Η χρήση κωδικών είναι τόσο παλιά υπόθεση όσο και ο ανθρώπινος πολιτισμός. Πάντοτε υπήρχαν και πάντοτε τους «έσπαγαν»: από την εποχή του Δημοσθένη και του Πελοποννησιακού πολέμου μέχρι το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και την ανάδυση των τομέων της κρυπτογραφίας και της κρυπτανάλυσης...
Είναι ευρέως γνωστό ότι οι κωδικοί πρόσβασης που χρησιμοποιούμε για να μπορέσουμε να «υπάρξουμε» στο ψηφιακό σύμπαν δεν είναι παρά απλές ακολουθίες αλφαριθμητικών χαρακτήρων που πολύ εύκολα μπορούν να «περάσουν» σε ξένα χέρια και να αποκαλύψουν τα πάντα για σένα, τη ζωή σου, τις δραστηριότητες, ακόμη και τις καταθέσεις σου.
Όσο πολύπλοκοι ή μοναδικοί κι αν φαντάζουν στα μάτια σου, οι κωδικοί σου δεν μπορούν πλέον να σε προστατέψουν.
Το γεγονός ότι όλοι οι λογαριασμοί μας στο διαδίκτυο διασυνδέονται μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσής μας, η οποία επέχει θέση καθολικού ονόματος χρήστη, αποτελεί μία μαύρη τρύπα την οποία μπορεί να εκμεταλλευτεί κανείς με ολέθριες συνέπειες.
Το μόνο που έχει να κάνει κάποιος χάκερ είναι να χρησιμοποιήσει διαθέσιμες και εύκολα ανακτήσιμες προσωπικές πληροφορίες από μία υπηρεσία, με σκοπό να εξασφαλίσει πρόσβαση σε μία άλλη.
Λόγου χάρη: ας υποθέσουμε ότι έχετε λογαριασμό στην ΑΟL. Το μόνο που χρειάζεται κανείς για να μπει στο λογαριασμό σας είναι να ψάξει μερικά στοιχεία για το άτομό σας (ονοματεπώνυμο, πόλη) στο διαδίκτυο, τα οποία μπορεί κατόπιν να χρησιμοποιήσει για να πάρει νέο κωδικό πρόσβασης από τον πάροχό σας και να συνδεθεί στη θέση σας. Κατ' αυτό τον τρόπο, αποκτά τον έλεγχο του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σας και κατ' επέκταση όλων των περιεχομένων του.
Ο αδύναμος κρίκος δεν είναι άλλος από τον κωδικό πρόσβασης, η εποχή του οποίου έχει πλέον παρέλθει ανεπιστρεπτί.
(iefimerida)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου