«Πρέπει να κάνουμε αλλαγές που πρέπει να είχαν γίνει, να γίνουν μεταρρυθμίσεις, να… να… να…», επαναλαμβάνουν οι πολιτικοί εδώ και μήνες. «Μισό…», που λένε οι πιτσιρικάδες.
«Για μια στιγμή», για να καταλαβαίνουν οι παλαιότεροι. Καμία αντίρρηση, άλλα για τι ακριβώς μιλάμε; Ασφαλώς όχι για κάτι που θα κάνει αμέσως τους πάντες ευτυχείς. Οι αλλαγές που απαιτούνται ....
δεν μπορεί να νοούνται σαν ομελέτα χωρίς να σπάσουν αυγά. Αδίκως όσοι προαναγγέλλουν μεταρρυθμίσεις μιλάνε σαν τις νοσοκόμες που βεβαιώνουν ότι η ένεση δεν θα πονέσει. Θα ήταν προτιμότερο η πολιτική τάξη να εξηγήσει εγκαίρως τι θα συμβεί. Αλλιώς αυτά που λέει είναι κουραφέξαλα.
Κάποιοι εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους και δεν θα την ξαναβρούν. Κάποιοι μικρομεσαίοι θα κλείσουν την επιχείρησή τους και δεν θα την ξανανοίξουν. Το κράτος πρόνοιας θα συρρικνωθεί και η προσφορά υπηρεσιών υγείας, παιδείας, ασφάλισης, πολιτισμού θα περιοριστεί. Τα «φως, νερό, τηλέφωνο» θα ακριβύνουν. Δηλαδή το βιοτικό επίπεδο θα περιοριστεί δραματικά. Για όλους; Οχι. Κατά πάσα πιθανότητα αυτοί που ορκίζονται στις αλλαγές θα έχουν απώλειες, άλλα μια χαρά θα την βολεύουν. Οι άλλοι θα κλάψουν πικρά.
Μήπως για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία ας γίνει κι αυτό; Να γίνει. Αλλά να γίνει με ρεφενέ. Αλλιώς γιατί να σκοτίζεται για τη χρεοκοπία κάποιος που έχει χρεοκοπήσει ήδη; Γιατί να κόπτεται ο άνεργος για ποσοστό ανεργίας όταν για αυτόν, όπως έλεγε ο Γεννηματάς, η ανεργία είναι 100%;
Το σημαντικότερο: αυτές τις αλλαγές ποιοι θα τις κάνουν; Για την εργολαβία προσφέρονται ήδη πολλοί. Μόνο που αυτοί δημιούργησαν όσα χρειάζονται αλλαγή. Πολιτικοί με θητεία δεκαετιών στη Βουλή και την κυβέρνηση, αφού σταδιοδρόμησαν μια χαρά, φτιάχνοντας τα πράγματα που σήμερα πρέπει να αλλάξουν - μερικοί και τη ζωή τους -, τώρα είναι πρόθυμοι να αντικαταστήσουν τα πάντα - εκτός από τον εαυτό τους. Για κορόιδα ψάχνουν;
Αλλαγές δεν γίνονται όσο δεν σηκώνεται κάποιος να πει: «Ανήκω σε αυτούς που τα έκαναν μαντάρα - αποχωρώ από την πολιτική μπας και έλθει κάποιος νεώτερος να τα μπαλώσει». Τι μπορούν να αλλάξουν πολιτικοί που θυμίζουν τη φράση του άγγλου εκδότη Μαξ Μπίβερμπρουκ «Δεν νοιάζονται πού πάνε, αρκεί να κάθονται στη θέση του οδηγού»;
ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου