Πού βρίσκει τους ηθοποιούς του ο Πίτερ Τζάκσον;

Γράφει ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος

Για το Χόμπιτ, ο Πίτερ Τζάκσον επανέφερε για μια φευγαλέα πόζα την Γκαλάντριελ / Κέιτ Μπλάνσετ, φυσικά τον Γκάνταλφ / Ίαν Μακέλεν σε ρόλο κλειδί και στο δεύτερο μέρος που βγαίνει απόψε στους κινηματογράφους, τον Λέγκολας / Ορλάντο Μπλουμ, ο οποίος τρέχει σαν τρελός και σκοτώνει όποιο Ορκ βρίσκει μπροστά του. Από τη σκηνή και το σινεμά, ο Τζάκσον είχε στρατολογήσει το καστ της πρώτης του τριλογίας, αλλά για το έπος του Χόμπιτ, σειρά έχει ένα άλλο μέσο (ευτυχώς, όχι τα YouTube channels...)  


Για τους βασικούς ρόλους, δεν έχουν επιλεγεί καθόλου Αμερικανοί, ή σταρ με περγαμηνές. Στο Βερολίνο συνάντησα τους Άγγλους Ρίτσαρντ Άρμιτατζ, Μάρτιν Φρίμαν και Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, τον Ουαλό Λιούκ Έβανς, και την Καναδή Εβαντζελάιν Λίλι. Κοινό χαρακτηριστικό όλων: η τηλεόραση.

Όπως μου είπε ο Μάρτιν Φρίμαν, ο Τζάκσον, τον οποίο χαρακτήρισε ιδιοφυή οραματιστή, γύριζε το δεύτερο μέρος, ενώ την ίδια στιγμή βρισκόταν στο post-production του πρώτου και επέβλεπε τη δεύτερη μονάδα που γύριζε ήδη κάποιες σκηνές δράσης του επερχόμενου τρίτου. Στον ελεύθερο του χρόνο, ο Νεοζηλανδός παραγωγός και σκηνοθέτης παρακολουθούσε επεισόδια του Sherlock, στο οποίο πρωταγωνιστούν ο Κάμπερμπατς στον φερώνυμο ρόλο και ο Φρίμαν ως Γουότσον.  

Ο Άρμιτατζ, γνωστός από το επίσης τηλεοπτικό North and South, είπε πως ο Τζάκσον λατρεύει, όχι μόνο το Σέρλοκ αλλά την βρετανική τηλεόραση και ψάχνει «όχι μόνο πρόσωπα, αλλά και ωραίες και εκφραστικές φωνές, ικανές να ερμηνεύσουν».  

Εβαντζελάιν Λίλι Με δεδομένο το θόρυβο, που δεν ξεσπάει για πρώτη φορά, γύρω από την καθαρά φωνητική ερμηνεία της Σκάρλετ Τζοχάνσον στο Her του Σπάικ Τζονζ (και το αν αξίζει βραβείων μια ερμηνεία που δεν φαίνεται, αλλά μόνο ακούγεται, σε μια βιομηχανία που δεν θέλει να ανοίξει λογαριασμούς και με όλες τις επιδόσεις στα κινούμενα σχέδια), ο Κάμπερμπατς, που ερμηνεύει τον Νοσφιστή θεωρεί πως το ψηφιακό ερπετό είναι δικό του δημιούργημα, σε συνδυασμό με τα ειδικά εφέ που έπλασαν την εικόνα του. Εξίσου άξιους θεωρεί και τους ηθοποιούς που φορούν τις στολές με τους ψηφιακούς «αποτυπωτές» των κινήσεων τους και γεμίζουν κινηματογραφικά μετά την επεξεργασία των υπολογιστών - ας μην ξεχνάμε πως ο Άντι Σέρκις είναι ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, με την κυμαινόμενη ματιά και τη συρτή φωνή του Γκόλουμ.  

Η Λίλι μακαρίζει την τύχη της για την ευκαιρία που της δόθηκε με το Lost, το οποίο άλλαξε τα στάνταρ της τηλεόρασης και ευτυχώς δεν αποτελεί συμπτωματικό φαινόμενο αλλά έχει και συνέχεια. Ωστόσο, θεωρεί πως με την τηλεόραση απευθύνεται σε έναν αόρατο και μακρινό αποδέκτη, ενώ το σινεμά, ως μέσον, το βλέπει ως φορέα τέχνης, απτό στο συναίσθημα και τη γνώση και πιο βοηθητικό στο έργο ενός ηθοποιού, από τη σύλληψη του χαρακτήρα μέχρι την εφαρμογή του μέσα στην πλοκή.

(lifo)