Ο πιανίστας Ίαν Στιούαρτ, ο τυμπανιστής Τσάρλι Γουάτς και ο μπασίστας Μπιλ Ουάιμαν συμπλήρωσαν τα μεταγενέστερα μέλη του συγκροτήματος. Αν και ο Ίαν Στιούαρτ απομακρύνθηκε ως επίσημο μέλος του συγκροτήματος το 1963, εντούτοις, συνέχισε να συνεργάζεται με τη μπάντα ως οδικός διευθυντής και πιανίστας μέχρι το θάνατό του το 1985. Διαβάστε αναλυτικό αφιέρωμα στους θρυλικούς Rolling Stones στο τέλος του άρθρου.
12 Ιουλίου 1992
• Η βρετανική εφημερίδα Sunday Times δημοσιεύει αποσπάσματα από το ημερολόγιο του Γιόζεφ Γκέμπελς.
• Αρχίζει το πρώτο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ελπίδων Μπάσκετ στο ΣΕΦ. Πρωταθλήτρια θα ανακηρυχθεί στις 19 Ιουλίου η Ιταλία, νικώντας στον τελικό την Ελλάδα με 65-63.
12 Ιουλίου 1982
• Γεννήθηκε ο διεθνής Ιταλός ποδοσφαιριστής, Αντόνιο Κασάνο, γνωστός για τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του.
• Ο Βάτσλαβ Χάβελ εκφράζει την πρόθεσή του να δεχθεί το αξίωμα του Προέδρου της Τσεχίας, αν διαλυθεί η ομοσπονδία της Τσεχοσλοβακίας.
12 Ιουλίου 1962
1962: Ο Ρέι Τσαρλς ανεβαίνει στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με την μπαλάντα «I Can't Stop Loving You».
12 Ιουλίου 1952
• Ο ποδοσφαιριστής του Αστέρα Αθηνών, Λάκης Πετρόπουλος, υπογράφει στον Παναθηναϊκό. Θα κρατήσει τη θέση του κεντρικού και του ενδιάμεσου επιθετικού για 8 χρόνια (1952-1959), θα πάρει μέρος σε 58 αγώνες Πρωταθλήματος Αθηνών, σε 61 Πρωταθλήματος Ελλάδος, σε 18 Κυπέλλου και σε 4 της Εθνικής ομάδας.
• Γεννήθηκε ο Φίλιπ Κράμερ, αμερικανός μπασίστας των Iron Butterfly και επιχειρηματίας στον χώρο των πολυμέσων. (Θαν. 12/2/1995).
12 Ιουλίου 1942
Οι Ιάπωνες εισβάλουν στη Νέα Γουινέα.
12 Ιουλίου 1922
• Ελληνικό αεροπλάνο, με χειριστή τον Χριστόφορο Σταυρόπουλο, καταρρίπτει τουρκικό βορειοδυτικά του Αφιόν Καραχισάρ, κατά τη διάρκεια της μικρασιατικής εκστρατείας.
• Η σύνθεση του Πάουλ Χίντεμιτ «Kleine Kammermusik» κάνει πρεμιέρα στην Κολωνία.
1922: Γεννήθηκε ο Μάικλ Βέντρις, Άγγλος αρχιτέκτονας και κρυπτογράφος, ο οποίος το 1952 αποκωδικοποίησε της Γραμμική Γραφή Β' που χρησιμοποιούσαν οι Κρήτες της Μινωικής εποχής. (Θαν. 6/9/1956)
Rolling Stones 50 χρόνια πάθος!
Οι παππούδες της ροκ είναι καλύτεροι κι από 20άρηδες
Ακριβώς πενήντα χρόνια πριν, στις 12 Ιουλίου του 1962, οι Rolling Stones ανέβαιναν για πρώτη φορά πάνω στη σκηνή και γίνονταν το συγκρότημα που θα άλλαζε τον ρου της ιστορίας. Ήταν η πρώτη τους εμφάνιση ως the Rolling Stones στο κλαμπ Marquee του Λονδίνου. Το συγκρότημα αρχικά απαρτίζονταν από τους Keith Richards, Mick Jagger, Brian Jones , Dick Taylor, Ian Stewart και Tony Chapman. Λίγους μήνες αργότερα ο μπασίστας Bill Wyman και ο ντράμερ Charlie Watts μπήκαν στο συγκρότημα και καθιέρωσαν τον ήχο – υπογραφή των Stones.
Το όνομα τους; Σύμφωνα με τους ίδιους, βγήκε εκείνο το βράδυ λίγες ώρες πριν την εμφάνιση τους όταν ο ιδιοκτήτης του κλαμπ, τους πήρε τηλέφωνο ρωτώντας «Μα πως λέγεται η μπάντα σας;» Ο Brian Jones που σήκωσε ένα album του blues τραγουδιστή Muddy Waters από το πάτωμα, είπε βαριεστημένα διαβάζοντας τον τίτλο ενός κομματιού που λεγόταν Rollin’ Stone «Μα είμαστε οι Rolling Stones».
Τα υπόλοιπα τα κατέγραψε η ιστορία…για τα επόμενα πενήντα χρόνια που ακολούθησαν. Φαντάζομαι ότι υπάρχουν πολύ λίγα μέρη στον πλανήτη όπου θα πεις τις λέξεις “rolling stones” και θα σε κοιτούν σαν εξωγήινο χωρίς να καταλάβουν ότι αναφέρεσαι ίσως στο μεγαλύτερο συγκρότημα των τελευταίων 50 χρόνων (μαζί με τους Beatles θα πουν οι περισσότεροι- εγώ πάλι θα διαφωνήσω).
Έχουν γραφτεί μάλλον χιλιάδες σελίδες για τους Stones, έχουν απασχολήσει εκατοντάδες φορές τα ΜΜΕ, όχι μόνο με την μουσική τους, αλλά με τις πάρα πολλές «ατασθαλίες» τους και εσχάτως με τους καυγάδες τους.
Οι Rolling Stones βέβαια δεν είναι απλά μια μουσική μπάντα. Καθόρισαν την πολιτική στάση μιας γενιάς, ή αν θέλετε την ενέπνευσαν και την παρότρυναν. Ειδικά την πρώτη δεκαετία της διαδρομής τους με albums όπως τα “Beggars Banquet” και “Let it Bleed”, ξεσήκωναν τους νέους με τρόπους που λίγοι μουσικοί κατάφερναν. Στην ουσία μελοποιούσαν τις σκέψεις μιας γενιάς.
Οι συναυλίες τους, ειδικά στις αρχές, ήταν ακραίες και τους έφεραν ακόμα περισσότερα προβλήματα και φυσικά…φήμη. Η δολοφονία που συνέβη στην δωρεάν συναυλία που είχαν δώσει στο Altamont, οι ατελείωτες συλλήψεις τους για ναρκωτικές ουσίες. Ότι και να έκαναν οι Rolling Stones είχε σημασία: ακόμα και μια βόλτα στο πάρκο.
Και τα κλισέ για την κατάληξη τους από τους «προφήτες» της εποχής ήταν ότι με το lifestyle που είχαν δεν θα άντεχαν πάνω από 10 χρόνια. Τα στοιχήματα που έπεφταν εδώ και δεκαετίες για το ποιος θα είναι ο επόμενος ροκ σταρ που θα πεθάνει, είχαν πάντα σαν την πιο ασφαλή επιλογή τον Keith Richards. Και όμως, ο Richards τους διέψευσε όλους παρά τις απίστευτες περιπέτειες υγείας που είχε – και τις οποίες επιτέλους τις διηγήθηκε ο ίδιος στην πρόσφατη απολαυστική βιογραφία του Life. Ο Mick Jagger εξακολουθεί να σαγηνεύει τις γυναίκες και να χοροπηδάει σαν έφηβος επάνω στην σκηνή. Και ο Charlie Watts παρά τον καρκίνο που πέρασε πριν λίγα χρόνια, δήλωσε μόλις χθες σε βρετανική εφημερίδα ότι «εμείς είμαστε εδώ, βρεθήκαμε πρόσφατα για μια εβδομάδα να ηχογραφήσουμε με τον Mick και τον Keith και πρέπει να πω ότι όλα είναι ίδια, εγώ τους αγαπώ ακριβώς όπως τότε».
Ναι οι Rolling Stones άντεξαν στον χρόνο και τους διέψευσαν όλους. Κατά την βίβλο της μουσικής, του περιοδικού rolling stone -που εμπνεύστηκε το όνομα του από το ίδιο τραγούδι με τους Stones- τους κατατάσσει στην 4η θέση των πιο σημαντικών καλλιτεχνών όλων των εποχών (με τους Beatles στην 1η,τον Bob Dylan στην 2η και τον Elvis στην 3η). Προσθέστε πως όλα αυτά τα χρόνια έχουν πουλήσει 200 εκατομμύρια άλμπουμ …
Είναι κατά γενική ομολογία το καλύτερο rock and roll band της μουσικής ιστορίας. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Η μουσική τους είναι ιδιοφυής, αξεπέραστη, πρωτότυπη και αυθεντική. Δεν υπάρχει κιθαρίστας που μπορεί να εκτελέσει ή να εμπνευστεί τα riffs του Keith Richards.
Το 2005 έβγαλαν το τελευταίο τους άλμπουμ με τίτλο A bigger Bang, αλλά πόσο μεγαλύτερο μπαμ μπορεί να κάνει ένα ροκ συγκρότημα από αυτό που έχουν κάνει συνεχόμενα αυτοί για μισό αιώνα ακριβώς;
Μάλλον κι άλλα. Συνεχίζουν…ψίθυροι ακούγονται για νέα τουρνέ το 2013, σε λίγες εβδομάδες θα βγει το νέο τους documentary, και την ημέρα της επετείου τους το επετειακό βιβλίο-τόμος των 50 χρόνων της μουσικής τους ιστορίας. Αυτές οι «πέτρες» ακόμα ρολάρουν.
(protothema)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου