(Βαθμολογία Armageddon: 3/5)
STAR 22.00
Περιπέτεια, 2003 (Έγχρ.), 154'
THE LAST SAMURAI. Αμερικανική ταινία του Έντουαρντ Ζούικ, με τους Τομ Κρουζ, Κεν Γουατανάμπε, Τίμοθι Σπολ.
Αμερικανός στρατιωτικός που φτάνει στην Ιαπωνία του 1870 για να εκπαιδεύσει τον αυτοκρατορικό στρατό, συλλαμβάνεται από τον Κατσουμότο, τον τελευταίο υπερασπιστή της τιμής των σαμουράι, ο οποίος αντιτίθεται στον δυτικό εκσυγχρονισμό της χώρας, και τελικά μάχεται στο πλευρό του.
Επικό υπερθέαμα στη χρυσή χολιγουντιανή παράδοση, άψογα σκηνοθετημένο, με πιστευτούς χαρακτήρες και καταστάσεις, εμπνεόμενο ελεύθερα από ιστορικά γεγονότα (η κάστα των σαμουράι αντιτάχτηκε στον εκσυγχρονισμό της Ιαπωνίας και ενεπλάκη σε εμφύλιες διαμάχες και εξεγέρσεις). Η ταινία, αν και τιμά δεόντως τις αρχές των σαμουράι, αποφεύγει την εθνικιστική ρητορεία και πολεμοκαπηλεία, μ’ εξαίρεση τις αναγκαίες δραματουργικά σκηνές αυτοθυσίας, όπου οι τελευταίοι πεσόντες σαμουράι παρομοιάζονται με τους 300 του Λεωνίδα… Θετική εντύπωση κάνουν οι αντι-ιμπεριαλιστικές νύξεις (καταγγελία των εμπορικο-στρατιωτικών αμερικανικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην Άπω Ανατολή), αρνητική το υπερβολικά μελοδραματικό (και κλισέ) τελευταίο δεκάλεπτο.
ΣΤΕΝΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΤΡΙΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
MEGA 23.40
Επιστημονικής φαντασίας, 1977 (Έγχρ.), 132'
CLOSE ENCOUNTERS OF THE THIRD KIND. Αμερικανική ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ, με τους Ρίτσαρντ Ντρέιφους, Φρανσουά Τριφό, Μελίντα Ντίλον.
Οι εξωγήινοι προσπαθούν να έρθουν σε επαφή με τον πλανήτη μας και στο κάλεσμά τους απαντούν μερικοί κοινοί άνθρωποι, οι οποίοι νιώθουν μια περίεργη παρόρμηση που τους οδηγεί σε ένα συγκεκριμένο τόπο συνάντησης.
Ταινία-σταθμός για την επιστημονική φαντασία, οι «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» εγκαινίασαν μια αντιψυχροπολεμική μυθολογία στο πλαίσιο της οποίας οι εξωγήινοι είναι φιλικά όντα. Ο Σπίλμπεργκ δίνει μυθική διάσταση στη συνάντηση των ηρώων με τους εξωγήινους, η ταινία όμως έχει τέτοια χάρη, ανθρωπιά και σκηνοθετική μαεστρία, που δικαιολογημένα συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες όλων των εποχών. (Σύμφωνα με το κανάλι, προβάλλεται η Special Edition της ταινίας, η οποία είναι κατά τρία λεπτά μικρότερη από την εκδοχή των αιθουσών, περιέχει μία καινούργια σκηνή στην έρημο Γκόμπι και διαφορετικό, μεγαλύτερο σε διάρκεια φινάλε)
ΕΝ ΨΥΧΡΩ
NET 24.00
Πολεμική, 2007 (Έγχρ.), 90'
REDACTED. Αμερικανική ταινία του Μπράιαν ντε Πάλμα, με τους Πάτρικ Κάρολ, Ρομπ Ντιβάνεϊ, Ίζι Ντίαζ.
