Αλήθειες ή ψέματα για τον Κώστα Καραμανλή ;

Ακόμα δεν του έχει αναγνωριστεί ότι στα "χέρια" του ξέσπασε η μεγαλύτερη κρίση του αιώνα. (σ.σ. από το 2004 έως το 2008 το ΑΕΠ αυξανόταν με μέσο ρυθμό 3,5%).


Δεν αναφέρεται κανείς στη συναίνεση που ζήτησε από τα υπόλοιπα κόμματα (οι αρχηγοί των οποίων θεωρούσαν την οικονομική κρίση εσωτερικό φαινόμενο).






Δεν μιλάει κανείς για το γεγονός ότι μία εβδομάδα πριν τις εκλογές του 2009 η διαφορά ήταν περίπου τέσσερις (4) μονάδες και δε δίστασε να την "εκτοξεύσει" στις έντεκα (11), προτιμώντας να πει την αλήθεια.

Αγνοούν-μάλλον αρκετοί-ότι δεν παρέλαβε παράδεισο.


Λησμονούν ότι είπε τρία (3) μεγάλα όχι (Ανάν, Σκόπια-ΝΑΤΟ, Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη).


Τέλος έχει παραβλεφθεί ότι την εποχή που παρέδιδε την εξουσία (υποτίθεται η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας ήταν μηδενική) η χώρα δανειζόταν με σχετικά χαμηλά επιτόκια (από τις κακές αγορές).


(Επιτρέψετέ μου και μία ερώτηση: Τι έγινε με τον "ηθικό αυτουργό" του Βατοπεδίου κ. Ρουσόπουλο, που εντελώς τυχαία δεκαεπτά (17) βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν είδαν τίποτα το μεμπτό στην υπόθεσή του, αλλά προεκλογικά ήταν το κόκκινο πανί;)


Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπήρχαν λάθη (και μπορούμε να αναφερθούμε σε πολλά).


Όμως,τουλάχιστον για μένα είναι ένα πολύ μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο για τη χώρα - ας μην ξεχνάμε ότι υπήρξε Πρόεδρος της ΝΔ για περίπου δεκατρία (13) έτη κερδίζοντας δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις χάνοντας οριακά την πρώτη του 2000-και για τη ΝΔ.


Είμαι από αυτούς που στήριξαν τον Αντώνη Σαμαρά και ασφαλώς θα συνεχίσω να το κάνω. Η αξιοποίησή του Κώστα Καραμανλή είναι ένα ακόμα μεγάλο όπλο του Αντώνη Σαμαρά, της ΝΔ και της χώρας γενικότερα.


Αναγνώστης Ε.Τ