Η επόμενη μέρα...

ΠΑΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ... Ψηφίστηκε. Διαδηλώσεις, απεργίες, ξενύχτια στα παγκάκια της πλατείας, βία, ξύλο, πέτρες, αίμα και δακρυγόνα, επικοινωνιακός πόλεμος και όλα αυτά ώστε τελικά το Μεσοπρόθεσμο να γίνει νόμος του κράτους.....

Τα ξένα χρηματιστήρια ανέβηκαν, το θέμα έπαιξε πρώτο σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Σε εφημερίδες και τηλεοράσεις. Η Ελλάδα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Δεκάδες οι απεσταλμένοι να μεταδίδουν τα επεισόδια στους δρόμους γύρω από τη Βουλή και να ‘χουν το νου τους στην ψηφοφορία που διεξαγόταν εντός του Κοινοβουλίου.

 Οι «φίλοι» μας χαμογέλασαν, διότι το ελληνικό κράτος... στάθηκε στο ύψος του. Και από σήμερα που, πάντα θεωρητικά, ο αχός καταλαγιάζει και το θέμα διεθνώς θα περάσει σε δεύτερη μοίρα, ο κακομοίρης Ελληνας πολίτης, ο ίδιος που εκλήθη αρχικά από τον Φινλανδό Ολι Ρεν να κάνει κουράγιο, αυτός ο μισθοσυντήρητος που του τα έπαιρναν χρόνια τώρα με κάθε τρόπο, που του άρπαξαν πέρυσι ό,τι του είχε απομείνει με την υπόσχεση ότι αυτά θα είναι τα τελευταία, το ίδιο θύμα βρίσκεται αντιμέτωπο με τη νέα δραματική πραγματικότητα που δεν φανταζόταν ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του.

ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ με την προσωπική του άβυσσο. Διότι αντιλαμβάνεται για μία εισέτι φορά ότι πίσω από την πλάτη του παίζονται παιχνίδια με θύμα κάθε φορά τον ίδιο. Τώρα πλέον όλοι έχουν καταστεί άπιστοι Θωμάδες. Δεν πιστεύουν, θέλουν να δουν έργα τώρα, χθες. Θέλουν να βεβαιωθούν ότι κάποιοι από όλους αυτούς που χρόνια τώρα κλέβουν θα εξαναγκασθούν να πληρώσουν περισσότερα από αυτόν. Θέλει να δει κάποιο από τα λαμόγια που χρόνια τώρα έπαιρναν μίζες -όχι αυτά του ποδοσφαίρου που γαλουχήθηκαν κι ανδρώθηκαν σε μια κοινωνία που έδωσε αξία σε τέτοιου είδους σιχαμερά πρότυπα- να μπει φυλακή. Θέλει να διαπιστώσει ότι το άγχος, ο ιδρώτας που θα χύσει στο τρέξιμο να βρει τα χρήματα να πληρώσει την εφορία, το έκτακτο, τα τέλη, τα χρωστούμενα θα τον βγάλουν κάπου.

 ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ η ψήφος υπέρ του Μεσοπρόθεσμου ανήχθη σε πατριωτικό καθήκον. Η υπερψήφιση θα αποτρέψει τη χρεοκοπία, μας είπαν. Για μια ακόμη φορά όμως δεν διευκρινίστηκαν οι προοπτικές. Δεν μας είπαν πώς θα υπάρξει ανάπτυξη στον άμοιρο αυτό τόπο. Είπαν πολλά για το έρμο το Δημόσιο, τίποτα δεν έχει γίνει ως σήμερα. Είπαν για το ενιαίο μισθολόγιο, είπαν για τις ιδιωτικοποιήσεις, τίποτα. Χρησιμοποιούν και πάλι τη μελλοντολογία. Κανείς δεν μας δείχνει την προοπτική. Πολλά έπρεπε να γίνουν σε αυτό το κράτος, χθες.

ΣΤΟ ΜΟΝΟ ΟΜΩΣ ΜΕΤΡΟ που εμμένουν όλοι οι πολιτικοί της Μεταπολίτευσης είναι να ξεζουμίζουν μισθωτούς και συνταξιούχους οι οποίοι προ πολλού έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ

e-typos.com