Ο κ. Roubini εκτιμά ότι, παρά τις ενστάσεις των Γερμανών φορολογουμένων, το Βερολίνο πρέπει να στηρίξει περισσότερο την υπεράσπιση του ευρώ, επιτρέποντας παράλληλα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προχωρήσει σε χαλάρωση της νομισματικής της πολιτικής, όπως -σωστά κατά την άποψή του- πράττει και η Fed, ενώ για Ελλάδα, θεωρεί ότι η αναδιάρθρωση χρέους είναι αναπόφευκτη.
«Τα προβλήματα χρέους που αντιμετωπίζουν η Ελλάδα και η Ιρλανδία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κατάρρευση της ευρωζώνης», επισημαίνει ο κ. Roubini και συμπληρώνοντα ότι «η Ελλάδα και η Ιρλανδία εξαρτώνται από την ΕΚΤ για τη χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής, την οποία όμως δεν επιθυμεί η Γερμανία. Είναι σαφές ότι στην ευρωζώνη υπάρχει μεγάλη διάσταση απόψεων».
«Αυτό που είναι θετικό για τη Γερμανία δεν σημαίνει ότι είναι θετικό και για τις χώρες της περιφέρειας. Η οικονομική παραγωγή στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία και στην Ισπανία συρρικνώνεται, ενώ δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου ανάπτυξη στην Πορτογαλία και στην Ιταλία. Για να επιστρέψουν αυτές οι χώρες στην ανάπτυξη, θα πρέπει η ΕΚΤ να πράξει ό,τι και η Fed, να αυξήσει δηλαδή την προσφορά του χρήματος», αναφέρει ο Αμερικανός οικονομολόγος.
«Η Ευρώπη χρειάζεται ανάπτυξη για να αποτραπεί η ανεξέλεγκτη κατάρρευση της ευρωζώνης. Τα αυστηρά μέτρα λιτότητας που επιβάλλουν η Ε.Ε. και το ΔΝΤ σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιρλανδία, επί της αρχής είναι ο σωστός τρόπος για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του δανεισμού. Αυτά τα μέτρα, όμως, επίσης πνίγουν την οικονομία. Υψηλότεροι φόροι σημαίνει ότι οι άνθρωποι έχουν λιγότερα χρήματα να καταναλώσουν. Εάν μειωθούν και οι κρατικές δαπάνες, δεν μπορούν να γίνουν επενδύσεις για να δημιουργηθεί ανάπτυξη. Η κατάσταση αυτή θα προκαλέσει τεράστιες δυσκολίες για τις κυβερνήσεις. Εάν ο κόσμος δεν μπορεί να δει φως στην άκρη του τούνελ, τότε δεν θα στηρίζει πλέον τις μεταρρυθμίσεις» εξηγεί και καταλήγει: «Για το συμφέρον όλης της Ευρώπης, η Γερμανία θα πρέπει να αναβάλει τη στρατηγική λιτότητας».
Κατά την άποψή του, η γερμανική πρόταση περί συμμετοχής των ιδιωτών στις κρατικές αναδιαρθρώσεις χρεών «επί της αρχής… είναι σωστή». Ο κ. Roubini όμως αναφέρει ότι «οι Γερμανοί επιδείνωσαν την κρίση με τη χρονική συγκυρία στην οποία επέλεξαν να διατυπώσουν αυτήν την ιδέα».
Και εξηγεί: «Ας πάρουμε για παράδειγμα την Ελλάδα. Με βάση το καλύτερο σενάριο και σύμφωνα με το πρόγραμμα λιτότητας, το δημόσιο χρέος της θα ανέρχεται στο 160% του ΑΕΠ σε δύο χρόνια. Ποιος θα δανείσει λοιπόν την Ελλάδα με νέο χρήμα το 2013 εάν ξέρει ότι σίγουρα θα έχει ζημίες σε περίπτωση όπου η χώρα χρεοκοπήσει; Η Ελλάδα θα αναγκαστεί σε αναδιάρθρωση χρεών σε κάθε περίπτωση».
http://www.newsbeast.gr/financial/arthro/105148
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου