Το είδα να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μου και ενώ είχα σχεδόν πεισθεί ότι η διαφορές ανάμεσα στους δύο μεγάλους μπορεί και να παραμερισθούν μπροστά στον υπέρτατο κίνδυνο της καταστροφής.
Είχε μόλις κατέβει από το βήμα της Βουλής ο Αντώνης Σαμαράς και τον διαδεχόταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος. Είθισται...
να μιλά ο πρώτος τη τάξει πριν τον πρωθυπουργό σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο αντιπρόεδρος ήξερε, όμως, πως αν και στον κατάλογο είναι πρώτος, ουσιαστικά είχε περάσει στη δεύτερη θέση. Η μετατόπιση της εξουσίας από το Γιώργο Παπανδρέου έγινε δημόσια και ο εκλεκτός του είναι ο έτερος αντιπρόεδρος Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ο Θόδωρος Πάγκαλος ανέβηκε στο βήμα για να θυμίσει ότι το 1981 ήταν ΠΑΣΟΚ και ήταν στη Βουλή, όχι σαν κάποιους άλλους -ονόματα δε λέμε! Ανέβηκε στο βήμα για να φρεσκάρει το τότε σύνθημα «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά». Ανέβηκε στο βήμα για να πει, τελικά, ότι η βελτίωση της εικόνας του ΠΑΣΟΚ -που αποδίδουν οι δημοσκοπήσεις στο Βενιζέλο – και το προβάδισμα της ΝΔ, είναι και τα δύο μέρος ενός σχεδίου φοβερού και τρομερού του κατεστημένου, που υπονομεύει την κυβέρνηση «της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας» -για να μην ξεχνάμε και τους όρους του ’81.
Με όλα αυτά κατάφερε να τινάξει στον αέρα το κλίμα συνεννόησης που φάνηκε να διαμορφώνεται, έστω και μετά τα όσα είχαν συμβεί την προηγούμενη εβδομάδα μεταξύ του Γιώργου Παπανδρέου και το Αντώνη Σαμαρά.
Στο ρεπορτάζ ακούω πολλά. Ότι ο Πάγκαλος είναι «κινούμενη βόμβα», αλλά στην κυβέρνηση λένε «καλύτερα μέσα παρά έξω και ανεξέλεγκτος», ότι με δυσκολία ανταλλάσει «καλημέρα» με το Βενιζέλο και ότι οι συγχωνεύσεις των οργανισμών που ανέλαβε μέχρι τώρα έμειναν, κυρίως, στα χαρτιά.
Το βέβαιο είναι ότι ο Πάγκαλος έχει στόφα πρωταγωνιστή. Με σημαντική -όσο και αμφιλεγόμενη- διαδρομή, στα στερνά της πολιτικής του δραστηριότητας δείχνει να ανάγει το ρόλο του σε υπέρτατο σκοπό. Ξεχνά την κατάσταση στη χώρα και προτιμά να συνεχίσει να δίνει παράσταση που, ομολογουμένως, κόβει εισιτήρια.
Ο πολιτικός που είπε στους πολίτες «μαζί τα φάγαμε» για να αποσείσει την ευθύνη από τους ώμους του πολιτικού συστήματος και να τη μοιρασθεί με τον απελπισμένο άνεργο που ζητούσε δουλειά, δεν μπορεί πάντως να καθορίζει την ατζέντα της Ελλάδος στην εποχή της κρίσης. Κυρίως, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως άλλοθι από κανένα ούτε από την κυβέρνηση , ούτε από την αξιωματική αντιπολίτευση που αποχώρησε ατάκτως από τα κοινοβουλευτικά έδρανα τροφοδοτώντας το θέαμα με επιπλέον δράση. Ο Θόδωρος Πάγκαλος τέλειωσε μαζί με την εποχή του. Ας το καταλάβει και ο πρωθυπουργός που επιμένει να υποστηρίζει πως ακούει τη βοή της πλατείας…
ΥΓ: Φεύγοντας από τη Βουλή τα ξημερώματα δεν συνάντησα ούτε ένα διερχόμενο πολίτη. Η αστυνομία είχε κλείσει όλους τους δρόμους μέχρι τον κόμβο του Χίλτον. Ήταν ένα καλοκαιρινό βράδυ, αλλά η ψύχρα από τις ασπίδες που ήταν παρατεταγμένες στους δρόμους τρυπούσε τα κόκαλα… Στην εποχή του Πάγκαλου τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι αλλιώς.
aixmi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου