Και μετά μου λες εμένα, ότι την ομάδα την κάνουν μόνοι τους οι πάικτες και όχι μαζί με τον προπονητή. Θυμήσου πως ήταν πέσρι η Ιντερ και ποιο είναι το πρόσωπο που δείχνει φέτος. Καμιά σχέση. Έφυγε ο Μουρίνιο και, ο Μπετίνεθ που την ανέλαβε την έκανε για τον γάιδαρο καβάλα. Και μάλιστα, με τους ίδιους παίκτες που είχε πέρσι ο πορτογάλος στα χέρια του. Είδε και αποείδε ο Μοράτι, δεν άντεξε άλλο ο άνθρωπος, έδιωξε τον Μπενίτεθ και πήρε στον πάγκο τον Λεονάρντο.
Στο χθεσινό μεγάλο παιχνίδι με την Μπάγιερν, η Ίντερ ήταν σαφώς βελτιωμένη σε σύγκριση με την ομάδα του Μπενίτεθ. Ήταν πιο φρέσκια και με καλύτερα πατήματα των παικτών της μέσα στο γήπεδο. Και σίγουρα αυτό είναι έργο Λεονάρντο. Τι να τα κάνεις όμως όλα αυτά, όταν ο Βραζιλιάνος προπονητής δεν εφαρμόζει μια συγκεκριμένη έξυπνη τακτική, για να διεκδικήσει με αξιώσεις την πρόκριση;
Τους αμόλησε όλους μπροστά ο Λεονάρντο και άφηνε συνεχώς ακάλυπτο τον κώλο του. Ήρεμα ρε περίεργε! Με ποιον παίζεις; Με την Μπάγερν παίζεις που πέρσι έφθασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ και , που δίκαια θεωρείται από τα πιο μεγάλα κλαμπ της Ευρώπης.
Ειδικά το τελευταίο 10λεπτο, όλη η Ίντερ ξεχύθηκε μπροστά για να σκοράρει. Δύο αμυντικούς είχε αφήσει πίσω ο Λεονάρντο. Μέχρι και ο Λούτσιο αμολήθηκε μπροστά και, αντί για σέντερ μπακ, έπαιζε σέντερ φορ. Θα το έκανε ποτέ αυτό με τον Μουρίνιο; Θα τον είχε δαγκώσει στην καρωτίδα ο διερμηνέας!
Και ήλθε το 91΄ που έκανε το σλάλομ ο Ρομπέν, σούταρε δυνατά ο Ολλανδός, απέκρουσε ασθενώς ο γκολκίπερ και ο Γκόμες από κοντά σούταρε με ευκολία. Δυο παίκτες της Μπάγερν ήταν εκείνη την στιγμή μέσα στην περιοχή και κανένας αμυντικός της Ίντερ. Ήμαρτον! Ούτε στον Άγιο Κοσμά δεν γίνονται αυτά!
Σε όλη την διάρκεια του αγώνα, η Μπάγερν φάνταζε πιο ομάδα μέσα στο γήπεδο. Ήταν πιο γιοματάρι από την Ίντερ. Από την ημέρα που επέστρεψαν από τραυματισμούς όλα της τα αστέρια, συνεχώς βελτιώνεται. Ο Φαν Γκάαλ κάνει σοβαρή δουλειά και έχει καταφέρει κάτι που δεν το είχε ποτέ στην ιστορία της η Μπάγερν. Παίζει πάσινγκ γκέιμ. Αλλάζει την μπάλα γρήγορα και εύστοχα.
Θα μπορούσε να πεί κανείς ότι, η Μπάγερν- σε αυτό το θέμα- έχει γίνει μια μικρή Μπαρτσελονίτσα. Και έχει και αυτή τον δικό της Μέσι. Ρόμπεν τον λένε και όλα τα παιδάκια κλαίνε. Μέγας ντρίπλερ και μέγας χώστης ο Ολλανδός. Απορώ πώς δεν τον έχει βουτήξει ακόμα η Ρεάλ.
Ο Ριμπάρι δεν έχει βρει ακόμα τον γνωστό του εαυτό, αλλά υπάρχουν στιγμές που δείχνει την κλάση του. Θέμα χρόνου είναι να συνέλθει εντελώς και ο Μίλερ. Μπράβο του Φαν Γκάαλ που αφήνει τον Κλοζέ να σκουπίζει τον πάγκο. Γενικά, η Μπάγερν έδειξε χθες ότι δεν είναι παίξε-γέλασε. Είναι ικανή στο τέλος να τους το βουτήξει.
P.S Αντίθετα, δεν μου άρεσε η Ρεάλ. Δείχνει ευάλωτη πίσω και δίνει το δικαίωμα στον αντίπαλο να της πει «θα σου βάλω γκόλ, ο κόσμος να χαλάσει». Και, το κακό δεν ξεκινάει από τα δύο σέντερ μπακ. Ξεκινάει από τα τρία χαφ, τον Κεντίρα, τον αλόνσο και τον Οζίλ. Τα ζώα μου αργά, δεν χυμάνε πάνω στον αντίπαλο. Το μπρος-πίσω δεν το κάνουν με ταχύτητα.
real
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου