Ένας άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση και προσόντα ζήτησε δουλειά σε μια εταιρεία ως καθαριστής τζαμιών. Ήταν φτωχός και είχε μεγάλη ανάγκη τη θέση. Ήταν η μόνη θέση στην οποία μπορούσε να απασχοληθεί σύμφωνα με το βιογραφικό του. Όταν πήγε στην εταιρεία να δηλώσει υποψηφιότητα για τη δουλειά, ο υπεύθυνος του ζήτησε το e-mail του, διότι έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται οπωσδήποτε στη λίστα της αίτησης. Εκείνος δεν είχε e-mail και ο υπάλληλος του είπε πως χωρίς e-mail δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα. Ο άνθρωπος ήταν τόσο άσχετος με την τεχνολογία, που φεύγοντας από τη συνέντευξη σκέφτηκε πως για να καταφέρει να έχει e-mail, μάλλον πρέπει να αγοράσει πρώτα έναν υπολογιστή.
Δεν είχε σχεδόν καθόλου χρήματα, γι’αυτό πήγε σε ένα μποστάνι με ντομάτες, πήρε δυο τελάρα και πήγε να τις πουλήσει. Πράγματι πούλησε τις ντομάτες και την επόμενη μέρα με τα κέρδη αγόρασε κι άλλα τελάρα. Κάθε μέρα έκανε την ίδια δουλειά, που σιγά σιγά τον μετέτρεψε σε μικροπωλητή. Η τύχη ήταν μέρος του και με κάποια χρήματα που συγκέντρωσε ύστερα από καιρό αγόρασε ένα κτήμα δικό του. Το ένα κτήμα έφερε το άλλο και μέσα σε πέντε χρόνια ήταν κτηματίας με εκατοντάδες στρέμματα στην κατοχή του, εργατικό δυναμικό, πώληση σε εργοστάσια και εξαγωγές.
Τότε, σκέφτηκε πως θα τον συνέφερε να ανοίξει ένα εργοστάσιο δικής του παραγωγής τοματοπολτών και άλλων προϊόντων με βάση την τομάτα. Μέσα στον πρώτο χρόνο τα κέρδη από τις πωλήσεις του εκτοξεύτηκαν στα ύψη. Είδε πως τα είδη σε κονσέρβα έχουν παγκόσμια και μεγάλη πέραση και ίδρυσε κι άλλες βιομηχανίες για κατασκεύη κονσερβών άλλων προιόντων από αλουμίνιο και άλλες πρώτες ύλες. Η επιχειρηματική του δραστηριότητα είχε πλέον εκτιναχθεί στα ύψη. Ήταν ήδη μεγαλοβιομήχανος.
Στη συνέχεια παρατήρησε πως τα προϊόντα του μεταφέρονται πολύ με πλοία και σκέφτηκε πως θα μπορούσε να επενδύσει σε ένα δικό του καράβι παρά να ναυλώνει άλλα. Το κόστος του έβγαινε τόσο λιγότερο, που αποφάσισε να μεγαλώσει τον στόλο των μεταγωγικών του πλοίων. Όταν εδραιώθηκε και σε αυτόν τον τομέα, ρίσκαρε έχοντας γυρίσει όλο τον κόσμο με τις επιχειρήσεις του σε ό,τι άλλο πλοίο θα μπορούσε να επενδύσει. Και προτίμησε τα πετρελαιοφόρα. Ύστερα από 17 χρόνια, από τη μέρα που πούλησε το πρώτο τελάρο ντομάτες, είχε στόλους πλοίων 14 μεταγωγικά και 8 πετρελαιοφόρα.
Οι επενδύσεις του στη μεταφορά πετρελαίου τον έκαναν να τζογάρει αγοράζοντας πετρελαιοπηγές και χρυσό. Από κει και πέρα το ένα έφερνε το άλλο… Με τεράστια δίκτυα εταιρειών σε όλο τον κόσμο και καταξιωμένος σε παγκόσμιο επίπεδο, εισηγμένος στις υψηλότερες θέσεις του περιοδικού Forbes, με μετοχές στα μεγαλύτερα χρηματιστήρια, ιδιοκτήτης πλέον και τηλεπικοινωνιακών μέσων, αρκετά χρόνια αργότερα, ως ένας από τους πιο επιτυχημένους ανθρώπους παγκοσμίως, κλήθηκε να δώσει μια συνέντευξη.
Η δημοσιογράφος τον ρώτησε, ανάμεσα σε άλλες ερωτήσεις, εάν έχει e-mail….Εκείνος σκέφτηκε για μια στιγμή γυρνώντας τριάντα χρόνια πίσω… και της απάντησε: «Όχι. Δεν έχω e-mail». Tότε εκείνη γέλασε και του ξαναζήτησε να της το δώσει. Εκείνος γύρισε και της είπε με σοβαρό ύφος: «Δεν έχω e-mail.» Όταν εκείνη τον ρώτησε γιατί, τότε εκείνος της απάντησε:
«Γιατί αν είχα e-mail, μάλλον θα ήμουν καθαριστής τζαμιών….»
http://www.gazzetta.gr/bloggers/gazzela/item/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου