Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Ποια ταινία να δείτε σήμερα στην TV;

XΧΧ: Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ 2 

MEGA 21.00
Περιπέτεια, 2005 (Έγχρ.), 102
XXX: STATE OF THE UNION. Αμερικανική ταινία του Λι Ταμαχόρι, με τους Άις Κιουμπ, Σάμιουελ Τζάκσον, Γουίλεμ Νταφόε.

Ο πράκτορας της εθνικής ασφάλειας Γκίμπονς βγάζει από τη φυλακή τον Ντάριους, έναν πρώην κομάντο, και τον χρίζει νέο πράκτορα ΧΧΧ, με αποστολή να αποτρέψει ένα σχέδιο δολοφονίας του προέδρου των ΗΠΑ από κοντινούς συνεργάτες του.


Χωρίς τον Βιν Ντίζελ, η ψευτο-συνέχεια αυτή είναι περισσότερο μια κατασκοπική περιπέτεια στο ύφος των «Επικίνδυνων Αποστολών» παρά των extreme sports της πρώτης ταινίας.



THE HURT LOCKER 
ΕΤ1 22.00
Πολεμική, 2009 (Έγχρ.), 131'
Αμερικανική ταινία της Κάθριν Μπίγκελοου, με τους Τζέρεμι Ρένερ, Άντονι Μακί, Μπράιαν Τζέρατι.

Μάτσο ήρωες, ασταμάτητη δράση, γρήγορα, κοφτά πλάνα, επιθετικό μοντάζ. Το υπερτιμημένο απ’ όλη την αγγλόφωνη κινηματογραφική κοινότητα «The Hurt Locker» επιβεβαιώνει για ακόμα μία φορά την απαράμιλλη βιτρτουοζιτέ της πρώην κυρίας Τζέιμς Κάμερον, όχι όμως και τα διθυραμβικά σχόλια που το συνοδεύουν. Είναι αλήθεια ότι όλη η ένταση του καθημερινού κορώνα-γράμματα παιχνιδιού με το θάνατο, η οποία συμπυκνώνεται στα αγχωτικά, ανήσυχα κάδρα της, παίρνει σχεδόν υλική υπόσταση. Ο εξολοθρευτής βομβών Γουίλιαμ Τζέιμς είναι ένα κτήνος του πολέμου, μια συμπαθής φιγούρα «πρεζάκια του κινδύνου», ο οποίος που «ζει» μόνο όταν χαϊδεύει την εκρηκτική ύλη κι όχι όταν τα πίνει με τους φίλους του ή βγαίνει για οικογενειακά ψώνια.

Σεκάνς τη σεκάνς, παραθέτοντας το ένα περιστατικό μετά το άλλο, το σενάριο του Μαρκ Μπολ («Στην Κοιλάδα του Ηλά») χτυπά συνεχώς την ίδια χορδή, μετρά αντίστροφα μια πορεία που στο τέλος θα επιστρέψει σαν επαναλαμβανόμενος εφιάλτης από την αρχή, τελειώνει όμως πολύ γρήγορα με όσα έχει να πει (και η Μπίγκελοου να δείξει). Οι ήρωές του είναι απλοϊκοί (μια χούφτα καλοί στρατιώτες), ο πόλεμος είναι κακός (όποιος και να ’ναι αυτός), ένα ολόκληρο έθνος εκτονώνει υστερικά τις ενοχές του (ή την παντελή απουσία τους) σ’ ένα αφιλόξενο αλλού. Και πάνω που νομίσαμε ότι καθαρίσαμε με το Βιετνάμ και, κυρίως, με τις ταινίες του…


Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΛΕΟΠΑΡΔΑΛΗ 
ET3 23.00
Κωμωδία, 1938 (Α/Μ), 102'
BRINGING UP BABY. Αμερικανική ταινία του Χάουαρντ Χοκς, με τους Κάθριν Χέμπορν, Κάρι Γκραντ, Τσαρλς Ραγκλς.

Ο Ντέιβιντ, ένας αφηρημένος παλαιοντολόγος, βρίσκεται μπροστά σε δύο τεράστιες προκλήσεις, το γάμο με τη συνάδελφό του Άλις και τη χρηματοδότηση του μεγαλόπνοου έργου του. Αλλά η συνάντησή του με τη Σούζαν, μια αδέξια κι εύπορη νεαρή, θα ανατρέψει όλα του τα σχέδια.

Γήπεδα του γκολφ, καλογυαλισμένες κούρσες, πανάκριβα εστιατόρια, παλαιάς κοπής λούσα και βίλες στο Κονέκτικατ αποτελούν το background αυτής της παράδοξης ερωτικής ιστορίας που δεν σταματά να ρέπει προς την καρικατουρίστικη υπερβολή. Μάλιστα, σε μια συνέντευξή του έπειτα από 25 χρόνια, ο Χάουαρντ Χοκς παραδέχτηκε ότι «έμαθα το μάθημά μου και δεν προτίθεμαι να κάνω ποτέ ξανά όλους τους χαρακτήρες μιας ταινίας μου τρελούς». Αυτό όμως που δεν εξομολογήθηκε ποτέ ο Αμερικανός μεγάλος σκηνοθέτης είναι τον τρόπο με τον οποίο κατάφερε να εμφυτεύσει στο DNA μιας ελαφριάς screwball κωμωδίας όλα εκείνα τα διαχρονικά χαρακτηριστικά που τη μετέτρεψαν σε κλασικό χολιγουντιανό φιλμ. «Η Γυναίκα με τη Λεοπάρδαλη», λοιπόν, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες κομεντί της εποχής, δεν σταματά να φλερτάρει με τη σκοτεινιά κι έναν υφέρποντα πεσιμισμό, ο οποίος την οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια σε εμπορική αποτυχία. Έχοντας το στιλιστικό περφεξιονισμό και την αφηγηματική ευχέρεια του Χοκς, αχόρταγη διάθεση για γκαγκ, τη σέξι ατζαμοσύνη της Κάθριν Χέμπορν και μια ανεπανάληπτη ερμηνεία από τον Κάρι Γκραντ, το φιλμ γρήγορα μετατρέπεται σε ορόσημο της προπολεμικής αμερικανικής κινηματογραφίας, μια κομεντί που γνωρίζει πώς να κάνει ένα επιπόλαιο χολιγουντιανό love story να βρυχάται…


ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ
(Βαθμολογία Armageddon: 3/5 - Πρόταση Ημέρας)
STAR 23.15
Τρόμου, 2008 (Έγχρ.), 91'
THE RUINS. Αμερικανική ταινία του Κάρτερ Σμιθ, με τους Τζόναθαν Τάκερ, Τζίνα Μαλόουν, Σον Άσμορ.

Δέκα χρόνια μετά το υποψήφιο για Όσκαρ σενάριο του αστυνομικού θρίλερ «Ένα Απλό Σχέδιο» του Σαμ Ράιμι, ο Σκοτ Σμιθ επιστρέφει διασκευάζοντας ένα δικό του μυθιστόρημα τρόμου. Διαφορετικό το ύφος, εντελώς διαφορετικό και το σκηνικό. Εδώ τέσσερις Αμερικανοί που κάνουν διακοπές στο Μεξικό επισκέπτονται, μαζί με έναν Γερμανό κι έναν Έλληνα, μια αρχαία πυραμίδα. Θα αποκλειστούν όμως στην κορυφή της, έχοντας να αντιμετωπίσουν μια θανάσιμη απειλή.

Είναι αλήθεια λιγοστά τα ενδιαφέροντα στοιχεία που έχει στα χέρια του ο φωτογράφος μόδας και σκηνοθέτης διαφημιστικών Κάρτερ Σμιθ, ο οποίος προσπαθεί να βγάλει ζουμί από ένα μινιμαλιστικό σκηνικό και μια ισχνή ιδέα αόρατης απειλής. Κατορθώνει, παρόλα αυτά, να στήσει ένα καταιγιστικών ρυθμών αγωνιώδες παιχνίδι επιβίωσης, εκμεταλλευόμενος την ένταση, τον ασφυκτικό χώρο και το απρόβλεπτο της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Μερικές εμμονές του αποδεικνύονται γραφικές και αχρείαστες, στο τέλος όλα μοιάζουν με αφορμή και όχι με αιτία, όμως το b-movie στιλ και η αφέλειά του ανεβάζουν αυτό το ταινιάκι τρόμου ένα «κλικ» ψηλότερα από τον υπόλοιπο πολτό της πρόσφατης φασόν παραγωγής.


ΑΓΡΥΠΝΟΣ
ΝΕΤ 24.00
Δραματική, 2003 (Έγχρ.), 102'
THE MACHINIST. Αμερικανο-ισπανική ταινία του Μπραντ Άντερσον, με τους Κρίστιαν Μπέιλ, Τζένιφερ Τζέισον Λι, Αϊτάνα Σάντσεθ-Χιχόν.

Ο Ρέζνικ, εργάτης σε τόρνο, αποστεωμένος από την αϋπνία που τον βασανίζει εδώ κι ένα χρόνο, νιώθει να απειλείται από μια συνομωσία που υφαίνεται γύρω του, καθώς έχει χάσει τον έλεγχο της πραγματικότητας και η ζωή του θυμίζει έναν «ξύπνιο» εφιάλτη.

Με μια εξωπραγματική φωτογραφία σε μπλε τόνους αλλά κι έναν ασυνήθιστο εργασιακό χώρο, εισχωρούμε εξαρχής σε μια υποκειμενική πραγματικότητα. Κι επειδή ούτε στιγμή δεν αμφισβητείται η παράνοια του ήρωα, το ενδιαφέρον της ίντριγκας συνίσταται στο να μάθουμε τι είναι αυτό που τον βασανίζει και τον έχει οδηγήσει σ’ αυτή την κατάσταση. Κάπου εκεί η ταινία χάνει ένα μέρος της αρχικής της μαγείας, εικονογραφώντας απλοϊκά υπαρξιακές και συνειδησιακές καταστάσεις ντοστογιεφσκικού χαρακτήρα. Παραμένει, όμως, μια παράξενη κινηματογραφική εμπειρία, που αξίζει να δείτε και για τη συγκλονιστική μεταμόρφωση του Κρίστιαν Μπέιλ.


ΤΟ ΚΟΛΠΟ
ALPHA 00.30
Αστυνομική, 2001(Έγχρ.), 104'
HEIST. Αμερικανική ταινία του Ντέιβιντ Μάμετ, με τους Τζιν Χάκμαν, Ντάνι ντε Βίτο, Ρεμπέκα Πίτζον.

Ένας βετεράνος διαρρήκτης θέλει να αποσυρθεί έπειτα από μια ληστεία διαμαντιών, όμως ο κλεπταποδόχος του τον εκβιάζει να κάνει μια τελευταία ληστεία.

Αστυνομική περιπέτεια με όλο τον κυνισμό του φιλμ νουάρ, αλλά και το στίγμα των διαλόγων του Ντέιβιντ Μάμετ, όπως και την εμμονή του με τις συνεχείς ανατροπές, σαν να παρακολουθείς ένα «κόλπο μέσα στο κόλπο που περιέχει άλλο κόλπο». Ο Μάμετ εντυπωσιάζει ως σκηνοθέτης σε επιμέρους σκηνές, δεν καταφέρνει όμως να δώσει ένα πειστικό και σφιχτοδεμένο σύνολο.


ΤΖΕΝΙΦΕΡ 8
STAR 01.00
Θρίλερ, 1992 (Έγχρ.), 124'
JENNIFER 8. Αμερικανική ταινία του Μπρους Ρόμπινσον, με τους Άντι Γκαρσία, Ούμα Θέρμαν, Λανς Χένρινκσεν.

Ένας αστυνομικός πιστεύει ότι βρίσκεται στα ίχνη ενός serial killer που δολοφονεί τυφλές γυναίκες. Η μοναδική μάρτυς που έχει είναι μια πανέμορφη τυφλή κοπέλα, την οποία και ερωτεύεται. Πιστεύει ότι αυτή θα είναι το επόμενο θύμα του δολοφόνου, αλλά η παγίδα που στήνει για να τον πιάσει στρέφεται εναντίον του.

Η τελευταία αυτή εξέλιξη του σεναρίου είναι και το πιο αδύνατο σημείο της ταινίας. Το «Τζένιφερ 8» παρακολουθείται με ενδιαφέρον, διαθέτει ατμόσφαιρα και σασπένς, αλλά ο Ρόμπινσον διστάζει ανάμεσα στο εγκεφαλικό θρίλερ και το τυπικά χιτσκοκικό θρίλερ μυστηρίου.


DAISY 
STAR 03.30
Αστυνομική, 2006 (Έγχρ.), 110'
Ταινία παραγωγής Νότιας Κορέας και Χονγκ Κονγκ του Βάι-Κιούνγκ Λάου, με τους Τζουν Τζι-γιούν, Τζουνγκ Γουσούνγκ, Λι Σούνγκ-γε.

Ένας Κορεάτης πράκτορας της Ιντερπόλ, ο οποίος ελέγχει τη διακίνηση ναρκωτικών μεταξύ Ασίας και Ευρώπης, και ένας εκτελεστής ερωτεύονται μια Κορεάτισσα πλανόδια ζωγράφο στο Άμστερνταμ.

Η απρόσμενη τοποθέτηση μιας κορεάτικης γκανγκστερικής ίντριγκας στο ευρωπαϊκό περιβάλλον της Ολλανδίας προσδίδει στην όλη παραγωγή έναν αβανταδόρικο εξωτισμό. Η σκηνοθετική μείξη, όμως, του ρομαντικού μελοδράματος με τη βία και τον παραλογισμό του υποκόσμου είναι μεγαλεπήβολη και άστοχα δομημένη. Ποτέ δεν γίνεται πιστευτή η συναισθηματική εμπλοκή του «κακού» ήρωα που λυγίζει μπροστά στην αθωότητα της κοπέλας, καθώς ο συγκεκριμένος χαρακτήρας δεν αποπνέει ούτε στιγμή τη σκληρότητα και το σαδισμό ενός πραγματικού εκτελεστή. Εν ολίγοις, όλοι τους είναι υπερβολικά χαριτωμένοι για να υποστηρίξουν την κόντρα μεταξύ καλού και κακού. Τέλος, ο επίπλαστος συναισθηματισμός από το επιτηδευμένο voice over και τη χρήση της μουσικής καθώς και η μεγάλη διάρκεια υπονομεύουν το όλο εγχείρημα.

(athinorama)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου