Το δάσος των αυτοκτονιών

Το δάσος Aokigahara στο βουνό Φούτζι της Ιαπωνίας είναι ένα μοναχικό μέρος για να ζήσει κανείς τις τελευταίους τους στιγμές. Η βλάστηση είναι τόσο πυκνή στους πρόποδες του βουνού που είναι πολύ εύκολο κάποιος να εξαφανιστεί και να μην τον ξαναδεί κανείς ποτέ.

Κάθε χρόνο οι αρχές απομακρύνουν έως και εκατό πτώματα που εντοπίζονται να κρέμονται από το σημείο αυτό ενώ άλλοι μένουν χαμένοι για χρόνια πριν εντοπιστούν.

Για ποιο λόγο τόσος κόσμος επιλέγει να τερματίσει τη ζωή του στο δάσος αυτό παραμένει μυστήριο, παρότι έχουν διατυπωθεί εκτιμήσεις πως ο πρώτος κατευθύνθηκε εκεί εμπνευσμένος από ένα μυθιστόρημα που λάμβανε χώρα εκεί.

Ο Azusa Hayano μελέτησε το δάσος και το επισκέπτεται εδώ και τριάντα χρόνια. Ούτε ο ίδιος όμως μπορεί να πει για ποιο λόγο υπάρχει η τάση αυτή.

Η φύση της δουλειάς του είναι τέτοια που καλείται συχνά να αποκαλύψει αυτόχειρες. Μόνο ο ίδιος έχει εντοπίσει πάνω από εκατό πτώματα την τελευταία 20ετία.

Ο γεωλόγος πήρε ένα συνεργείο και πήγαν βαθιά μέσα στο «Jukai»- τη θάλασσα από δέντρα… the sea of trees – για να μοιραστεί όλα όσα είχε μάθει.

Το ντοκιμαντέρ αρχίζει με ένα αυτοκίνητο που παραμένει ακινητοποιημένο για καιρό σε δρόμο στην άκρη του δάσους. «Συμπεραίνω πως ο ιδιοκτήτης μπήκε στο δάσος και δεν βγήκε ποτέ», λέει ο Hayano.

Στην είσοδο του δάσους υπάρχει πινακίδα που καλεί τους μέλλοντες αυτόχειρες να το ξανασκεφτούν!

(newsbeast)