Αντίθετα με το Βιετνάμ, η Αμερική αναμετράται αυτήν τη φορά με τις ενοχές της όσο τα πολεμικά τραύματά της είναι ακόμα ανοιχτά, μοιάζει όμως να μην μπορεί, κινηματογραφικά τουλάχιστον, να ξεπεράσει τις πολιτικά αφελείς διαπιστώσεις και τις γενικόλογες ουμανιστικές καταγγελίες. Αφηγούμενο τα έργα και τις ημέρες μιας διμοιρίας Αμερικανών στο Ιράκ, η οποία εμπλέκεται στο φόνο μιας οικογένειας αμάχων, το φιλμ του Ντε Πάλμα προσθέτει στη γνωστή αντιπολεμική ρητορική την παράμετρο του θεάματος (μόνιμη θεματική του σκηνοθέτη) και του ρόλου των μέσων ενημέρωσης.
Όχι πολύ μακριά από τις δικές του «Απώλειες Πολέμου» αλλά και από τη μετωπική αμεσότητα του ρεπορτάζ, το «Εν Ψυχρώ» στήνει μερικές σαν-να-ήσουν-εκεί ντοκιμαντερίστικες σεκάνς που εντυπωσιάζουν, αλλά δεν μπορούν να κρύψουν την κραυγαλέα απλοϊκότητα, ακόμα και το μελοδραματισμό τους. Οι καλές προθέσεις περισσεύουν, όπως κι οι κοινοτοπίες, άλλωστε, οι οποίες δεν εμπόδισαν την ταινία να αποσπάσει το βραβείο σκηνοθεσίας στο τελευταίο Φεστιβάλ Βενετίας.
(Βαθμολογία Armageddon: 2.5/5)
STAR 03.15
Θρίλερ, 2007 (Έγχρ.), 100'
EASTERN PROMISES. Αγγλο-αμερικανική ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, με τους Βίγκο Μόρτενσεν, Ναόμι Γουότς, Βενσάν Κασέλ.
Σ’ ένα κουρείο, ένας άντρας δολοφονείται με ξυράφι και μια γυναίκα που αιμορραγεί ακατάσχετα μπαίνει σ’ ένα φαρμακείο ζητώντας βοήθεια. Είμαστε σε μια ταινία του Κρόνενμπεργκ, ο οποίος, μέσα από μερικά αιματοβαμμένα πλάνα, κάνει από την αρχή τις απαραίτητες συστάσεις – γιατί αυτό που ακολουθεί κρύβει πολλές περισσότερες εκπλήξεις από ένα συμβατικό αστυνομικό θρίλερ ή μια τυποποιημένη γκανγκστερική περιπέτεια. Ο Καναδός σκηνοθέτης, άλλωστε, είναι μετρ στο παιχνίδι του φαίνεσθαι και του είναι, είτε πρόκειται για κινηματογραφικούς χαρακτήρες είτε για κινηματογραφικά είδη. Έτσι, όταν βλέπεις την Άννα και τον Νικολάι, μια γεμάτη πείσμα γυναίκα της διπλανής πόρτας κι ένα σιωπηλό σοφέρ της ρώσικης μαφίας, υποψιάζεσαι ότι η ήρεμη επιφάνεια πάνω στην οποία σταματά το βλέμμα κρύβει ανομολόγητα μυστικά και πάθη.
Πίσω από την περιπετειώδη πλοκή της, λοιπόν, η αινιγματική αυτή ταινία δεν είναι παρά ένα ταξίδι κάτω από την «ανθρώπινη επιφάνεια»: σ’ αυτά που ο Νικολάι δεν αποκαλύπτει με τη γραμμένη πάνω στο σώμα του ιστορία, σ’ εκείνα που σπρώχνουν υποσυνείδητα την Άννα να συνεχίσει ν’ αναζητά το παρελθόν μιας νεαρής Ρωσίδας η οποία πέθανε κατά τη διάρκεια της γέννας. Εγκλωβίζοντας τους ήρωές του σ’ έναν κλοιό θανάτου και σ’ ένα νυχτερινό, κλειστοφοβικό Λονδίνο, ο Κρόνενμπεργκ υιοθετεί έναν ψυχρό σκηνοθετικό μινιμαλισμό κι αφήνει τα σώματα και τα βλέμματα ν’ ανοίξουν το δρόμο προς την κινηματογραφική αλήθεια. Αυτήν που μια βίαιη, σιωπηλή και γυμνή σκηνή –αυτήν του χαμάμ, σκηνή ανθολογίας, πραγματικά– κρατά σφιχτότερα από πολλές «αληθινές» ταινίες του μοντέρνου σινεμά.
(athinorama)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου