Ποια χρεοκοπία;

ΤΟΥ Ι. Κ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ

Αν σήμερα καταψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, πολλοί υποστηρίζουν ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει.


Ο συλλογισμός τους είναι απλός: χωρίς το Μεσοπρόθεσμο, οι δανειστές δεν πρόκειται να εκταμιεύσουν την πέμπτη δόση του περυσινού δανείου και - ακόμη λιγότερο - να προχωρήσουν σε νέο δάνειο, το οποίο θα καλύπτει τις δανειακές ανάγκες της χώρας έως (και) το 2013.

Αρα, οδηγούμαστε σε στάση πληρωμών, εκτός και αν οι δανειστές επεξεργαστούν κάποιο εναλλακτικό σχέδιο - αλλά με ποιους όρους;

Αν σήμερα υπερψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, ελάχιστοι εξακολουθούν να νομίζουν ότι η χώρα θα έχει σωθεί.

Ο συλλογισμός των περισσοτέρων είναι εξίσου απλός: οι στόχοι του Μεσοπρόθεσμου κινούνται στα όρια του ανέφικτου, ενώ και αν υλοποιηθούν πολύ δύσκολα θα κατορθώσουν να αναστρέψουν την κατάσταση.

Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και ο νέος υπουργός Οικονομικών έδειξε στη Βουλή να μην έχει πεισθεί και πολύ από το πρόγραμμα που καλείται να εφαρμόσει.

Ενα παράδειγμα. Το Μεσοπρόθεσμο προβλέπει πρόσθετα μέτρα 6,5 δισ. ευρώ για το δεύτερο εξάμηνο του 2011.

Δεν ξέρω αν οι αναγνώστες συλλαμβάνουν ακριβώς το μέγεθος αυτής της πρόβλεψης. Μιλάμε για το 3% του ΑΕΠ! Μιλάμε για πρόσθετα μέτρα 1,1 δισ. ευρώ τον μήνα!

Ενας λογικός άνθρωπος θα χαρακτήριζε τον στόχο ανέφικτο. Και ταυτοχρόνως θα προσευχόταν να αποδειχθεί ανέφικτος.

Διότι αν καταφέρουν κάποιοι να υλοποιήσουν μέτρα της τάξεως του 3% του ΑΕΠ μέσα σε ένα εξάμηνο σε μια χώρα που ζει ήδη τον τρίτο συνεχόμενο χρόνο βαθιάς ύφεσης, τότε το μόνο βέβαιο είναι ότι η χώρα θα φτάσει πάλι στα όρια της χρεοκοπίας - αλλά για διαφορετικούς λόγους…

Ως εκ τούτου, η πραγματική ελπίδα μας είναι να αποδείξει η κυβερνητική μηχανή τη συνήθη αποτελεσματικότητά της και οι στόχοι του δευτέρου εξαμήνου να καταχωνιαστούν στο ντουλάπι της λησμονιάς μαζί με όλους τους προηγούμενους στόχους των τελευταίων είκοσι μηνών.

Και τότε τι θα γίνει, ίσως ρωτήσετε. Μα αυτό που θα έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή: να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε ένα πιο ρεαλιστικό Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής.

Ενα Πρόγραμμα το οποίο δεν θα ζητάει να πιάσουμε τα άπιαστα. Και το οποίο δεν θα θέτει μόνο αυθαίρετους στόχους, αλλά θα παρέχει και τον χρόνο που χρειάζεται για την υλοποίησή τους.

Διαφορετικά, η χώρα κινδυνεύει να μη χρεοκοπήσει τον Ιούλιο.

Αλλά να μπει από τον Σεπτέμβριο σε μια διαδικασία ακόμη βαθύτερης οικονομικής ύφεσης, όλο και πιο έντονης κοινωνικής αντίδρασης και αποσύνθεσης, η οποία θα την οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε μια άλλη κατάρρευση.

Και προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να επιλέξω χρεοκοπία.
tanea.gr