Σεναριακά προβλέψιμο θρίλερ, με λίγες καθηλωτικές στιγμές και χωρίς καμία διάθεση από τον σεναριογράφο για περισσότερη εμβάθυνση, σε μια ούτως ή άλλως, τετριμμένη "μάχη" ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στο Θεό και στο διάβολο...
Αρκετά καλή σκηνοθεσία από τον Μίκαελ Χάφστρομ που βοηθάει την ομαλή ροή της υπόθεσης, τονώνοντας το ενδιαφέρον όπου χρειάζεται με τη βοήθεια των "σκοτεινών" πλάνων του. Στη μυστηριώδη και σκοταδιστική μορφή της ταινίας συμβάλλει, εξίσου, και ο ήχος που κρίνεται ικανοποιητικός, καθώς και η φωτογραφία.
Όπως προαναφέραμε, το ενδιαφέρον για την παρακολούθηση του εν λόγω έργου μάς το προκάλεσε ο πρωταγωνιστής(Άντονι Χόπκινς), ο οποίος κινήθηκε σε...ρηχά νερά με βάση τις δυνατότητες του, θυμίζοντάς μας, παρ' όλα αυτά, σε μερικά σημεία τον γνωστό Χάνιμπαλ("Η σιωπή των αμνών"). Είναι φανερό πως του ταιριάζουν "γάντι" μυστήριοι και απρόβλεπτοι ρόλοι σαν και αυτόν.
Αν είστε φαν των θρίλερ και ειδικότερα του "Εξορκιστή" προτιμήστε την. Σε γενικές γραμμές πάντως αποτελεί μια μέτρια δημιουργία που δεν καταφέρνει το...κάτι παραπάνω και θα ξεχαστεί σχετικά γρήγορα.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5
Υ.Γ: Χαιρόμαστε επίσης για την έκβαση της απονομής των Βραβείων Όσκαρ που πραγματοποιήθηκε, καθώς οι νικητές σε γενικές γραμμές ήταν άξιοι των βραβείων που έλαβαν(δε συμβαίνει πάντοτε) αλλά και εμείς ήμασταν αρκετά εύστοχοι στην πρόβλεψη του μεγάλου νικητή των βραβείων("Λόγος του Βασιλιά")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου