του Γιώργου Ζαχαριάδη
Αν τυχόν υποστηρίξουμε ότι: «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ... ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ», γνωρίζουμε πολύ καλά τι θα συμβεί: θα πλακώσουν οι Ολυμπιακοί, θα μας κατηγορήσουν ότι είμαστε γραφικοί και θα μας βρίζουν με τον αέρα του νικητή - πρωταθλητή και θα διατηρούν στα χείλη τους το χαμόγελο της επιτυχίας που η ομάδα τους επανέρχεται στους τίτλους.
Και ξέρετε κάτι, το αξίζουν αυτό το χαμόγελο της ικανοποίησης. Πρωταθλητής είναι ο Ολυμπιακός και είναι εδώ και καιρό. Μόνο που με τον αγώνα κόνβτρα στον ΠΑΟ, ο Ολυμπιακός έκανε το λάθος να θέσει εν αμφιβόλω τον τίτλο που κατέκτησε.
Δεν του ζήτησε κανείς να δώσει εξετάσεις. Φταίνει οι δημοσιογράφοι και τα πρωτοσέλιδα που απαίτησαν επιτακτικά τη νίκη του Ολυμπιακού και ίσως ο Μαρινάκης.
Ο Ολυμπιακός έπεσε σε μια παγίδα.
Διαχειρίστηκε ένα παιχνίδι στο οποίο, ενώ θα μπορούσε να το υποβαθμίσει εξαρχής και να το τοποθετήσει στην ίδια βάση με όλα τα προηγούμενα, φρόντισε να του δώσει διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες από αυτές που πραγματικά του αξίζουν.
Να πάρω τα πράγματα από την αρχή, όπως θα έπρεπε να κάνω, βλέποντας τον αγώνα του Καραϊσκάκη. Και να ξεκινήσω με το σκεπτικό του περήφανου οπαδού του Ολυμπιακού, που νοιώθει ανώτερος των υπολοίπων, πρώτα από όλα λόγω της διαφοράς του από τον δεύτερο:
Δεν θέλεις να υπάρχει ούτε καν υπόνοια ότι ο ΠΑΟ θα μπορούσε να φτάσει στη νίκη. Δεν θέλεις να σε αμφισβητήσει κανείς, σε κανένα σημείο του αγώνα.
Θέλεις επίσης να είσαι πολύ καλύτερος σε όλη τη διάρκεια και να αποδείξεις ότι αυτό το πρωτάθλημα, κακώς το απομονώσαμε σε μια αναμέτρηση, σαν αυτή του Καραϊσκάκη.
Όμως, κακώς υπολογίζουμε ότι ακόμη κι αν χάσει ο Ολυμπιακός, δεν θα φτάσει στο πρωτάθλημα και... δήθεν θα υπάρχει νέα τροπή στην κούρσα του τίτλου.
Κουραφέξαλα.
Θέλεις πολύ να είσαι ο πρωταθλητής που θα σαρώσεις τους πάντες, συνεχώς και αδιαλήπτως. Και εκείνοι οι... κομπλεξικοί (σαν και εμένα) δεν θα ανοίξουν το στόμα τους για να μιλήσουν για διαιτησία, για «επόπτες», για μαριονέτες και το συρφετό της κερκίδας που θα μας αναγκάσει να ζητούμε επιτακτικά (μείς οι κομπλεξικοί) την τιμωρία της έδρας.
Αγωνιστικά:
Δεν υπάρχει ΠΑΟ στο ξεκίνημα. Μέχρι το πρώτο ημίωρο.
Στη συνέχεια, υπάρχει Λέτο, Γκοβού, Σίλβα, Νίνης. Και δεν είχε τέτοιους ο Ολυμπιακός. Αντίθετα είχε μερικούς τσαμπουκάδες και ένα Ζαϊρί να μπαίνει στο τέλςο για να σώσει τα προσχήματα. Αυτός ο πρωταθλητής δεν έπεισε. Αντίθετα, προβλημάτισε ακόμη και τους οπαδούς του Ολυμπιακού.
Επαναλαμβάνω, γιατί θα πρέπει σώνει και καλά να δίνει εξετάσεις σε ένα 90λεπτο, λες και ήταν ο τελικός του πρωταθλήματος;. Πριν την σέντρα ο Ολυμπιακός είχε επτά βαθμούς διαφορά από τον ΠΑΟ και τεράστια διαφορά από τους υπόλοιπους που ίσα ίσα συμπληρώνουν την κατάταξη.
Αν τυχόν το παιχνίδι τέλειωνε με νίκη του ΠΑΟ και βέβαια δεν θα γνωρίζαμε τι ακριβώς θα μπορούσε να συμβεί μέχρι το τέλος. Μόνο που με δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός έδειξε ότι έχει δυνάμεις για να το... τελειώσει αυτό το πρωτάθλημα, επιτρέψτε μου να μην αμφιβάλλω για την οριστική του επιτυχία με την κατάκτηση του τίτλου.
Εφόσον ο Ολυμπιακός, νίκησε με τον τρόπο που γνωρίζει πολύ κασλά να κερδίζει ορισμένα παιχνίδια και ιδιαιτερα αυτά τα παιχνίδια που γίνονται στην έδρα του, έχουμε μεν το δικαίωμα να το συζητούμε, αλλά, δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το τελικό αποτέλεσμα.
Συμπερασματικά, δεν θα ξεχάσω ότι:
-Ο Ολυμπιακός δεν ήταν η καλύτερη ομάδα της κρίσιμης αναμέτρησης με τον ΠΑΟ.
-Ο ΠΑΟ έδειξε ότι δεν υποχωρεί, ότι έχει το σθένος να κοιτάξει τον Ολυμπιακό που, έφτασε στο +7, αλλά, δεν το επιβεβαίωσε με όσα έδειξε στο γήπεδο.
-Δεν θα πάψουν να υπάρχουν οι έντεκα ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού που βρίσκονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο και όσοι διευθύνουν το παιχνίδι που να εργάζονται για κάτι διαφορετικό από την επιτυχία του γηπεδούχου.
-Να συζητήσουμε για το χέρι του Τοροσίδη; Τι να πεις για το κανονικό γκολ του Κατσουράνη;
-Δεν μου αρέσει το γκολ του Τζεμπούρ. Ίσως να είναι οφ-σάιντ γιατί ο Πάντελιτς επηρεάζει τη φάση.
-Ο Καλόπουλος ήταν ανεχτικός, αλλά, έχασε τον έλεγχο και τον άφησε στον γηπεδούχο. Πως να μην φωνάζει ο ΠΑΟ;
-Η ατμόσφαιρα στο Καραϊσκάκη δεν είναι ατμόσφαιρα πρωταθλητή. Είναι ατμόσφαιρα πολιορκίας από Τσετσένους αυτονονμιστές.
Δεν είναι αυτό το πρωτάθλημα που θέλουμε, όταν την περικλείουμε στην εικόνα ενός τόσο σημαντικού αγώνα, ανάμεσα στις καλύτερες ομάδες.
-Δεν είναι ποδόσφαιρο οι... τσαμπουκάδες. Δεν είναι ποδόσφαιρο σε όσα πρωταγωνιστεί ο Τοροσίδης ή ο Λέτο. Δεν μου αρέσουν πλέον αυτοί οι ποδοσφαιριστές. Κι αν τυχόν ο πρώτος επιδίωξε τους τσαμπουκάδες με τον Λέτο για να τον βγάλει εκτός ρυθμού, αηδιάζω με τη σκέψη ότι υπάρχει τέτοιο ποδόσφαιρο. Αν υπάρχει, περαστικά μας. Μην πάτε στο γήπεδο. Μην βλέπετε τηλεόραση.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο βλάπτει σοβαρά την υγεία. Προκαλεί σοβαρές γαστρεντερικές επιπλοκές.
Και να φανταστείτε ότι δεν τα έχουμε δει ακόμη όλα...
http://www.sport-fm.gr/article/459828
Αν τυχόν υποστηρίξουμε ότι: «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ... ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ», γνωρίζουμε πολύ καλά τι θα συμβεί: θα πλακώσουν οι Ολυμπιακοί, θα μας κατηγορήσουν ότι είμαστε γραφικοί και θα μας βρίζουν με τον αέρα του νικητή - πρωταθλητή και θα διατηρούν στα χείλη τους το χαμόγελο της επιτυχίας που η ομάδα τους επανέρχεται στους τίτλους.
Και ξέρετε κάτι, το αξίζουν αυτό το χαμόγελο της ικανοποίησης. Πρωταθλητής είναι ο Ολυμπιακός και είναι εδώ και καιρό. Μόνο που με τον αγώνα κόνβτρα στον ΠΑΟ, ο Ολυμπιακός έκανε το λάθος να θέσει εν αμφιβόλω τον τίτλο που κατέκτησε.
Δεν του ζήτησε κανείς να δώσει εξετάσεις. Φταίνει οι δημοσιογράφοι και τα πρωτοσέλιδα που απαίτησαν επιτακτικά τη νίκη του Ολυμπιακού και ίσως ο Μαρινάκης.
Ο Ολυμπιακός έπεσε σε μια παγίδα.
Διαχειρίστηκε ένα παιχνίδι στο οποίο, ενώ θα μπορούσε να το υποβαθμίσει εξαρχής και να το τοποθετήσει στην ίδια βάση με όλα τα προηγούμενα, φρόντισε να του δώσει διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες από αυτές που πραγματικά του αξίζουν.
Να πάρω τα πράγματα από την αρχή, όπως θα έπρεπε να κάνω, βλέποντας τον αγώνα του Καραϊσκάκη. Και να ξεκινήσω με το σκεπτικό του περήφανου οπαδού του Ολυμπιακού, που νοιώθει ανώτερος των υπολοίπων, πρώτα από όλα λόγω της διαφοράς του από τον δεύτερο:
Δεν θέλεις να υπάρχει ούτε καν υπόνοια ότι ο ΠΑΟ θα μπορούσε να φτάσει στη νίκη. Δεν θέλεις να σε αμφισβητήσει κανείς, σε κανένα σημείο του αγώνα.
Θέλεις επίσης να είσαι πολύ καλύτερος σε όλη τη διάρκεια και να αποδείξεις ότι αυτό το πρωτάθλημα, κακώς το απομονώσαμε σε μια αναμέτρηση, σαν αυτή του Καραϊσκάκη.
Όμως, κακώς υπολογίζουμε ότι ακόμη κι αν χάσει ο Ολυμπιακός, δεν θα φτάσει στο πρωτάθλημα και... δήθεν θα υπάρχει νέα τροπή στην κούρσα του τίτλου.
Κουραφέξαλα.
Θέλεις πολύ να είσαι ο πρωταθλητής που θα σαρώσεις τους πάντες, συνεχώς και αδιαλήπτως. Και εκείνοι οι... κομπλεξικοί (σαν και εμένα) δεν θα ανοίξουν το στόμα τους για να μιλήσουν για διαιτησία, για «επόπτες», για μαριονέτες και το συρφετό της κερκίδας που θα μας αναγκάσει να ζητούμε επιτακτικά (μείς οι κομπλεξικοί) την τιμωρία της έδρας.
Αγωνιστικά:
Δεν υπάρχει ΠΑΟ στο ξεκίνημα. Μέχρι το πρώτο ημίωρο.
Στη συνέχεια, υπάρχει Λέτο, Γκοβού, Σίλβα, Νίνης. Και δεν είχε τέτοιους ο Ολυμπιακός. Αντίθετα είχε μερικούς τσαμπουκάδες και ένα Ζαϊρί να μπαίνει στο τέλςο για να σώσει τα προσχήματα. Αυτός ο πρωταθλητής δεν έπεισε. Αντίθετα, προβλημάτισε ακόμη και τους οπαδούς του Ολυμπιακού.
Επαναλαμβάνω, γιατί θα πρέπει σώνει και καλά να δίνει εξετάσεις σε ένα 90λεπτο, λες και ήταν ο τελικός του πρωταθλήματος;. Πριν την σέντρα ο Ολυμπιακός είχε επτά βαθμούς διαφορά από τον ΠΑΟ και τεράστια διαφορά από τους υπόλοιπους που ίσα ίσα συμπληρώνουν την κατάταξη.
Αν τυχόν το παιχνίδι τέλειωνε με νίκη του ΠΑΟ και βέβαια δεν θα γνωρίζαμε τι ακριβώς θα μπορούσε να συμβεί μέχρι το τέλος. Μόνο που με δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός έδειξε ότι έχει δυνάμεις για να το... τελειώσει αυτό το πρωτάθλημα, επιτρέψτε μου να μην αμφιβάλλω για την οριστική του επιτυχία με την κατάκτηση του τίτλου.
Εφόσον ο Ολυμπιακός, νίκησε με τον τρόπο που γνωρίζει πολύ κασλά να κερδίζει ορισμένα παιχνίδια και ιδιαιτερα αυτά τα παιχνίδια που γίνονται στην έδρα του, έχουμε μεν το δικαίωμα να το συζητούμε, αλλά, δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το τελικό αποτέλεσμα.
Συμπερασματικά, δεν θα ξεχάσω ότι:
-Ο Ολυμπιακός δεν ήταν η καλύτερη ομάδα της κρίσιμης αναμέτρησης με τον ΠΑΟ.
-Ο ΠΑΟ έδειξε ότι δεν υποχωρεί, ότι έχει το σθένος να κοιτάξει τον Ολυμπιακό που, έφτασε στο +7, αλλά, δεν το επιβεβαίωσε με όσα έδειξε στο γήπεδο.
-Δεν θα πάψουν να υπάρχουν οι έντεκα ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού που βρίσκονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο και όσοι διευθύνουν το παιχνίδι που να εργάζονται για κάτι διαφορετικό από την επιτυχία του γηπεδούχου.
-Να συζητήσουμε για το χέρι του Τοροσίδη; Τι να πεις για το κανονικό γκολ του Κατσουράνη;
-Δεν μου αρέσει το γκολ του Τζεμπούρ. Ίσως να είναι οφ-σάιντ γιατί ο Πάντελιτς επηρεάζει τη φάση.
-Ο Καλόπουλος ήταν ανεχτικός, αλλά, έχασε τον έλεγχο και τον άφησε στον γηπεδούχο. Πως να μην φωνάζει ο ΠΑΟ;
-Η ατμόσφαιρα στο Καραϊσκάκη δεν είναι ατμόσφαιρα πρωταθλητή. Είναι ατμόσφαιρα πολιορκίας από Τσετσένους αυτονονμιστές.
Δεν είναι αυτό το πρωτάθλημα που θέλουμε, όταν την περικλείουμε στην εικόνα ενός τόσο σημαντικού αγώνα, ανάμεσα στις καλύτερες ομάδες.
-Δεν είναι ποδόσφαιρο οι... τσαμπουκάδες. Δεν είναι ποδόσφαιρο σε όσα πρωταγωνιστεί ο Τοροσίδης ή ο Λέτο. Δεν μου αρέσουν πλέον αυτοί οι ποδοσφαιριστές. Κι αν τυχόν ο πρώτος επιδίωξε τους τσαμπουκάδες με τον Λέτο για να τον βγάλει εκτός ρυθμού, αηδιάζω με τη σκέψη ότι υπάρχει τέτοιο ποδόσφαιρο. Αν υπάρχει, περαστικά μας. Μην πάτε στο γήπεδο. Μην βλέπετε τηλεόραση.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο βλάπτει σοβαρά την υγεία. Προκαλεί σοβαρές γαστρεντερικές επιπλοκές.
Και να φανταστείτε ότι δεν τα έχουμε δει ακόμη όλα...
http://www.sport-fm.gr/article/459828
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου