Όταν έμαθα ότι (και) ο Στήβεν Κίνγκ έγραψε ένα μυθιστόρημα με κεντρικό θέμα τη δολοφονία του Κέννεντι, ναι μεν ήθελα οπωσδήποτε να το διαβάσω αλλά κράτησα μικρό καλάθι. Οι κάθε είδους θεωρίες συνομωσίας με αφήνουν παγερά αδιάφορη και η περίπτωση Κέννεντι είναι κλασσικό παράδειγμα προς αποφυγήν.
Έχοντας όμως διαβάσει το “Oswald’s Tale” του Νόρμαν Μέιλερ, το οποίο εκθειάζει ο Κίνγκ στις σημειώσεις του, είχα μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα για τον Λή Χάρβεϊ Όσβαλντ και τα λογικά κίνητρά του. Αυτό στο οποίο ήλπιζα ήταν ότι ο Κίνγκ δεν έγραψε αυτό το μυθιστόρημα για να μας παρουσιάσει την δική του εκδοχή για τη δολοφονία του Κέννεντι και τελειώνοντας τις 752 σελίδες του αναρωτήθηκα πώς ήταν δυνατόν να μου περάσει κάτι τέτοιο απο το μυαλό.
Ήρθε φρέσκο-φρέσκο απο το Amazon τέσσερεις μέρες πριν την Πρωτοχρονιά και παρ’ όλο που του αφιέρωνα τουλάχιστον τρείς ώρες την ημέρα, χρειάστηκα μια βδομάδα για να το τελειώσω. Και απόλαυσα κάθε δευτερόλεπτο. Καθηλωτικό, χορταστικό, κάθε άλλο παρά προβλέψιμο και με ένα έξτρα πλεονέκτημα, το οποίο νομίζω ότι εμφανίζεται για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση σε μυθιστόρημα του Κίνγκ: εξαντλητική ιστορική έρευνα και λεπτομερέστατη απεικόνιση της καθημερινής ζωής στις ΗΠΑ απο το 1958 ως το 1963. Μερικοί απο τους κριτικούς τις βρήκαν «υπερβολικές» όλες αυτές τις λεπτομέρειες αλλά για μένα, που δεν μεγάλωσα στην Αμερική του ’60, ήταν σαν να ανεβαίνω μαζί με τον πρωταγωνιστή τα αόρατα σκαλιά της Τρύπας στον Χρόνο και να βγαίνω στην εποχή που η Coca Cola σερβιριζόταν απο δύο βρύσες: μια με σιρόπι και μία με ανθρακικό.
Ο Κίνγκ δεν είναι συγγραφέας ή σκηνοθέτης ή ιστορικός που αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο ρεπορτάζ και να ψάξει για τα πραγματικά γεγονότα. Ο Κίνγκ είναι ένας απο τους καλύτερους εν ζωή story-tellers του Κόσμου, που πήρε τα πραγματικά γεγονότα και τα έκανε ένα πολύ καλό μυθιστόρημα, με πολύ ενδιαφέρουσες προεκτάσεις περί της σχετικότητας του χρόνου. Πήρε τον πολύπαθο πρωταγωνιστή του απο το 2011 και τον έστειλε να αποτρέψει την δολοφονία του Κέννεντι αλλά βάζω στοίχημα ότι στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου το τελευταίο πράγμα που απασχολεί τον μέσο αναγνώστη είναι το αν τα κατάφερε ή όχι. Ποιός Κέννεντι και ποιός Όσβαλντ, τελικά; Στήβεν Κίνγκ διαβάζουμε. Μην ξεχνιόμαστε.
Δείτε εδώ το trailer του βιβλίου (η πλάκα είναι στο τέλος).
(protagon)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου