Θρύλος νο1: Γκοτζίλα(κρέας)
Το κρέας τύπου γκοτζίλα είναι ένας αστικός μύθος για τα κρέατα που σερβίρει ο Ελληνικός Στρατός στο συσσίτιό του. Πολύ συχνά οι στρατευμένοι αναφέρονται σ΄ αυτό και ως «γκοτζιλάκι» για το συσκευασμένο ζαμπονάκι χαμηλής θρεπτικής αξίας -αλλά υψηλό σε λιπαρά- που σερβίρεται συνήθως στο βραδινό, με αυγά ή πατάτες. Ο όρος γκοτζίλα αναφέρεται στο ομώνυμο τέρας της Ιαπωνικής λαϊκής κουλτούρας, το οποίο μοιάζει με δεινόσαυρο, παρομοιάζοντας έτσι είτε το μέγεθος είτε την παλαιότητα του κρέατος με αυτή των δεινοσαύρων.
Τα κατεψυγμένα σε βαθιά κατάψυξη κρέατα που διατηρεί ο Ε.Σ. σαν απόθεμα για καιρό πολέμου, σταδιακά δίνονται στις μονάδες και αναπληρώνονται με νέες παραλαβές. Η ψύξη των κρεάτων είναι πολλές φορές μακροχρόνια και έτσι δημιουργούνται μύθοι για την παλαιότητα τους. Πολλές φορές οι στρατευμένοι αναφέρονται σε «σφραγίδες Αργεντινής» που είδαν πάνω στα κρέατα με ημερομηνίες προ του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Επίσης πολλά σχόλια είχε προκαλέσει και το μέγεθος των τεμαχίων των κρεάτων αυτών.
Θρύλος νο2:Ομάδα Έψιλον
Η Ομάδα Έψιλον είναι μια φανταστική μυστική οργάνωση που σύμφωνα με τους υποστηρικτές της ύπαρξής της αποτελείται από Έλληνες και ξένους φιλέλληνες επιστήμονες, ερευνητές, καθηγητές, επιχειρηματίες και πολιτικούς. Εντάσσεται στις θεωρίες συνωμοσίας και κυκλοφορεί στην Ελλάδα περίπου από τα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Καθότι δεν υπάρχει επίσημη παρουσία της ομάδας, η ύπαρξη της συνήθως αμφισβητείται. Ενίοτε η φιλολογία της Ομάδας Ε τοποθετείται στα πλαίσια ενός αστικού μύθου χωρίς κάποια βάση.
Υποστηρίζεται ότι η ομάδα χρησιμοποιεί μυστική και ανώτερη, τεχνολογία (αντιβαρύτητα, τηλεμεταφορά κλπ.) για την άμυνα της Ελλάδας και την κυριαρχία του Ελληνικού πολιτισμού/διαφώτισης στον κόσμο. Οι υποστηρικτές της διατείνονται ότι υπάρχει από την αρχαιότητα και ότι οι δημιουργοί της, οι σημερινοί αρχηγοί και όλοι οι Έλληνες και άλλες φυλές προέρχονται από τον Σείριο ή τον Γαλαξία της Ανδρομέδας ή άλλα άστρα ή γαλαξίες που ήρθαν στα αρχαία χρόνια και εξαπλώθηκαν σε όλη την γη διαδίδωντας την γνώση τους στους λαούς του κόσμου. Σύμφωνα με ορισμένους η Έψιλον διαθέτει μυστικές βάσεις στην Σελήνη, στην Ανταρκτική και αλλού και ότι πήρε ενεργό μέρος στην προστασία της Κύπρου από την Τουρκική εισβολή το 1974. Εκτός από την προστασία της Ελλάδας, η ομάδα Έψιλον λέγεται πως έχει διαμάχη με τους Εβραίους, οι οποίοι λένε πως υποκινούν τις μεγάλες δυνάμεις και ελέγχουν τις τράπεζες.
Θρύλος νο3:Προγκεστερέξ(χάπι του βιασμού)
Το Προγκεστερέξ (Progesterex) είναι ένα φανταστικό φάρμακο που φημολογείται ότι χρησιμοποιείται στους βιασμούς γυναικών. Είναι μέρος μιας φάρσας, η οποία άρχισε να κυκλοφορεί το 1999 μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (e-mail) στο Διαδίκτυο (Internet). Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει φάρμακο με τις συγκεκριμένες ιδιότητες και ποτέ δεν αναφέρθηκε ή επιβεβαιώθηκε τέτοιο περιστατικό.
Θρύλος νο4:Μύθος του διανοητικού 10%
Ο μύθος του διανοητικού 10% είναι ένας ευρέως διαδεδομένος κοινωνικός μύθος, σύμφωνα με τον οποίο, οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν μόνο το 10 τοις εκατό (ή άλλο παρόμοιο μικρό ποσοστό) του ανθρώπινου εγκεφάλου. Έχει λανθασμένα αποδοθεί σε ανθρώπους όπως ο Άλμπερτ Άινσταϊν. Επίσης, ο μύθος συνοδεύεται και από την εικασία πως ένα πρόσωπο μπορεί να καλλιεργήσει το αχρησιμοποίητο μέρος του εγκεφάλου και να αυξήσει την ευφυία του/της.
Παρόλο που ορισμένοι συντελεστές ευφυίας μπορούν να αυξηθούν μέσω εξάσκησης, η ιδέα του ότι μεγάλα μέρη του εγκεφάλου παραμένουν αχρησιμοποίητα και πως θα μπορούσαν να 'ενεργοποιηθούν' για συνειδητή χρήση, είναι αβάσιμη. Ενώ υπάρχουν ακόμη αρκετά μυστήρια σε σχέση με την λειτουργία του εγκεφάλου, κάθε μέρος του εγκεφάλου έχει μια γνωστή λειτουργία.
Θρύλος νο5:Πως η ελληνική γλώσσα δεν έγινε επίσημη γλώσσα των Η.Π.Α
Το ότι η ελληνική δεν έγινε επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ για μία ψήφο ή οτι δεν έγινε παγκόσμια επίσημη γλώσσα για τον ίδιο λόγο είναι ένας αστικός μύθος. Στην επικρατέστερη εκδοχή του ο μύθος αναφέρει ότι τα ελληνικά παραλίγο να γίνουν η επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ και πως έχασαν σε σχετική ψηφοφορία για μία ψήφο. Η ψηφοφορία αυτή (σύμφωνα πάντα με τον μύθο) έλαβε χώρα μετά την απελευθέρωση της Αμερικής από τους Άγγλους.
Ο ίδιος μύθος κυκλοφορεί και για άλλες γλώσσες εκτός της ελληνικής, όπως για την γερμανική, την ισπανική, την γαλλική και την εβραϊκή. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν έγινε τέτοια ψηφοφορία στις ΗΠΑ και οι Ηνωμένες Πολιτείες σε ομοσπονδιακό επίπεδο δεν έχουν επίσημη γλώσσα αλλά η αγγλική χρησιμοποιείται de facto, δηλαδή συμβατικά και εκ των πραγμάτων χωρίς καμία συγκεκριμένη απόφαση. Μόνο ορισμένες πολιτείες έχουν θεσπίσει επίσημη γλώσσα. Άλλωστε είναι απλά αδύνατο οι πρώτοι Αμερικανοί που μιλούσαν στην πλειοψηφία τους αγγλικά και ήταν αρκετά πιστοί στον αγγλοσαξονικό πολιτισμό (φιλοσοφία, αρχιτεκτονική, νομοθεσία) να διάλεγαν άλλη γλώσσα για το κράτος τους. Ακόμα και αν το έκαναν, οι πολίτες των ΗΠΑ θα το ακύρωναν πολύ γρήγορα στην πράξη.
Το πιο πιθανό είναι ο μύθος να προήλθε από ένα περιστατικό το οποίο περιγράφεται στην Γλωσσική Εγκυκλοπαίδεια του Κέμπριτζ (Cambridge Encyclopedia of Language) του Ντέιβιντ Κρίσταλ: Μια ομάδα Γερμανών από τη Βιρτζίνια είχαν ζητήσει να υπάρχουν κάποιοι νόμοι γραμμένοι όχι μόνο στα αγγλικά αλλά και στα γερμανικά, κάτι το οποίο δεν έγινε δεκτό σε μια ψηφοφορία που σημαδεύτηκε από την αρνητική ψήφο του γερμανόφωνου λουθηρανού ιερέα Φρέντερικ Μούλενμπεργκ (Frederick Muhlenberg).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου