδίας. Όσο για τη διεύθυνση των ηθοποιών, καλύτερα να μην πούμε κουβέντα…
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ
STAR 02.00
Κωμωδία, 1996 (Έγχρ.), 108'
A THIN LINE BETWEEN LOVE AND HATE. Αμερικανική ταινία του Μάρτιν Λόρενς, με τον ίδιο και τις Ρεγκίνα Κινγκ, Λιν Γουίτφιλντ.
Ο ερωτικά επιπόλαιος Ντάρνελ διαπράττει το λάθος να κατακτήσει μια γυναίκα η οποία στη συνέχεια κάνει τη ζωή του μαρτύριο.
Το μόνο ενδιαφέρον στο σκηνοθετικό και σεναριογραφικό ντεμπούτο του Μάρτιν Λόρενς («Τα Κακά Παιδιά») είναι η διακωμώδηση της «Ολέθριας Σχέσης».
Ο ερωτικά επιπόλαιος Ντάρνελ διαπράττει το λάθος να κατακτήσει μια γυναίκα η οποία στη συνέχεια κάνει τη ζωή του μαρτύριο.
Το μόνο ενδιαφέρον στο σκηνοθετικό και σεναριογραφικό ντεμπούτο του Μάρτιν Λόρενς («Τα Κακά Παιδιά») είναι η διακωμώδηση της «Ολέθριας Σχέσης».
(athinorama)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου