Ποια ταινία να δείτε σήμερα στην TV

RED

(Βαθμολογία Armageddon: 3/5 - Πρόταση Ημέρας)

STAR 22.00
Περιπέτεια, 2010 (Έγχρ.), 111'

Aμερικανική ταινία του Ρόμπερτ Σβέντκε, με τους Μπρους Γουίλις, Έλεν Μίρεν, Τζον Μάλκοβιτς.

Οι κόμικ ιστορίες δεν αφορούν μόνο υπερήρωες αλλά και κάθε λογής μεροκαματιάρηδες, όπως πράκτορες της CIA, ενώ μερικές φορές και κουρασμένους βετεράνους όπως ο Φρανκ Μόουζες. Πρωταγωνιστής του graphic novel των Ουόρεν Έλις και Κάλι Χάμνερ ο αποσυρθείς κατάσκοπος, αφού γλιτώνει από μια καλά οργανωμένη απόπειρα δολοφονίας, μαθαίνει πως μαζί με μερικούς παλιούς συναδέλφους έχουν γίνει στόχος των πρώην αφεντικών τους. Τους μαζεύει, λοιπόν, για να βρουν τον ιθύνοντα νου, για τον οποίο δεν πολυνοιάζεσαι ούτε ποιος είναι ούτε τι κίνητρα έχει – κάτι με τη Γουατεμάλα…


Σημασία έχει η ξεκαρδιστική διαδρομή (ελάχιστη σχέση με την αυστηρή βιαιότητα του κόμικς), η οποία διαθέτει στιλάτο χιούμορ, έξυπνη σάτιρα των κατασκοπικών περιπετειών κι ένα καστ χάρμα ιδέσθαι. Ο upbeat ρυθμός δεν διατηρείται, δυστυχώς, μέχρι το φτηνής έμπνευσης φινάλε, καθώς από ένα σημείο και μετά ο απολαυστικός ρόλος της Mαίρη Λουίζ Πάρκερ συρρικνώνεται, ο Μάλκοβιτς επαναλαμβάνει τον παρανοϊκό εαυτό του και η δράση ελαφρώς ξεκουρδίζεται. Γουίλις και Μίρεν, ωστόσο, μπορούν να διασώσουν τα pulp προσχήματα και με κλειστά μάτια.


LEONARD COHEN: I’M YOUR MAN

ΒΟΥΛΗ 23.40
Ντοκιμαντέρ, 2005 (Έγχρ.), 105'

Αμερικανική ταινία του Λίαν Λάνσον.

Τον Ιανουάριο του 2005 ο μουσικός παραγωγός Χαλ Γουίλνερ διοργάνωσε στο Σίντνεϊ μια τιμητική συναυλία για τον Κοέν, όπου τραγούδια του ερμήνευσαν μεταξύ άλλων ο Νικ Κέιβ (για τον οποίο το άλμπουμ «Songs of love and hate» ήταν μια αποκάλυψη καθοριστικής σημασίας για τη δική του μουσική καριέρα), ο Άντονι, η Μπεθ Όρτον, ο Ρούφους Γουέινραϊτ κ.ά.

Βέβαια τα τραγούδια του Κοέν ερμηνευμένα από άλλους δεν έχουν ενδεχομένως την ίδια δραματουργική βαρύτητα, στο τέλος πάντως ακούμε και τον ίδιο μαζί με τους U2 να τραγουδά το «Tower of song». Εκτός της συναυλίας, στην ταινία παρεμβάλλονται συνεντεύξεις του ίδιου του Κοέν που διαφωτίζουν τον ψυχισμό και τη φιλοσοφία του (ιδιαίτερα την κλίση του προς τη ζεν φιλοσοφία και το μοναχισμό), αλλά με επιδερμικό τρόπο.


BORDERTOWN

ΝΕΤ 01.00
Δραματική, 2006 (Έγχρ.), 113'

Αμερικανική ταινία του Γκρέγκορι Νάβα, με τους Τζένιφερ Λόπεζ, Αντόνιο Μπαντέρας, Μάρτιν Σιν.

Η Τζένιφερ Λόπεζ ως δυναμική δημοσιογράφος, η οποία ταξιδεύει έως το Μεξικό, αψηφά τις απειλές εναντίον της και τα βάζει με το κύκλωμα που έχει εξαφανίσει εκατοντάδες γυναίκες; Αυτό είναι μάλλον το μικρότερο πρόβλημα του περιπετειώδους δράματος του Γκρέγκορι Νάβα («El Norte», «Selena»), το οποίο ξεκινά σαν ρουτινιάρικη τηλεταινία και εξελίσσεται σαν κοινωνική καταγγελία του… Φωσκόλου. Γιατί, δυστυχώς, το όλο ενδιαφέρον του φιλμ αρχίζει και τελειώνει στα πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στη μεξικάνικη πόλη Χουαρέζ, όπου από το 1993 έχουν κακοποιηθεί και δολοφονηθεί περίπου 400 γυναίκες.

Η ιστορία τους, όμως, δραματοποιείται εδώ μ’ έναν τόσο σχηματικό τρόπο που θα φάνταζε απλοϊκός ακόμα και για ελληνικό σίριαλ. Οι διάλογοι είναι σχεδόν ξεκαρδιστικοί, όλα τα μελοδραματικά κλισέ μαζεμένα, οι ερμηνείες θαρρείς ότι αφορούν άλλη ταινία, κι όλα αυτά πλασαρισμένα με βαρύγδουπη πόζα, η οποία ισοπεδώνει και τις πιθανώς καλές προθέσεις.


ΞΕΦΡΕΝΕΣ ΝΥΧΤΕΣ

STAR 02.30
Δραματική, 1997 (Έγχρ.), 155'

BOOGIE NIGHTS. Αμερικανική ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον, με τους Μαρκ Γουόλμπεργκ, Τζούλιαν Μουρ, Μπαρτ Ρέινολντς.

Η κατά πολλούς καλύτερη ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον («The Master») περιγράφει την άνοδο και την πτώση ενός πορνοστάρ στην Αμερική των ’70s. Κάπου προς το τέλος εκείνης της δεκαετίας υπήρχε μια οικογένεια του σινεμά που, αν και στο περιθώριο του επίσημου κινηματογράφου, είχε τη δική της λάμψη, τους δικούς της αστέρες, τα δικά της δραματουργικά κριτήρια. Σ’ αυτή την οικογένεια όλοι ήταν καλοδεχούμενοι αρκεί να είχαν μεγάλο πέος ή στήθη και την ικανότητα να κάνουν σεξ πέντε με δέκα φορές την ημέρα. Φυσικά για να αντέξουν έπαιρναν τη δόση τους, αλλά τα ναρκωτικά ήταν κομμάτι της ντίσκο κουλτούρας. Αλίμονο πάντως στον προδότη: θα γνώριζε μόνο τον εξευτελισμό και την παρακμή και σαν τον άσωτο υιό θα ζητούσε κάποια στιγμή την επιστροφή στην αγία τσοντο-οικογένεια.

Η ματιά του Πολ Τόμας Άντερσον πάνω στον κόσμο της πορνογραφίας είναι εντυπωσιακή. Υπάρχει μια θαυμαστή ενορχήστρωση εικόνας και μουσικής, σεκάνς με ειρωνία και κριτική ματιά του κιτς των σέβεντις, εντυπωσιακές ερμηνείες, στιγμές αληθινού κρεσέντου. Η διαδρομή του Έντι Άνταμς/Ντερκ Ντίγκλερ, όχι με το σπαθί του, αλλά με το τεράστιο (προσθετικό) όργανό του, αποτελεί τόσο ένα σχόλιο για τη βιομηχανία του πορνό, όσο και για τη βιομηχανία του θεάματος εν γένει. Διαρκώς αντιμέτωπες και οι δύο με τις εξελίξεις (το πορνό περνάει από τις κινηματογραφικές αίθουσες στο βίντεο), αναγκάζονται να προσαρμοστούν συνθλίβοντας τα άλλοτε δοξασμένα μέλη τους. Το «Boogie Nights» είναι ένα πολύχρωμο παραμύθι, με κακό τέλος, αλλά έτοιμο να ξαναρχίσει.

(athinorama)