RICKY. ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ
ΕΤ1 22.00
Σινεφίλ, 2009 (Έγχρ.), 90'
RICKY. Γαλλική ταινία του Φρανσουά Οζόν, με τους Αλεξανδρά Λαμί, Σερζί Λοπέζ, Αρτίρ Πεϊρέτ.
Σκηνοθετικός χαμαιλέοντας, ο Φρανσουά Οζόν γυρίζει, αλά Μάικλ Γουιντερμπότομ, μια ταινία διαφορετικού είδους και στιλ κάθε χρόνο. Έτσι, μετά το κοστουμέ «Angel» περνά σ’ ένα ιδιότροπο κοινωνικό δράμα, το οποίο αγγίζει τα όρια της σουρεαλιστικής αλληγορίας! Μέσα σ’ ένα απόλυτα πραγματικό, καθημερινό πλαίσιο, μια γυναίκα που προσπαθεί να φτιάξει τη σχέση της με τον άστατο άντρα της γεννά το δεύτερο παιδί της. Ο Ρίκι, όμως, δεν είναι ένα μωρό σαν όλα τ’ άλλα και οι «θαυμαστές» ικανότητές του οδηγούν βήμα βήμα την ταινία στα χωράφια του μαγικού ρεαλισμού.
Σκηνοθετικός χαμαιλέοντας, ο Φρανσουά Οζόν γυρίζει, αλά Μάικλ Γουιντερμπότομ, μια ταινία διαφορετικού είδους και στιλ κάθε χρόνο. Έτσι, μετά το κοστουμέ «Angel» περνά σ’ ένα ιδιότροπο κοινωνικό δράμα, το οποίο αγγίζει τα όρια της σουρεαλιστικής αλληγορίας! Μέσα σ’ ένα απόλυτα πραγματικό, καθημερινό πλαίσιο, μια γυναίκα που προσπαθεί να φτιάξει τη σχέση της με τον άστατο άντρα της γεννά το δεύτερο παιδί της. Ο Ρίκι, όμως, δεν είναι ένα μωρό σαν όλα τ’ άλλα και οι «θαυμαστές» ικανότητές του οδηγούν βήμα βήμα την ταινία στα χωράφια του μαγικού ρεαλισμού.
Αν και το αρχικό άγγιγμα του παραλόγου μοιάζει καλοδεχούμενο, ο Οζόν δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα παίζοντας σε κάθε πιθανό ταμπλό: της σάτιρας, του κοινωνικού σχολιασμού, των κινηματογραφικών αναφορών, της ψυχολογικής περιγραφής, της μεταφυσικής/θρησκευτικής παραβολής… Όλα μοιάζουν να παραπέμπουν κάπου αλλού και ο πυρήνας του δράματος αποκαλύπτεται εν τέλει μετέωρος και ισχνός.
(Βαθμολογία Armageddon: 4/5 - Πρόταση Ημέρας)
STAR 22.00
Δραματική, 2007 (Έγχρ.), 119'
Αμερικανική ταινία του Τόνι Γκιλρόι, με τους Τζορτζ Κλούνεϊ, Τίλντα Σουίντον, Τομ Γουίλκινσον.
Ο σεναριογράφος του αλληγορικού «Δικηγόρου του Διαβόλου», και υπεύθυνος για την κινηματογραφική διασκευή των περιπετειών του πράκτορα Τζέισον Μπορν, παίρνει το σκηνοθετικό βάπτισμα του πυρός μ’ ένα ψυχολογικό δράμα που φλερτάρει με την αλά Τζον Γκρίσαμ δικαστική περιπέτεια και το πολιτικό θρίλερ της δεκαετίας του ’70. Ο Μάικλ Κλέιτον είναι «διαμεσολαβητής» μιας μεγάλης νομικής φίρμας, αυτός δηλαδή που λύνει διακριτικά τις προβληματικές υποθέσεις. Πνιγμένος στα χρέη, θα μπλεχτεί ακόμα περισσότερο όταν αναλάβει την υπόθεση ενός συνεργάτη που έχει στραφεί ενάντια στα συμφέροντα της εταιρείας.
Ο Τζορτζ Κλούνεϊ, με ατσαλάκωτο στήσιμο και τσαλακωμένο βλέμμα, ερμηνεύει με όλη την παραίτηση του κόσμου ένα χαρακτήρα στα όρια της υπέρβασης. Δίπλα στην τεντωμένη σαν χορδή Τίλντα Σουίντον (που κέρδισε εκείνη το Όσκαρ από τις επτά συνολικά υποψηφιότητες) και τον σπαρακτικά απελπισμένο Τομ Γουίλκινσον, σηκώνει την ταινία στις πλάτες του, προσθέτοντας βάρος στα ηθικά διλήμματα του μετέωρου ήρωά του. Το ψυχολογικό του προφίλ έχει έτσι κι αλλιώς σκιαγραφηθεί αδρά από τον Γκιλρόι, ο οποίος φανερώνει ακόμα μια φορά τη δεξιοτεχνία του στην περιγραφή χαρακτήρων και την αδυναμία του, όπως και στο «Δικηγόρο του Διαβόλου», να στρέψει το βλέμμα σε όσα τους περιβάλλουν. Το πρόβλημα των πολυεθνικών είναι θεσμικό, οικονομικό και απόλυτα πολιτικό κι όχι φυσικά προσωπικό, ενός ή δυο διεφθαρμένων στελεχών δηλαδή, όπως καταδεικνύεται εδώ. Αυτή, άλλωστε, είναι και η κυρίαρχη αδυναμία του αφηγηματικά υποδειγματικού, αλλά παγιδευμένου στην ανάγκη του για θετικά μηνύματα φιλελεύθερου αμερικάνικου σινεμά.
Ο σεναριογράφος του αλληγορικού «Δικηγόρου του Διαβόλου», και υπεύθυνος για την κινηματογραφική διασκευή των περιπετειών του πράκτορα Τζέισον Μπορν, παίρνει το σκηνοθετικό βάπτισμα του πυρός μ’ ένα ψυχολογικό δράμα που φλερτάρει με την αλά Τζον Γκρίσαμ δικαστική περιπέτεια και το πολιτικό θρίλερ της δεκαετίας του ’70. Ο Μάικλ Κλέιτον είναι «διαμεσολαβητής» μιας μεγάλης νομικής φίρμας, αυτός δηλαδή που λύνει διακριτικά τις προβληματικές υποθέσεις. Πνιγμένος στα χρέη, θα μπλεχτεί ακόμα περισσότερο όταν αναλάβει την υπόθεση ενός συνεργάτη που έχει στραφεί ενάντια στα συμφέροντα της εταιρείας.
Ο Τζορτζ Κλούνεϊ, με ατσαλάκωτο στήσιμο και τσαλακωμένο βλέμμα, ερμηνεύει με όλη την παραίτηση του κόσμου ένα χαρακτήρα στα όρια της υπέρβασης. Δίπλα στην τεντωμένη σαν χορδή Τίλντα Σουίντον (που κέρδισε εκείνη το Όσκαρ από τις επτά συνολικά υποψηφιότητες) και τον σπαρακτικά απελπισμένο Τομ Γουίλκινσον, σηκώνει την ταινία στις πλάτες του, προσθέτοντας βάρος στα ηθικά διλήμματα του μετέωρου ήρωά του. Το ψυχολογικό του προφίλ έχει έτσι κι αλλιώς σκιαγραφηθεί αδρά από τον Γκιλρόι, ο οποίος φανερώνει ακόμα μια φορά τη δεξιοτεχνία του στην περιγραφή χαρακτήρων και την αδυναμία του, όπως και στο «Δικηγόρο του Διαβόλου», να στρέψει το βλέμμα σε όσα τους περιβάλλουν. Το πρόβλημα των πολυεθνικών είναι θεσμικό, οικονομικό και απόλυτα πολιτικό κι όχι φυσικά προσωπικό, ενός ή δυο διεφθαρμένων στελεχών δηλαδή, όπως καταδεικνύεται εδώ. Αυτή, άλλωστε, είναι και η κυρίαρχη αδυναμία του αφηγηματικά υποδειγματικού, αλλά παγιδευμένου στην ανάγκη του για θετικά μηνύματα φιλελεύθερου αμερικάνικου σινεμά.
2012: Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
ΝΕΤ 00.30
Επιστημονικής φαντασίας, 2011 (Έγχρ.), 91'
2012: ICE AGE. Αμερικανική τηλεταινία του Τράβις Φορτ, με τους Πάτρικ Λαμπιορτό, Τζούλι ΜακΚάλοχ, Κέιτι Γουίλσον.
Ένα τεράστιο κομμάτι πάγου αποκολλάται από την Ισλανδία εξαιτίας ηφαιστειακών εκρήξεων, βάζει σημάδι την Αμερική και διασχίζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα τον ωκεανό για να την ξεπαγιάσει. Εκεί τον υποδέχονται οι γνωστοί φιλότιμοι επιστήμονες και στρατιωτικοί, αλλά και μια οικογένεια που έχει χωριστεί και προσπαθεί να επανασυνδεθεί για να παγώσουν όλοι μαζί αγκαλιά.
Από το σενάριο ως την αφίσα, μια πιστή αντιγραφή του «Μετά την Επόμενη Μέρα» που βγάζει μάτι. Τα επιστημονικά παράλογα, οι ερμηνείες κι αυτό το παλικαρίσιο κλισέ του οικογενειάρχη-επιστήμονα που τρέχει να τα προλάβει όλα, δίνουν τη χαριστική βολή σε μια ταινία καταστροφής που ακούσια ή εκούσια καταντάει μια παρωδία του είδους.
Ένα τεράστιο κομμάτι πάγου αποκολλάται από την Ισλανδία εξαιτίας ηφαιστειακών εκρήξεων, βάζει σημάδι την Αμερική και διασχίζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα τον ωκεανό για να την ξεπαγιάσει. Εκεί τον υποδέχονται οι γνωστοί φιλότιμοι επιστήμονες και στρατιωτικοί, αλλά και μια οικογένεια που έχει χωριστεί και προσπαθεί να επανασυνδεθεί για να παγώσουν όλοι μαζί αγκαλιά.
Από το σενάριο ως την αφίσα, μια πιστή αντιγραφή του «Μετά την Επόμενη Μέρα» που βγάζει μάτι. Τα επιστημονικά παράλογα, οι ερμηνείες κι αυτό το παλικαρίσιο κλισέ του οικογενειάρχη-επιστήμονα που τρέχει να τα προλάβει όλα, δίνουν τη χαριστική βολή σε μια ταινία καταστροφής που ακούσια ή εκούσια καταντάει μια παρωδία του είδους.
ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ANDREW
STAR 02.30
Δραματική, 2000 (Έγχρ.), 88'
TAMING ANDREW. Αμερικανική τηλεταινία του Άρτι Μάντελμπεργκ, με τους Σεθ Άντκινς, Παρκ Όβερολ, Τζέισον Μπέγκε.
«Μετά από μια απαγωγή πέντε ετών, μια γυναίκα πρέπει να αγωνιστεί για την αγάπη του γιού της... πριν τον χάσει για πάντα»... Η μάνα με την αδιαπραγμάτευτη αγάπη της, το παιδί που απήχθη από τον βιολογικό του πατέρα, η σχέση τους που πρέπει να ξαναχτιστεί μετά από την επιστροφή του παιδιού.
Πώς μπορούν όλα αυτά να σε αφήσουν ασυγκίνητο; Πολύ εύκολο. Αν από το παραμικρό κοινωνικό μονόστηλο γυρίζεται εμπνέεται και μια τηλεταινία, τότε βαριέσαι αφόρητα. Μα, καλά, δεν έχουν Νικολούλη στην Αμερική;
«Μετά από μια απαγωγή πέντε ετών, μια γυναίκα πρέπει να αγωνιστεί για την αγάπη του γιού της... πριν τον χάσει για πάντα»... Η μάνα με την αδιαπραγμάτευτη αγάπη της, το παιδί που απήχθη από τον βιολογικό του πατέρα, η σχέση τους που πρέπει να ξαναχτιστεί μετά από την επιστροφή του παιδιού.
Πώς μπορούν όλα αυτά να σε αφήσουν ασυγκίνητο; Πολύ εύκολο. Αν από το παραμικρό κοινωνικό μονόστηλο γυρίζεται εμπνέεται και μια τηλεταινία, τότε βαριέσαι αφόρητα. Μα, καλά, δεν έχουν Νικολούλη στην Αμερική;
MEGA SNAKE
STAR 04.15
Τρόμου, 2007 (Έγχρ.), 90'
Αμερικανική τηλεταινία του Τίμπορ Τάκακς, με τους Μάικλ Σανκς, Μπεν Κάρντιναλ, Τζον Τ. Γουντς.
Ένας ανόητος νεαρός κλέβει ένα φίδι που χρειάζεται ειδική μεταχείριση για να μην κατασπαράξει όλο τον κόσμο.
«Είναι μεγάλο, είναι κακό και δαγκώνει!», λέει η αφίσα της ταινίας. Θα έπρεπε να προσθέσει και ότι «Θυμίζει τα “Γκρέμλινς”!». Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες στον κόσμο των b-movies του Sci-Fi Channel, όπου τα mega τέρατα δεν είναι και τόσο mega, και τρόμος σημαίνει μπόλικο γέλιο που προκαλούν τα ειδικά εφέ και οι κάκιστες ερμηνείες.
Ένας ανόητος νεαρός κλέβει ένα φίδι που χρειάζεται ειδική μεταχείριση για να μην κατασπαράξει όλο τον κόσμο.
«Είναι μεγάλο, είναι κακό και δαγκώνει!», λέει η αφίσα της ταινίας. Θα έπρεπε να προσθέσει και ότι «Θυμίζει τα “Γκρέμλινς”!». Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες στον κόσμο των b-movies του Sci-Fi Channel, όπου τα mega τέρατα δεν είναι και τόσο mega, και τρόμος σημαίνει μπόλικο γέλιο που προκαλούν τα ειδικά εφέ και οι κάκιστες ερμηνείες.
(athinorama)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου