ΦΑΡΜΑ ΣΤΟΡΙ
STAR 21.00
Κινούμενα σχέδια, 2006 (Έγχρ.), 90'
BARNYARD. Αμερικανο-γερμανική ταινία του Στιβ Έντεκερκ.
Τα ζώα μιας φάρμας δεν χάνουν την ευκαιρία να ξεφαντώνουν και να οργανώνουν πάρτι, εν αγνοία του ιδιοκτήτη τους. Όταν ο αρχηγός της φάρμας, ο Μπεν η αγελάδα, σκοτώνεται από τα κογιότ, ο μέχρι τότε ανέμελος γιος του Ότις αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στην προστασία των ζώων.
Τα ζώα μιας φάρμας δεν χάνουν την ευκαιρία να ξεφαντώνουν και να οργανώνουν πάρτι, εν αγνοία του ιδιοκτήτη τους. Όταν ο αρχηγός της φάρμας, ο Μπεν η αγελάδα, σκοτώνεται από τα κογιότ, ο μέχρι τότε ανέμελος γιος του Ότις αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στην προστασία των ζώων.
Αφού προσπεράσεις το γεγονός ότι οι αγελάδες Μπεν και Ότις είναι… αρσενικά, το ενδιαφέρον ξεκινάει και σταματάει στην εντυπωσιακή διαχείριση των πολλών εξανθρωπισμένων ζώων σχεδόν σε όλα τα πλάνα, χωρίς όμως ουσιαστική εμβάθυνση σε κάποιο απ’ αυτά. Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη.
ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΓΚΟΣΦΟΡΝΤ ΠΑΡΚ
ΕΤ1 22.00
Δραματική, 2001 (Έγχρ.), 137'
Αμερικανο-αγγλο-ιταλική ταινία του Ρόμπερτ Όλτμαν, με τους Μάγκι Σμιθ, Έλεν Μίρεν, Μάικλ Γκάμπον.
Αγγλία του μεσοπολέμου, μια εξοχική έπαυλη ως περιορισμένος τοπογραφικά χώρος αναφοράς, πάνω από 20 χαρακτήρες με σημαίνουσα δραματική βαρύτητα, ένας κόσμος ταξικών αντιθέσεων με τους «πάνω» και τους «κάτω» και μια εσωτερική σκάλα να ενώνει τους δυο αυτούς ξεχωριστούς κόσμους, ένα έγκλημα που μοιάζει να ξέφυγε από σελίδες της Αγκάθα Κρίστι, μόνο που η εξιχνίασή του ελάχιστα ενδιαφέρει τον σκηνοθέτη.
Η ταινία παραπέμπει περισσότερο στον «Κανόνα του Παιχνιδιού» του Ρενουάρ, όχι μόνο γιατί έχουμε να κάνουμε μ’ ένα κυνηγητικό πάρτι, αλλά γιατί και οι δυο ταινίες αντιμετωπίζουν την υποκρισία και τα κρυφά μυστικά ενός συγκεκριμένου κοινωνικά μικρόκοσμου με όρους ταξικής σύγκρουσης. Φοβερά προσεγμένο σενάριο που ακολουθεί τη γνώριμη υφολογία του Όλτμαν της κοινής συνομιλίας δεκάδων χαρακτήρων ταυτόχρονα χωρίς το αποτέλεσμα να είναι κακόφωνο, άψογη παραγωγή, δαντελένιο αποτέλεσμα στο επίπεδο των καλύτερων ταινιών εποχής του Άιβορι, φοβερό καστ.
Αγγλία του μεσοπολέμου, μια εξοχική έπαυλη ως περιορισμένος τοπογραφικά χώρος αναφοράς, πάνω από 20 χαρακτήρες με σημαίνουσα δραματική βαρύτητα, ένας κόσμος ταξικών αντιθέσεων με τους «πάνω» και τους «κάτω» και μια εσωτερική σκάλα να ενώνει τους δυο αυτούς ξεχωριστούς κόσμους, ένα έγκλημα που μοιάζει να ξέφυγε από σελίδες της Αγκάθα Κρίστι, μόνο που η εξιχνίασή του ελάχιστα ενδιαφέρει τον σκηνοθέτη.
Η ταινία παραπέμπει περισσότερο στον «Κανόνα του Παιχνιδιού» του Ρενουάρ, όχι μόνο γιατί έχουμε να κάνουμε μ’ ένα κυνηγητικό πάρτι, αλλά γιατί και οι δυο ταινίες αντιμετωπίζουν την υποκρισία και τα κρυφά μυστικά ενός συγκεκριμένου κοινωνικά μικρόκοσμου με όρους ταξικής σύγκρουσης. Φοβερά προσεγμένο σενάριο που ακολουθεί τη γνώριμη υφολογία του Όλτμαν της κοινής συνομιλίας δεκάδων χαρακτήρων ταυτόχρονα χωρίς το αποτέλεσμα να είναι κακόφωνο, άψογη παραγωγή, δαντελένιο αποτέλεσμα στο επίπεδο των καλύτερων ταινιών εποχής του Άιβορι, φοβερό καστ.
ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
(Βαθμολογία Armageddon: 4/5 - Πρόταση Ημέρας)
MEGA 22.20
Κοινωνική, 2006 (Έγχρ.), 120'
THE PURSUIT OF HAPPYNESS. Αμερικανική ταινία του Γκαμπριέλε Μουτσίνο, με τους Γουίλ Σμιθ, Θάντι Νιούτον, Τζέιντεν Σμιθ.
Η αληθινή ιστορία του Κρις Γκάρνερ, ο οποίος έπιασε πάτο, έζησε την απόλυτη πτώχευση έχοντας ταυτόχρονα έναν μικρό γιο να προστατεύει και ως αυτοδημιούργητος έφτασε να διοικεί τη δική του χρηματιστηριακή εταιρεία, συγκίνησε τον Γουίλ Σμιθ.
Σεβαστή η στροφή του σε μια πιο ανθρωποκεντρική ταινία και ερμηνεία. Η ταινία όμως δεν αποφεύγει την απόλυτη υποταγή της στην κυρίαρχη ιδεολογία της επιτυχίας έτσι όπως την επιβάλλει το αμερικανικό όνειρο. Η επιλογή του μικρού γιου του Σμιθ στο ρόλο του γιου του και επί της οθόνης φόρτισε συναισθηματικά τον ηθοποιό, διασφαλίζοντάς του μια συγκινητική ερμηνεία και την υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Η αληθινή ιστορία του Κρις Γκάρνερ, ο οποίος έπιασε πάτο, έζησε την απόλυτη πτώχευση έχοντας ταυτόχρονα έναν μικρό γιο να προστατεύει και ως αυτοδημιούργητος έφτασε να διοικεί τη δική του χρηματιστηριακή εταιρεία, συγκίνησε τον Γουίλ Σμιθ.
Σεβαστή η στροφή του σε μια πιο ανθρωποκεντρική ταινία και ερμηνεία. Η ταινία όμως δεν αποφεύγει την απόλυτη υποταγή της στην κυρίαρχη ιδεολογία της επιτυχίας έτσι όπως την επιβάλλει το αμερικανικό όνειρο. Η επιλογή του μικρού γιου του Σμιθ στο ρόλο του γιου του και επί της οθόνης φόρτισε συναισθηματικά τον ηθοποιό, διασφαλίζοντάς του μια συγκινητική ερμηνεία και την υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Ο ΜΠΑΤΣΟΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ
STAR 22.45
Κωμωδία, 1992 (Έγχρ.), 87'
STOP! OR MY MOM WILL SHOOT. Αμερικανική ταινία
του Ρότζερ Σπότισγουντ, με τους Σιλβέστερ Σταλόνε, ΤζoMπεθ Γουίλιαμς,
Εστέλ Γκετί.
Ένας εργένης αστυνομικός δέχεται την ξαφνική επίσκεψη της μητέρας του, η οποία αναστατώνει τη ζωή του.
Η τηλεοπτική σταρ Εστέλ Γκετί κλέβει πολύ άνετα την παράσταση από τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Αλλά αυτός ο εκ του βασικού συντελεστή, δηλαδή του Σταλόνε, καταδικασμένος συνδυασμός κωμωδίας και περιπέτειας, δεν θα μπορούσε να σωθεί από την αφέλεια και την καπατσοσύνη της αγαπημένης Σοφία Πετρίλο των «Χρυσών Κοριτσιών».
Ένας εργένης αστυνομικός δέχεται την ξαφνική επίσκεψη της μητέρας του, η οποία αναστατώνει τη ζωή του.
Η τηλεοπτική σταρ Εστέλ Γκετί κλέβει πολύ άνετα την παράσταση από τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Αλλά αυτός ο εκ του βασικού συντελεστή, δηλαδή του Σταλόνε, καταδικασμένος συνδυασμός κωμωδίας και περιπέτειας, δεν θα μπορούσε να σωθεί από την αφέλεια και την καπατσοσύνη της αγαπημένης Σοφία Πετρίλο των «Χρυσών Κοριτσιών».
ΝΕΟΤΗΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΙΑΤΑ
ΕΤ3 23.00
Δραματική, 2007 (Έγχρ.), 124'
YOUTH WITHOUT YOUTH. Αμερικανο-γερμανική ταινία
του Φράνσις Φορντ Κόπολα, με τους Τιμ Ροθ, Αλεξάντρα Μαρία Λάρα, Μπρούνο
Γκαντς.
Στη Ρουμανία του 1938, ένας κεραυνός χτυπά τον 70χρονο καθηγητή Ντόμινικ Ματέι. Στο νοσοκομείο οι γιατροί διαπιστώνουν έκπληκτοι ότι έχει μεταμορφωθεί σ’ έναν υγιή σαραντάρη, κάτι το οποίο θα τον βάλει στο στόχαστρο των ναζί.
Η νουβέλα, περισσότερο φιλοσοφικό δοκίμιο παρά λογοτεχνικό αφήγημα, του Ρουμάνου Μιρσέα Ελιάντ, την οποία διασκευάζει σεναριακά ο ίδιος ο σκηνοθέτης, μοιάζει αδύνατον να κινηματογραφηθεί. Εκείνος όμως δοκιμάζει να την ακολουθήσει πιστά, φιλοδοξώντας να μετατρέψει όχι μόνο την πλοκή αλλά και τις λέξεις και τις έννοιές της σε εικόνες, καταλήγοντας αναπόφευκτα σ’ έναν οπτικό βερμπαλισμό. Από τον «Φάουστ» και το «Δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ» στις θεωρίες του Καρλ Γιουνγκ και την ινδουιστική φιλοσοφία, ο Κόπολα φορτώνει την ισχνή ιστορία του μ’ ένα αφόρητο ιδεολογικό βάρος, θεωρητικολογώντας χωρίς τελειωμό, χωρίς ουσία και χωρίς αποτέλεσμα. Αν, μάλιστα, δεν ήταν ένας τόσο ικανός εικονοπλάστης (σκηνές με τέλειο εσωτερικό ρυθμό, πλαστικό μοντάζ, ρευστά πλάνα), η ταινία δεν θα ήταν απλώς μια ενδιαφέρουσα, μεγαλοπρεπής αποτυχία, αλλά μια επώδυνη κινηματογραφική εμπειρία.
Στη Ρουμανία του 1938, ένας κεραυνός χτυπά τον 70χρονο καθηγητή Ντόμινικ Ματέι. Στο νοσοκομείο οι γιατροί διαπιστώνουν έκπληκτοι ότι έχει μεταμορφωθεί σ’ έναν υγιή σαραντάρη, κάτι το οποίο θα τον βάλει στο στόχαστρο των ναζί.
Η νουβέλα, περισσότερο φιλοσοφικό δοκίμιο παρά λογοτεχνικό αφήγημα, του Ρουμάνου Μιρσέα Ελιάντ, την οποία διασκευάζει σεναριακά ο ίδιος ο σκηνοθέτης, μοιάζει αδύνατον να κινηματογραφηθεί. Εκείνος όμως δοκιμάζει να την ακολουθήσει πιστά, φιλοδοξώντας να μετατρέψει όχι μόνο την πλοκή αλλά και τις λέξεις και τις έννοιές της σε εικόνες, καταλήγοντας αναπόφευκτα σ’ έναν οπτικό βερμπαλισμό. Από τον «Φάουστ» και το «Δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ» στις θεωρίες του Καρλ Γιουνγκ και την ινδουιστική φιλοσοφία, ο Κόπολα φορτώνει την ισχνή ιστορία του μ’ ένα αφόρητο ιδεολογικό βάρος, θεωρητικολογώντας χωρίς τελειωμό, χωρίς ουσία και χωρίς αποτέλεσμα. Αν, μάλιστα, δεν ήταν ένας τόσο ικανός εικονοπλάστης (σκηνές με τέλειο εσωτερικό ρυθμό, πλαστικό μοντάζ, ρευστά πλάνα), η ταινία δεν θα ήταν απλώς μια ενδιαφέρουσα, μεγαλοπρεπής αποτυχία, αλλά μια επώδυνη κινηματογραφική εμπειρία.
ΑΠΙΣΤΗ
ALPHA 23.00
Δραματική, 2002 (Έγχρ.), 123'
UNFAITHFUL. Αμερικανική ταινία του Έιντριαν Λιν, με τους Ρίτσαρντ Γκιρ, Νταϊάν Λέιν, Ολιβιέ Μαρτίνεζ.
Ύστερα από μια δεκαετία, μια 35χρονη απατά τον άνδρα της με ένα νεαρό Γάλλο μποέμ. Όταν ο σύζυγός της ανακαλύπτει την απιστία, επισκέπτεται τον εραστή της και τυφλωμένος από ζήλια οδηγείται σε μια μοιραία πράξη.
Ο Έιντριαν Λιν, 15 χρόνια μετά την «Ολέθρια σχέση», αφηγείται μια νέα εκδοχή των ολέθριων συνεπειών της μοιχείας, με το ίδιο λίγο-πολύ μοραλιστικό ύφος. Χρησιμοποιώντας ως καμβά του σεναρίου την «Άπιστη Γυναίκα» του Σαμπρόλ, κάνει ένα κλασικό ερωτικό δράμα πάνω στο αρχετυπικό τρίγωνο «άπιστη σύζυγος-εραστής-πληγωμένος/οργισμένος σύζυγος», χωρίς να εμβαθύνει στα αίτια που οδηγούν στην απιστία. Πρόκειται βεβαίως για σκηνοθέτη που γνωρίζει πώς να φτιάξει ατμόσφαιρα και να αξιοποιήσει δραματουργικά βροχές, καταιγίδες ή μικρο-αντικείμενα. Οι ερωτικές σκηνές δεν έχουν την τόλμη του «91/2 εβδομάδες», είναι όμως δεόντως αισθησιακές. Η πιο ευχάριστη έκπληξη είναι η ωρίμανση της Νταϊάν Λέιν, αντίθετα ο Ρίτσαρντ Γκιρ είναι εντελώς υποτονικός, ενώ ο Ολιβιέ Μαρτίνεζ αδικείται από ένα σενάριο που τον θέλει να κουβαλά όλα τα κλισέ του ευρωπαίου διανοούμενου μποέμ.
Ύστερα από μια δεκαετία, μια 35χρονη απατά τον άνδρα της με ένα νεαρό Γάλλο μποέμ. Όταν ο σύζυγός της ανακαλύπτει την απιστία, επισκέπτεται τον εραστή της και τυφλωμένος από ζήλια οδηγείται σε μια μοιραία πράξη.
Ο Έιντριαν Λιν, 15 χρόνια μετά την «Ολέθρια σχέση», αφηγείται μια νέα εκδοχή των ολέθριων συνεπειών της μοιχείας, με το ίδιο λίγο-πολύ μοραλιστικό ύφος. Χρησιμοποιώντας ως καμβά του σεναρίου την «Άπιστη Γυναίκα» του Σαμπρόλ, κάνει ένα κλασικό ερωτικό δράμα πάνω στο αρχετυπικό τρίγωνο «άπιστη σύζυγος-εραστής-πληγωμένος/οργισμένος σύζυγος», χωρίς να εμβαθύνει στα αίτια που οδηγούν στην απιστία. Πρόκειται βεβαίως για σκηνοθέτη που γνωρίζει πώς να φτιάξει ατμόσφαιρα και να αξιοποιήσει δραματουργικά βροχές, καταιγίδες ή μικρο-αντικείμενα. Οι ερωτικές σκηνές δεν έχουν την τόλμη του «91/2 εβδομάδες», είναι όμως δεόντως αισθησιακές. Η πιο ευχάριστη έκπληξη είναι η ωρίμανση της Νταϊάν Λέιν, αντίθετα ο Ρίτσαρντ Γκιρ είναι εντελώς υποτονικός, ενώ ο Ολιβιέ Μαρτίνεζ αδικείται από ένα σενάριο που τον θέλει να κουβαλά όλα τα κλισέ του ευρωπαίου διανοούμενου μποέμ.
ΕΝΝΕΑ ΖΩΕΣ
STAR 00.30
Περιπέτεια, 2004 (Έγχρ.), 96'
NINE LIVES. Αμερικανική ταινία του Ντέιβιντ Κάρσον, με τους Γουέσλι Σνάιπς, Κιμ Κόουτς, Στιούαρτ Γουίλσον.
Ένας πρώην κομάντο που κάνει ψυχοθεραπεία μετά το θάνατο του καλύτερού του φίλου σε μια αποστολή στη Βοσνία (και τα έχει με την αδερφή του φίλου του), πέφτει θύμα πρακτόρων της CIA οι οποίοι τον περνούν για κάποιον άλλο και του χορηγούν ένα πειραματικό παραισθησιογόνο φάρμακο με επικίνδυνες παρενέργειες υποβολής, αλλά εκείνος το σκάει και έχει λίγες ώρες για να βρει το αντίδοτο.
Από την αρχή αναρωτιέσαι τι δουλειά έχει ο Γουέσλι Σνάιπς σε μια περιπέτεια που κανονικά θα της αρκούσε ο Στίβεν Σίγκαλ ή ο Ντολφ Λούντγκρεν για πρωταγωνιστής, που πέφτει θύμα της μακράς θητείας του σκηνοθέτη στην τηλεόραση και –κυρίως– δεν προσφέρει τίποτα πέρα από μερικές καλογυρισμένες σκηνές δράσης.
Ένας πρώην κομάντο που κάνει ψυχοθεραπεία μετά το θάνατο του καλύτερού του φίλου σε μια αποστολή στη Βοσνία (και τα έχει με την αδερφή του φίλου του), πέφτει θύμα πρακτόρων της CIA οι οποίοι τον περνούν για κάποιον άλλο και του χορηγούν ένα πειραματικό παραισθησιογόνο φάρμακο με επικίνδυνες παρενέργειες υποβολής, αλλά εκείνος το σκάει και έχει λίγες ώρες για να βρει το αντίδοτο.
Από την αρχή αναρωτιέσαι τι δουλειά έχει ο Γουέσλι Σνάιπς σε μια περιπέτεια που κανονικά θα της αρκούσε ο Στίβεν Σίγκαλ ή ο Ντολφ Λούντγκρεν για πρωταγωνιστής, που πέφτει θύμα της μακράς θητείας του σκηνοθέτη στην τηλεόραση και –κυρίως– δεν προσφέρει τίποτα πέρα από μερικές καλογυρισμένες σκηνές δράσης.
Ο ΑΡΤΟΣ ΗΜΩΝ Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ
ΕΤ1 00.45
Ντοκιμαντέρ, 2005 (Έγχρ.), 92'
UNSER TAGLICH BROT Γερμανο-αυστριακή ταινία του Νικολάους Γκεϊράλτερ.
Ένα χωράφι γεμάτο ηλιοτρόπια. Τους ήχους της ημέρας διακόπτουν αυτοί ενός αεροπλάνου, το οποίο μπαίνει στο πλάνο, στρίβει και, πετώντας προς το μέρος μας, αρχίζει να ψεκάζει μέχρι που περνάει από μπροστά μας και χάνεται. Η απλή αυτή σκηνή, δίπλα σ’ εκείνη μιας μηχανής που «πυροβολάει» ζωντανά κοτοπουλάκια σε καφάσια που μόλις γεμίζουν αντικαθίστανται αυτόματα από άλλα και δίπλα στην εικόνα ενός εργάτη, ο οποίος τρώει μόνος το κολατσιό του στη γωνιά μιας μεγάλης αίθουσας, μας αποκαλύπτουν με έναν ευθύ, αλλά ταυτόχρονα περίτεχνο τρόπο, ότι το «πάτερ ημών» δεν αρκεί πλέον για να φέρει τον επιούσιον άρτο στο τραπέζι μας.
Γιατί αυτός δεν ζυμώνεται από τα χέρια της γιαγιάς που, ξυπνά χαρούμενη κάθε πρωί στο αγρόκτημα –όπως συμβαίνει σε κάθε διαφήμιση που σέβεται τον εαυτό της (αλλά όχι απαραίτητα τους θεατές της)– αλλά παράγεται, όπως όλα τα προϊόντα της διατροφής μας, από μια αυστηρά οργανωμένη, αυτοματοποιημένη διαδικασία. Αυτή την αλυσίδα παραγωγής παρακολουθεί ο Γκεϊράλτερ μέσα από ακίνητα πλάνα που, χωρίς μουσική, διαλόγους ή σχολιασμό, εναλλάσσονται κάθε 30 με 40 δευτερόλεπτα και περιγράφουν έναν κόσμο στον οποίο ο άνθρωπος αποξενώνεται όλο και περισσότερο από την τροφή του, άρα και από το περιβάλλον του, τόσο ως παραγωγός όσο φυσικά και ως καταναλωτής.
Ένα χωράφι γεμάτο ηλιοτρόπια. Τους ήχους της ημέρας διακόπτουν αυτοί ενός αεροπλάνου, το οποίο μπαίνει στο πλάνο, στρίβει και, πετώντας προς το μέρος μας, αρχίζει να ψεκάζει μέχρι που περνάει από μπροστά μας και χάνεται. Η απλή αυτή σκηνή, δίπλα σ’ εκείνη μιας μηχανής που «πυροβολάει» ζωντανά κοτοπουλάκια σε καφάσια που μόλις γεμίζουν αντικαθίστανται αυτόματα από άλλα και δίπλα στην εικόνα ενός εργάτη, ο οποίος τρώει μόνος το κολατσιό του στη γωνιά μιας μεγάλης αίθουσας, μας αποκαλύπτουν με έναν ευθύ, αλλά ταυτόχρονα περίτεχνο τρόπο, ότι το «πάτερ ημών» δεν αρκεί πλέον για να φέρει τον επιούσιον άρτο στο τραπέζι μας.
Γιατί αυτός δεν ζυμώνεται από τα χέρια της γιαγιάς που, ξυπνά χαρούμενη κάθε πρωί στο αγρόκτημα –όπως συμβαίνει σε κάθε διαφήμιση που σέβεται τον εαυτό της (αλλά όχι απαραίτητα τους θεατές της)– αλλά παράγεται, όπως όλα τα προϊόντα της διατροφής μας, από μια αυστηρά οργανωμένη, αυτοματοποιημένη διαδικασία. Αυτή την αλυσίδα παραγωγής παρακολουθεί ο Γκεϊράλτερ μέσα από ακίνητα πλάνα που, χωρίς μουσική, διαλόγους ή σχολιασμό, εναλλάσσονται κάθε 30 με 40 δευτερόλεπτα και περιγράφουν έναν κόσμο στον οποίο ο άνθρωπος αποξενώνεται όλο και περισσότερο από την τροφή του, άρα και από το περιβάλλον του, τόσο ως παραγωγός όσο φυσικά και ως καταναλωτής.
ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΙΣ ΦΟΝΟΙ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ
MEGA 01.00
Κωμωδία, 1993 (Έγχρ.), 104'
MANHTTAN MURDER MYSTERY. Αμερικανική ταινία του Γούντι Άλεν, με τον ίδιο και τους Νταϊάν Κίτον, Άλαν Άλντα.
Ο Γούντι Άλεν και η Νταϊάν Κίτον μεταμορφώνονται σε ντετέκτιβ όταν μια γειτόνισσα βρίσκεται νεκρή.
Άλλη μια απολαυστική κωμωδία του αγαπημένου μας Αμερικανού σκηνοθέτη, που λειτουργεί μέσα από την υποτυπώδη αστυνομική ίντριγκα (που δεν θα μπορούσε να είναι αυτοσκοπός) ως μια πανέξυπνη σάτιρα ηθών και σχέσεων.
Ο Γούντι Άλεν και η Νταϊάν Κίτον μεταμορφώνονται σε ντετέκτιβ όταν μια γειτόνισσα βρίσκεται νεκρή.
Άλλη μια απολαυστική κωμωδία του αγαπημένου μας Αμερικανού σκηνοθέτη, που λειτουργεί μέσα από την υποτυπώδη αστυνομική ίντριγκα (που δεν θα μπορούσε να είναι αυτοσκοπός) ως μια πανέξυπνη σάτιρα ηθών και σχέσεων.
ΑΠΙΣΤΗ
ALPHA 02.15
Δραματική, 2002 (Έγχρ.), 123'
UNFAITHFUL. Αμερικανική ταινία του Έιντριαν Λιν, με τους Ρίτσαρντ Γκιρ, Νταϊάν Λέιν, Ολιβιέ Μαρτίνεζ.
Ύστερα από μια δεκαετία, μια 35χρονη απατά τον άνδρα της με ένα νεαρό Γάλλο μποέμ. Όταν ο σύζυγός της ανακαλύπτει την απιστία, επισκέπτεται τον εραστή της και τυφλωμένος από ζήλια οδηγείται σε μια μοιραία πράξη.
Ο Έιντριαν Λιν, 15 χρόνια μετά την «Ολέθρια σχέση», αφηγείται μια νέα εκδοχή των ολέθριων συνεπειών της μοιχείας, με το ίδιο λίγο-πολύ μοραλιστικό ύφος. Χρησιμοποιώντας ως καμβά του σεναρίου την «Άπιστη Γυναίκα» του Σαμπρόλ, κάνει ένα κλασικό ερωτικό δράμα πάνω στο αρχετυπικό τρίγωνο «άπιστη σύζυγος-εραστής-πληγωμένος/οργισμένος σύζυγος», χωρίς να εμβαθύνει στα αίτια που οδηγούν στην απιστία. Πρόκειται βεβαίως για σκηνοθέτη που γνωρίζει πώς να φτιάξει ατμόσφαιρα και να αξιοποιήσει δραματουργικά βροχές, καταιγίδες ή μικρο-αντικείμενα. Οι ερωτικές σκηνές δεν έχουν την τόλμη του «91/2 εβδομάδες», είναι όμως δεόντως αισθησιακές. Η πιο ευχάριστη έκπληξη είναι η ωρίμανση της Νταϊάν Λέιν, αντίθετα ο Ρίτσαρντ Γκιρ είναι εντελώς υποτονικός, ενώ ο Ολιβιέ Μαρτίνεζ αδικείται από ένα σενάριο που τον θέλει να κουβαλά όλα τα κλισέ του ευρωπαίου διανοούμενου μποέμ.
Ύστερα από μια δεκαετία, μια 35χρονη απατά τον άνδρα της με ένα νεαρό Γάλλο μποέμ. Όταν ο σύζυγός της ανακαλύπτει την απιστία, επισκέπτεται τον εραστή της και τυφλωμένος από ζήλια οδηγείται σε μια μοιραία πράξη.
Ο Έιντριαν Λιν, 15 χρόνια μετά την «Ολέθρια σχέση», αφηγείται μια νέα εκδοχή των ολέθριων συνεπειών της μοιχείας, με το ίδιο λίγο-πολύ μοραλιστικό ύφος. Χρησιμοποιώντας ως καμβά του σεναρίου την «Άπιστη Γυναίκα» του Σαμπρόλ, κάνει ένα κλασικό ερωτικό δράμα πάνω στο αρχετυπικό τρίγωνο «άπιστη σύζυγος-εραστής-πληγωμένος/οργισμένος σύζυγος», χωρίς να εμβαθύνει στα αίτια που οδηγούν στην απιστία. Πρόκειται βεβαίως για σκηνοθέτη που γνωρίζει πώς να φτιάξει ατμόσφαιρα και να αξιοποιήσει δραματουργικά βροχές, καταιγίδες ή μικρο-αντικείμενα. Οι ερωτικές σκηνές δεν έχουν την τόλμη του «91/2 εβδομάδες», είναι όμως δεόντως αισθησιακές. Η πιο ευχάριστη έκπληξη είναι η ωρίμανση της Νταϊάν Λέιν, αντίθετα ο Ρίτσαρντ Γκιρ είναι εντελώς υποτονικός, ενώ ο Ολιβιέ Μαρτίνεζ αδικείται από ένα σενάριο που τον θέλει να κουβαλά όλα τα κλισέ του ευρωπαίου διανοούμενου μποέμ.
ΔΕΣΜΩΤΗΣ ΤΟΥ ΙΛΙΓΓΟΥ
STAR 02.30
Θρίλερ, 1958 (Έγχρ.), 128'
VERTIGO. Αμερικανική ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ, με τους Τζέιμς Στιούαρτ, Κιμ Νόβακ, Μπάρμπαρα Μπελ Γκέντες.
Βασισμένος σε μυθιστόρημα των Μπουαλό και Ναρσεζάκ, ο «Δεσμώτης του Ιλίγγου» διατηρεί στην επιφάνειά του όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν τα θρίλερ του Άλφρεντ Χίτσκοκ ακαταμάχητα. Οι σαγηνευτικές εμμονές του χιτσκοκικού σύμπαντος και η απαράμιλλη γοητεία του αφηγηματικού σινεμά δεν συνταιριάστηκαν ποτέ αρμονικότερα. Ονειρική ατμόσφαιρα και ψυχαναλυτικά σύμβολα δένονται κόμπο με μια πλοκή που εκπλήσσει διαρκώς, ενώ το σασπένς γίνεται ο πραγματικός πρωταγωνιστής όταν, λίγο μετά τη μέση της ταινίας, μαθαίνουμε τη στημένη απάτη την οποία ο ήρωας αγνοεί.
Εκτός του ότι συμπυκνώνει, όμως, έναν ολόκληρο κινηματογραφικό κόσμο με τρόπο συναρπαστικό, ο «Δεσμώτης του Ιλίγγου» αποτελεί ένα μοναδικό σχόλιο πάνω στους αναπαραστατικούς μηχανισμούς (ακόμα και του ίδιου του σινεμά) και μια σπαρακτική ιστορία αγάπης – τη σπαρακτικότερη ίσως που αποτυπώθηκε ποτέ σε φιλμ. Δέσμιος της εικόνας που κατασκεύασε για τον Άλλον, ο Σκότι ερωτεύεται μια γυναίκα με σάρκα και οστά, αλλά κυνηγά ένα φάντασμα, το οποίο, ερωτευμένο κι αυτό, είναι μοιραίο να πεθάνει δύο φορές – μία για χάρη του θεάματος και μία στ’ αλήθεια.
Βασισμένος σε μυθιστόρημα των Μπουαλό και Ναρσεζάκ, ο «Δεσμώτης του Ιλίγγου» διατηρεί στην επιφάνειά του όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν τα θρίλερ του Άλφρεντ Χίτσκοκ ακαταμάχητα. Οι σαγηνευτικές εμμονές του χιτσκοκικού σύμπαντος και η απαράμιλλη γοητεία του αφηγηματικού σινεμά δεν συνταιριάστηκαν ποτέ αρμονικότερα. Ονειρική ατμόσφαιρα και ψυχαναλυτικά σύμβολα δένονται κόμπο με μια πλοκή που εκπλήσσει διαρκώς, ενώ το σασπένς γίνεται ο πραγματικός πρωταγωνιστής όταν, λίγο μετά τη μέση της ταινίας, μαθαίνουμε τη στημένη απάτη την οποία ο ήρωας αγνοεί.
Εκτός του ότι συμπυκνώνει, όμως, έναν ολόκληρο κινηματογραφικό κόσμο με τρόπο συναρπαστικό, ο «Δεσμώτης του Ιλίγγου» αποτελεί ένα μοναδικό σχόλιο πάνω στους αναπαραστατικούς μηχανισμούς (ακόμα και του ίδιου του σινεμά) και μια σπαρακτική ιστορία αγάπης – τη σπαρακτικότερη ίσως που αποτυπώθηκε ποτέ σε φιλμ. Δέσμιος της εικόνας που κατασκεύασε για τον Άλλον, ο Σκότι ερωτεύεται μια γυναίκα με σάρκα και οστά, αλλά κυνηγά ένα φάντασμα, το οποίο, ερωτευμένο κι αυτό, είναι μοιραίο να πεθάνει δύο φορές – μία για χάρη του θεάματος και μία στ’ αλήθεια.
Η ΛΕΣXΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΨΕΥΤΕΣ
ΑΝΤ1 03.20
Δραματική, 1993 (Έγχρ.), 95'
THE LIAR’S CLUB. Αμερικανική ταινία του Τζέφρι Πόρτερ, με τους Γουίλ Γουίτον, Μπράϊαν Κράους, Σεβόν Ντάρκιν.
Είναι όλοι τους μέλη μια τυπικής παρέας σχολιαρόπαιδων, που παραφουσκώνουν τα κατορθώματά τους γι’ αυτό και έχουν το όνομα «Η Λέσχη των Ψευτών». Όταν όμως ο ένας από αυτούς βιάζει μια κοπέλα (εννοείται μετά από μεθύσι σε πάρτι!), αναγκάζονται να πουν πραγματικά ψέματα για να τον προστατεύσουν, ενώ τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερα όταν για να εκφοβίσουν το θύμα κάνουν μια απόπειρα δολοφονίας.
Εδώ δεν υπάρχει τίποτα που δεν έχεις ξαναδεί σε μια νεανική αμερικανική ταινία (η περιφρούρηση της παρέας, ο χαβαλές που αποδεικνύεται μοιραίος), μερικοί χαρακτήρες και ερμηνείες επισκιάζουν τους άλλους, για σεναριακή συνοχή και κατεύθυνση ούτε λόγος, οπότε το μοναδικό ενδιαφέρον είναι να παρακολουθήσεις δυο ηθοποιούς που τους γνωρίζεις από την τηλεόραση, τον Μπράιαν Κράους («Six Feet Under») και τον Γουίλ Γουίτον (πρόσφατα υπήρξε ο «εχθρός» του Σέλντον στο «The Big Bang Theory»).
Είναι όλοι τους μέλη μια τυπικής παρέας σχολιαρόπαιδων, που παραφουσκώνουν τα κατορθώματά τους γι’ αυτό και έχουν το όνομα «Η Λέσχη των Ψευτών». Όταν όμως ο ένας από αυτούς βιάζει μια κοπέλα (εννοείται μετά από μεθύσι σε πάρτι!), αναγκάζονται να πουν πραγματικά ψέματα για να τον προστατεύσουν, ενώ τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερα όταν για να εκφοβίσουν το θύμα κάνουν μια απόπειρα δολοφονίας.
Εδώ δεν υπάρχει τίποτα που δεν έχεις ξαναδεί σε μια νεανική αμερικανική ταινία (η περιφρούρηση της παρέας, ο χαβαλές που αποδεικνύεται μοιραίος), μερικοί χαρακτήρες και ερμηνείες επισκιάζουν τους άλλους, για σεναριακή συνοχή και κατεύθυνση ούτε λόγος, οπότε το μοναδικό ενδιαφέρον είναι να παρακολουθήσεις δυο ηθοποιούς που τους γνωρίζεις από την τηλεόραση, τον Μπράιαν Κράους («Six Feet Under») και τον Γουίλ Γουίτον (πρόσφατα υπήρξε ο «εχθρός» του Σέλντον στο «The Big Bang Theory»).
(athinorama)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου