Για ότι συμβαίνει σε κάθε τόπο, οι λαοί είναι συνήθως αυτοί που το αποδέχονται, το δημιουργούν και το στηρίζουν. Οι λαοί δεν είναι άμοιροι ευθυνών όσο και αν αρέσκονται σε κάποια πράγματα και κάποια χρονική στιγμή, να τα ξεχνούν.
Πέρασε ήδη ένας χρόνος με το «κόμμα του μισού ήλιου» στην εξουσία, για να μάθουμε ξαφνικά πως η Ελλάδα είναι μια χρεοκοπημένη χώρα και πως το κακό που ζούμε δεν είναι στιγμιαίο, αλλά έχει βαθύ παρελθόν και κυρίως μέλλον αβέβαιο!
Πριν την εποχή της Μεταπολίτευσης, στην εξουσία εναλλάσσονταν κόμματα συντηρητικά και κεντρώα, για να έρθει το ΠΑΣΟΚ μετά το 1981 και μαζί μ΄αυτό και η αριστερά. Έτσι η νομή εξουσίας επιμερίστηκε επί όλων σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων, με το σχέδιο καταστροφής της χώρας- κατά την άποψη του ΔΝΤ- να αφορά όλους!
Αν ήταν «ένα απέραντο φρενοκομείο η Ελλάς» κατά τον Κων/νο Καραμανλή τον πρώτο, Ιαν.1989, πώς να χαρακτηρίζεται η σημερινή εποχή που τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα; Με μια Ελλάδα χρεοκοπημένη οικονομικά, πολιτικά και ηθικά και τον παραλογισμό να αποτελεί κανόνα και όχι εξαίρεση. Φαίνεται να έχει φτωχύνει και η απλή λογική, όταν το «πολιτικό σύστημα» απορεί,γιατί τόση «αποχή» στις αυτοδιοικητικές εκλογές!
Οι «νεολαίοι» απέχουν των εκλογικών διαδικασιών και το «σύστημα» κάνει πως απορεί, όταν οι νέοι δεν έχουν καμιά ελπίδα στο αύριο!
Ελλάς, μια χώρα υπό κατοχή και «επιτηρούμενη» από τα πρώτα της βήματα, με λίγες αναλαμπές στον πολιτικό-κοινωνικό της βίο.
Ο Λάιονς, άγγλος πρεσβευτής στην Αθήνα το 1841, είχε πει:
«Ελλάδα πραγματικά ανεξάρτητη αποτελεί κάτι παρανοϊκό. Η Ελλάδα θα είναι ή ρώσικη ή αγγλική και επειδή δεν μπορεί να είναι ρωσική πρέπει να είναι αγγλική».
Βέβαια οι εποχές άλλαξαν, οι «δυναστείες» έχουν στην εποχή μας χρώματα Αμερικής,Ρωσίας, Κίνας κ.λ.π., αλλά η «επιτήρηση» παραμένει σταθερή και συνεχής. Η πολιτική επιστήμη έχει προοδεύσει τόσο, που «επιτηρείται» και κατευθύνεται ακόμα και η σκέψη για επιλογή προσώπων μέσω της κάλπης!
Δακτυλοδεικτούμενη ζητιάνα η Ελλάς και από την εποχή του ΔΝΤ να το γράφει και στην ούγια. Αλλά μήπως για την τραγική αυτή κατάσταση φταίνε μόνο οι ξένοι και όχι οι εγχώριας προέλευσης υποτακτικοί που κάνουν πως κυβερνούν; Ο λαός που κρατάει τάχα για όπλο την ψήφο του, δεν έχει ευθύνες;
Η αποχή των αυτοδιοικητικών εκλογών, ιδιαίτερα αυξημένη στις μικρές ηλικίες και ο τρόπος επιλογής υποψηφίων ,δεν αποτελεί αιτία προβληματισμού;
Μυρίζει πολύ μούχλα η διαδικασία της κάλπης, όταν το «μία από τα ίδια» έχει την τιμητική του, δίνοντας συνέχεια στο γκρίζο και το μαύρο με ότι αυτό συνεπάγεται!
Ο ψηφοφόρος φέρεται δέσμιος του «παλαιού», που ενώ για χρόνια το απορρίπτει, την «ημέρα της κάλπης» το ψηφίζει, για να συνεχίσει από την επομένη να το ξεφωνίζει!
Η μούχλα περισσεύει και λερώνει!
Όταν οι νέοι σταυρώνονται χωρίς ελπίδα ανάστασης, η μούχλα ξεχειλίζει, οι ξένοι διαφεντεύουν, η τράπουλα είναι σημαδεμένη και τα ζάρια των εξουσιαστών στρογγυλά με το ίδιο νούμερο χαραγμένο σε κάθε πλευρά, υπάρχει διέξοδος, όταν οι ψηφοφόροι παίζουν το παιχνίδι του «συστήματος»;
Στο γκρίζο και στο μαύρο έχουν ευθύνη μόνον αυτοί που οδηγούν την «μάζα» στο σκοτάδι με ολόγυρα σπαρμένα κάγκελα, ή και αυτοί, κυρίως αυτοί , που αρέσκονται να φοράνε αλυσίδες παραδίδοντας και το κλειδί, ψηφίζοντας για περισσότερο σκοτάδι;
Κάποια ζητήματα είναι αρμοδιότητες ψυχιάτρου, νούμερο για επιθεώρηση και την νευρική κρίση να κοντεύει να πάρει μορφή επιδημίας!
-ΟΤΑΝ ο Κώστας Καραμανλής ο νεότερος σε συνάντηση του με τους εμπόρους πρόσφατα είπε: «Ίσως αν άλλαζα θέσεις και απόψεις, να ήμουν ακόμα πρωθυπουργός, αλλά εγώ δεν ήθελα να ξεπουλήσω την χώρα μου ούτε για τα δημοσιονομικά ούτε για τα εθνικά ζητήματα… «Κόσμος του Επενδυτή 6/11/2010).
-ΟΤΑΝ στην κάλπη έχουμε εν πολλοίς επανάληψη της αμαρτίας του χθές!
-ΟΤΑΝ η ξένη προστασία συνοδεύει το ελληνικό κράτος από τα πρώτα βήματα της ανεξαρτησίας του σχεδόν χωρίς αντίσταση!
-ΟΤΑΝ η οικονομική κατάσταση μιας χώρας είναι ο βασικός παράγοντας για να μπορέσει μια χώρα να λειτουργήσει ανεξάρτητα και χωρίς κηδεμονία!
-ΟΤΑΝ δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε τον πατριωτισμό των κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως πείθει για να είναι μια χώρα ανεξάρτητη!
-ΑΝ η κατάσταση της χώρας είναι πράγματι έκρυθμη…
-ΑΝ οι πολίτες ψηφίζουν με βάση το θυμικό και όχι τη λογική και αν συνεχίζουμε να «μεταλλάσσωμεν τυράννους» κατά τον Αλ. Παπαδιαμάντη…
-ΑΝ ξέρουμε τι θέλουμε να υπερασπίσουμε μένοντας στην πολιτική και με ποιους πολιτικούς όρους ο τόπος θα βηματίσει μπροστά.
-ΑΝ άνθρωποι με ήθος, φαντασία και τόλμη πρέπει να στηρίζονται αληθινά σε εκλογικές διαδικασίες , απορίπτοντας παράλληλα την κατευθυνόμενη σταυροδοσία...
-ΑΝ θέλουμε πραγματικά να αποκωδικοποιήσουμε όλα τα αν, ΤΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, όπου μπορούμε και σε όσες μας αναλογούν.
Σε αντίθετη περίπτωση σημαίνει πως έχουμε εθιστεί τόσο έντονα στην υπακοή και την υποταγή, που δεν αναζητούμε τα αίτια του κατήφορου και όπως έλεγε και ο Λένιν. «έχουμε να κάνουμε με ευχαριστημένους σκλάβους που απαρνούνται την ιδέα εξάλειψης της σκλαβιάς».
ΙΣΩΣ να μην πρόκειται να δούμε το φως το αληθινό, αν δεν «αποβάλουμε», όπως έλεγε ο Ιταλός αναρχικός Ερίκο Μαλατέτσα, «εκείνα τα προβατίσια ένστικτα και συνήθειες τα οποία μας χάραξαν στο μυαλό τόσοι αιώνες σκοταδισμού και εκμετάλλευσης».
Δ. Θ. Βαχτσιαβάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου